Volgens onderzoek werd de globale uitsterving veroorzaakt doordat de asteroïde zich in gesteente boorde dat op slechts dertien procent van de aarde is te vinden. Een enorme meteoor die 66 miljoen jaar geleden op het schiereiland Yucatán insloeg, is de meest waarschijnlijke oorzaak van de ondergang van de dinosauriërs.
In de jaren 80 kwam het vermoeden dat ze de inslagkrater hadden gevonden in de Golf van Mexico. Of nou ja, het was eigenlijk een Mexicaans oliebedrijf dat er bij toeval op stuitte toen gezocht werd naar nieuwe oliebronnen. Ze noemden de krater Chicxulub. De Chicxulub-krater bij het Mexicaanse schiereiland Yucatán.
66 miljoen jaar geleden sloeg een gigantische meteoriet in op de plek waar zich nu het Mexicaanse schiereiland Yucatan bevindt. Tot nu toe gingen wetenschappers ervan uit dat de meteoriet verschillende zware aardbevingen veroorzaakte, wat op zijn beurt vloedgolven teweegbracht.
Ongeveer 66 miljoen jaar geleden zorgde de inslag van een meteoriet met een doorsnede van tien kilometer voor bevingen en golven in een rivier in de huidige Amerikaanse staat North Dakota.
Planetoïde kan ons volgend jaar al treffen
Op 6 mei 2022 om 8.36 uur kan de hel losbarsten. Planetoïde 2009 JF1 is een van de vijf gigantische ruimtestenen die astronomen nauwlettend in de gaten houden. Zou daar ni zo zeer met lachen. Er is nu al een zonnestorm die de aarde bereikt.
Hoewel de mogelijkheid wel degelijk bestaat dat JF1 inslaat op de Aarde, is die kans uiteindelijk klein. NASA schat de kans op 0,026%, oftewel 1 op 3.800.
Volgens dokter Amito duurt het nog wel 100 miljoen jaar voordat er een een meteoriet op aarde in kan slaan. Geen reden tot paniek! Maar als er een meoriet op aarde in zou slaan hebben we wel een probleem. Door de inslag zou er veel stof in de lucht komen waardoor de zon ons niet kan opwarmen en het heel koud wordt.
De Sint-Pietersberg in Limburg bestaat uit materiaal dat zo'n 70 miljoen jaar geleden werd afgezet, toen Nederland nog zee was. Toch is er ook hier een echte dino gevonden, die zoals alle dinosaurussen op het land leefde.
Nadat de meteoriet op aarde stortte, verdwenen vrijwel alle soorten schildpadden van onze planeet. Alleen de zogenaamde 'gehoornde schildpadden' (of meiolaniidae) slaagden er op het huidige zuidelijk halfrond in om te overleven.
Tijdens het Trias, 251 tot 200 miljoen jaar geleden, lag vrijwel alle continentale massa bij elkaar in het supercontinent Pangea. Uit reptielen van de groep der Archosauria — waarvan tegenwoordig alleen nog de krokodillen en de vogels over zijn — ontstonden de eerste dinosauriërs.
'Vallende sterren'
Zij komen met een snelheid van meer dan 70.000 kilometer per uur de atmosfeer van de aarde in. Daar valt de meteoroïde uit elkaar. Door de energie van de botsing vertoont de atmosfeer een lichtspoor, op 75 tot 100 kilometer boven de aarde.
Vanavond scheert er een asteroïde langs de aarde. Voor het eerst in de moderne geschiedenis komt zo'n grote asteroïde zo dichtbij. De kans dat het rotsblok de aarde raakt is slechts 0,16 procent en dat gebeurt niet voor 5 februari 2040.
De Plesiosauria zijn een groep van uitgestorven in zee levende reptielen, behorend tot de Sauropterygia. De Plesiosauria ontstonden vermoedelijk op het eind van het Trias, zo'n 210 miljoen jaar geleden, als een deelgroep van de Pistosauria. De oudste bekende fossielen stammen uit het vroege Jura.
Kan/mag het? Dinosaurussen tot leven wekken kunnen we dus niet. Nog niet. “Deze tak van de wetenschap evolueert echt gigantisch snel, de genetica en de celbiologie.
Hoe zagen ze eruit? Dat weten we niet precies. Vroeger werd gedacht dat dinosaurussen erg leken op hagedissen, en dus een geschubde huid hadden. Maar tegenwoordig weten paleontologen behoorlijk zeker dat veel dinosaurussen veren hadden, ook de meeste grotere.
Op een dag, 66 miljoen jaar geleden, kwam aan bijna al het leven op aarde een plotseling en apocalyptisch einde toen het tijdperk van de dinosauriërs op gewelddadige wijze werd beëindigd met de inslag van een asteroïde.
Zo'n 66 miljoen jaar geleden kwam een meteoriet op de aarde terecht. Dat gebeurde met zoveel kracht dat er jarenlang een donkere stof om de aarde heen hing. Het zonlicht kon daardoor de aarde niet meer bereiken. Planten gingen dood, daarna dieren en tot slot ook alle dino's.
De Tyrannosaurus Rex was een best wel grote en sterke dinosaurus, maar volgens sommige onderzoekers is de Tyrannosaurus Rex (en natuurlijk ook de andere dinosaurussen) uitgestorven door een meteoriet die op de Aarde terechtkwam, en heel veel vieze gassen zoals zwavel opwierp.
Het beste antwoord. In een toenemende lijn naar het verleden toe: amfibieën (400 miljoen jaar geleden),vissen(450 miljoen jaar geleden),throchophoren(500 miljoen jaar geleden),sponsachtigen(850 miljoen jaar gel.),protozoën(1 1/2 miljard jaar gel.).
Dinosauriërs hebben zo'n 165 miljoen jaar geleefd, kunnen wij mensen het ook zo lang uithouden? - NEMO Kennislink.
Wetenschappers van de universiteit van Washington hebben mogelijk de allereerste dinosaurus ontdekt. Het beest is ongeveer zo groot als een labrador en wijst erop dat de dino's al zo'n tien tot vijftien miljoen jaar eerder dan gedacht ontstonden. De dino heeft de naam Nyasasaurus parringtoni gekregen.
Verschrikkelijke hagedis
De eerste resten van een dinosauriër zijn voor zover bekend gevonden door May Ann Mantell uit Engeland. Ze deed de ontdekking in 1822 in het zuiden van Engeland. Ze vond een stuk van een dijbeen en een paar tanden.
De grootste is de Hoba-meteoriet en ligt in Namibië nabij Grootfontein, en weegt circa 66.000 kilo. Het is een ijzermeteoriet. De zwaarste meteoriet die ooit op aarde is gevonden. De 'Hoba' van naar schatting 66 ton.
Een meteoor (ook wel een vallende ster) is een lichtverschijnsel. Zo'n verschijnsel is te zien als een meteoriet de dampkring van de aarde binnenkomt. Gevaarlijk zijn meteorieten volgens Kriegsman absoluut niet. "De kans dat je er eentje op je hoofd krijgt, is echt veel kleiner dan dat je de bankgiroloterij wint.
Een meteoor kan de grootte van hebben een erwt of meer dan 1 meter breed zijn. Wanneer de steentjes kleiner dan zijn de grootte van de erwt wordt het ruimte stof genoemd. Op het moment dat de meteoor in aanraking komt met de lucht in de atmosfeer wordt deze door de wrijvingsweerstand de snelheid afgeremd.