De stinkende gouwe bevat oranje-geel melksap en groeit vooral langs heggen en op ruige plaatsen. De plant wordt ook wel wrattenkruid genoemd. De stinkende gouwe komt voor van het Middellandse Zeegebied tot ver in Scandinavië en in Midden- en Noord-Azië.
Ze komt het talrijkst voor in de nabijheid van bewoning, waar ze te vinden is in voedselrijke tuinen, parken, langs de rand van aanplantingen enz. In de Duinen groeit stinkende gouwe op verstoorde voedselrijke plaatsen, zoals wegbermen, struwelen en duinbossen.
En de volksnaam “wrattenkruid” verwijst naar het eeuwenoude gebruik om het melksap van de stengel te gebruiken bij de behandeling van wratten, wat overigens niet ongevaarlijk is want de plant is zeer giftig!
Alle delen van de plant bevatten dit uiterst giftige sap. Het sap heeft een zeer sterke geur en een bittere smaak, het heeft een bijtende werking op de huid en kan de slijmvliezen of huid aantasten. Bij het plukken van de plant is het raadzaam handschoenen aan te trekken!
Wrattenkruid, ook wel Stinkende Gouwe genaamd, staat erg bekend om zijn gebruik bij wratten. Bekend is het aanstippen van wratten met sap van vers afgesneden stengels. Dit wordt gezien als een goede manier om wratten op een natuurlijke wijze aan te pakken.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. Ze worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Er bestaan meer dan 100 verschillende soorten HPV. Sommige veroorzaken wratten op de huid of slijmvliezen, andere liggen mee aan de basis van baarmoederhalskanker.
Bijnaam: wrattenkruid
In sommige dialecten heet stinkende gouwe dan ook wrattenkruid. Kneus een takje of blad en het felgekleurde sap sijpelt eruit. Leg het snijvlak meteen op de wrat en wrijf het sap er zo goed mogelijk over. Herhaal dit meermaals per dag gedurende een week.
De verschillende onderzoeken door de jaren laten zien dat een extract van stinkende gouwe vier medicinale eigenschappen bezit: antimicrobieel en antiviraal, inwerkend op maag en lever, ontstekingsremmend en kankerremmend. Toch is de werking hiervan in mensen nog niet onomstotelijk vastgesteld.
Als wratten gedurende enige tijd frequent aangestipt worden met het oranje-gele sap van de plant dan zouden wratten verdwijnen. In het verleden werd het sap van de Stinkende gouwe ook gebruikt bij oogkwalen, behandeling van geelzucht en andere galproblemen, tandbederf en overmatige lichaamsbeharing.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
Wilde peen komt voor in droge graslanden, bermen, dijken en duinen. De plant wordt 30-90 cm hoog.
Heermoes is te vinden op voedselrijke omgewerkte grond in akkers, bermen, grasland, langs spoorwegen en in tuinen. Soms vind je de soort ook in loofbossen.
Jakobs Kruiskruid, Boterbloem, Fluitekruid, Vingerhoedskruid, Stinkende Gouwe, Paardenstaart, Bolderik, Vlasleeuwenbek, Witte Klaver, Rolklaver, Akkerhoningklaver, Bilzekruid, Herik en Monnikskap zijn allemaal kruidachtige planten, die je beter niet in en om de kippenren zet.
In de tuin staat de geelbloeiende stinkende gouwe vooral bekend als onkruid. In de volksgeneeskunde wordt de plant onder meer gebruikt om wratten te behandelen.
De stinkende gouwe (Chelidonium majus) is een algemeen voorkomende vaste plant uit de papaverfamilie (Papaveraceae), de enige in het geslacht Chelidonium. Hij heeft gele bloemen, enigszins op eikenblad gelijkende bladeren en kan circa 70 cm hoog worden.
Zink helpt bij de aanmaak van nieuw collageen en helpt zo tegen ontstekingen (acne), rimpels, striae, schade door de zon, wratten en haaruitval. Goede plantaardige bronnen van zink zijn o.a.: pompoenzaden, zonnebloempitten, sesamzaden, cashewnoten, kikkererwten, bonen en spinazie.
Wratten hoeven alleen behandeld te worden als u er veel last van heeft. Voetwratten bijvoorbeeld kunnen pijn doen bij staan of lopen. Wratten kunt u zelf insmeren met salicylzuurzalf of laten bevriezen bij de huisarts. De behandeling van een wrat geeft vaak meer klachten dan de wrat zelf.
Hoe lang blijven wratten bestaan? Bij tachtig procent van de mensen zijn de wratten binnen één jaar geheel verdwenen. Bij twintig procent van de mensen duurt het echter langer, soms vele jaren, voordat alle wratten zijn verdwenen.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
ziet eruit als een glad, glazig bolletje dat zeer traag groeit; kan variëren van bruin, roze, huidkleurig tot donkerrood; kan licht doorlopen zijn met fijne bloedvaatjes.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.