Het salafisme is een strenge islamitische leer die de totale onderwerping van het gehele leven aan God voorschrijft. Historicus Meijer onderscheidt drie varianten van het salafisme: het puristisch, politiek en jihadistisch salafisme. Deze laatste stroming gelooft in een strijd op leven en dood met de westerse wereld.
Salafisten willen zich afzonderen van de niet-islamitische samenleving, en dat is het tegenovergestelde van integratie. Bij het 'jihadi-salafisme' is het gevaar nog groter: het gebruik van geweld wordt goedgekeurd. Het gevaar daarvan kennen we maar al te goed: de moordenaar van Theo van Gogh hing deze stroming aan.
Het salafisme is een verzamelterm voor een spectrum van fundamentalistische stromingen binnen de soennitische islam, die streven naar wat zij de 'zuivere islam' noemen. Deze stromingen beroepen zich op eenzelfde methode en kennen duidelijke overeenkomsten op hoofdpunten van geloofsleer en praktisering.
Soennitische moslims volgen de traditie die gebaseerd is op het leven van de profeet van de islam, Mohammed. De Hadith, een verzameling overleveringen van het spreken en handelen van de profeet, heeft naast het heilige boek van de moslims, de koran, groot gezag voor soennieten.
Belangrijkste uitgangspunten van het soefisme
Men streefde naar onder meer spirituele beleving en kennisvergaring (gnosis), eenheidsbeleving, ideeën over een transcendente God en anti-materialisme.
Salafisme (ook wel gespeld als salafiyyah of selefie, ook salafibeweging) is een fundamentalistische soennitische stroming binnen de islam. Het woord is afgeleid van het Arabische woord salaf (سلف), dat "voorouders", "voorganger", "vroegere generatie" betekent.
Sharia (Arabisch: شريعة sjarī'a) is een Arabisch woord dat zoveel betekent als "de islamitische wet" of "de wet van God" en het betekent letterlijk 'weg naar de bron', ook: 'gebaande weg', 'wet' en 'rite'. Een Nederlandse term is islamitisch recht.
De islam kent twee grote stromingen: het soennisme en het sjiisme . Deze verschillende stromingen zijn ontstaan door onenigheid over de opvolging van de profeet. Volgens soennieten hoeft er geen bloedlijn te zijn van Mohammed naar de opvolger en volgens de sjiieten wel.
Sjiieten zien hun ayatollahs als reflecties van god op aarde. Voor sommige soennieten is dit regelrechte ketterij. - De meeste sjiieten geloven dat op een dag de twaalfde imam (de Mehdi) zal verschijnen om het goddelijke plan te volbrengen. Ook herdenken ze jaarlijks de Asjoera, de dood van Hussein bij Karbala.
Alevieten geloven net als de sjiieten dat het islamitische leiderschap en kaliefschap binnen de Ahl al-Bayt van Mohammed dient te blijven en dus in de 12 imams, net als de voorgaande Profeten Mozes en Jezus ook hun 12 apostelen/discipelen gehad zouden hebben.
Het salafisme is een strenge islamitische leer die de totale onderwerping van het gehele leven aan God voorschrijft. Historicus Meijer onderscheidt drie varianten van het salafisme: het puristisch, politiek en jihadistisch salafisme. Deze laatste stroming gelooft in een strijd op leven en dood met de westerse wereld.
Volgens de Alawieten incarneert God steeds in andere personen. Om die reden vinden ze ook Jezus een figuur van grote betekenis. Hun interpretatie van de Koran is spiritueler dan die van andere moslims. Het goddelijke zoeken zij ook nadrukkelijk in de mens.
Salafisme is een ultra-orthoxe vorm van de islam geïnspireerd op het geloof zoals het werd beleden toen de profeet Mohammed leefde, rond het jaar 600. Salafisten zeggen dat Mohammed en de eerste twee generaties die na hem kwamen de islam beleden op de juiste manier: met een totale onderwerping aan het geloof.
Salafisme wordt ook wel geschreven als 'salafiyyah' of 'selefie' en is een fundamentalistische stroming binnen de soennitische islam. Het woord is afgeleid van het Arabische woord salaf (سلف), dat 'voorouders' of 'vroegere generatie' betekent. Een andere term die veel gebruikt wordt voor salafisme is 'wahabisme'.
Jihad is een bekend begrip uit de islam en betekent letterlijk 'strijd'. Het woord wordt vaak gebruik als de benaming voor de gewapende strijd voor de bescherming en verspreiding van het geloof. Binnen de islam wordt onderscheid gemaakt tussen een innerlijke en uiterlijke jihad.
De soennieten en de sjiieten raakten verdeeld toen de profeet Mohammed in 632 overleed. De soennieten meenden dat de meest bekwame man onder de volgelingen van Mohammed hen moest leiden, de sjiieten vonden dat zijn schoonzoon en neef Ali dat moest doen. echter als de rechtmatige erfgenamen van de islam.
Sinds 2011 kan dat. Voor Khouloud en Nidal is het een principezaak.
Zij gaan het vaakst naar de moskee, bidden meestal vijf keer per dag en vrouwen dragen het vaakst een hoofddoek.
Hoe bid je? Het sjiitisch gebed is net even anders dan het soennitische. Soenni's leggen tijdens het bidden hun gevouwen handen of hun gekruiste armen op hun buik. Sjiieten laten hun armen hangen, met hun palmen op de dijen.
Heel veel beterschap. Moge Allah soebhanahoe wa ta'ala jou genezen! O Allah, Heer van de mensen, neem het kwaad weg, genees hem en U bent de Genezer.
De heilige boeken van joden en christenen worden ook door de islam als authentieke openbaring van God erkend. Andere religies en levens- overtuigingen hebben niet diezelfde status. Toch moeten moslims respect tonen voor iedere serieuze levensovertuiging, ook als het mensen betreft die zichzelf ongelovignoemen.
Afghanistan: In 1996 hebben de regerende Taliban de sjaria ingevoerd nadat zij aan de macht kwamen. Daar worden die wetten zeer streng toegepast. Saoedi-Arabië: Hier worden ook de islamitische wetten strikt nageleefd.
Taliban is een (Afghaanse) meervoudsvorm van het uit het Arabisch afkomstige woord talib, dat 'theologiestudent' of 'zoekende (van theologische kennis)' betekent. In het Nederlands wordt taliban alleen gebruikt om fundamentalistische moslim(strijder)s in Afghanistan en Pakistan mee aan te duiden.