Na een crematie kunt u de bloemen vaak achterlaten op een speciale plaats op het terrein of ze naar een ander familiegraf brengen. Het crematorium zorgt na verloop van tijd voor het opruimen van de uitgebloeide bloemen.
U kunt verschillende bestemmingen geven aan de bloemstukken. Deze kunt u direct op het graf leggen of mee naar huis nemen. Het is ook mogelijk de bloemstukken bij de rustplaats van een andere dierbare weg te leggen of ze te doneren aan een kerk.
De overledene wordt geïdentificeerd en krijgt een identificatie steentje, het crematie steentje. De kist wordt in de crematie oven geplaatst die voorverwarmd is op 800°C. Een steekvlam wordt toegevoegd zodat de temperatuur naar 1200°C stijgt. Het cremeren duurt 1,5 – 2 uur.
Wat gebeurt er met de bloemen na een begrafenis of crematie? U bepaalt zelf wat er na afloop van de uitvaartplechtigheid gebeurt met de bloemen. U kunt ze bijvoorbeeld mee naar huis nemen. Na een begrafenis kunt u de bloemen ook op het graf laten liggen totdat ze zijn uitgebloeid.
Wat gebeurt er na crematie met de as? Na crematie wordt de oven geruimd en de asresten verzameld in een aspan. De crematieresten worden daarna verpulverd in een zogenaamde cremalutor, een machine die met loden ballen de poreuze asresten (botjes) fijnmaalt. Vervolgens wordt de as verzameld in een asbus.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Je hoeft geen bloemen mee te nemen naar een begrafenis of crematie. Toch doen mensen dit vaak wel, om hun medeleven te betuigen aan de nabestaanden en om te laten zien wat de overledene voor hen betekend heeft. Soms staat er op de rouwkaart van welke kleur of soort bloemen de overledene hield.
Een rouwboeket zonder water bij een temp. van 16-18 graden, zal ongeveer tussen de 6-12 uur mooi blijven. Rouwboeketten worden vaak hierdoor op de dag zelf van de begrafenis of crematie gebruikt.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Eén van de stoffen die het makkelijkst vergaan, zeker wanneer het over 100% katoen gaat. In een (georganiseerd) composteringsproces zou het materiaal ongeveer na 1 week tot 5 maanden verdwenen moeten zijn.
Bij wet is het niet verplicht om begraven of gecremeerd te worden in een kist. Het enige dat verplicht is is dat het lichaam bedekt is, en bij een crematie is er een platte onderkant en opstaande rand nodig. Dit komt omdat het lichaam anders niet de crematieoven in kan worden geduwd.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Nadat de dierbare overledene is opgebaard, kan men met familie, vrienden en dichtste kennissen de laatste groet brengen. Vooral voor het rouwproces is dergelijke groet en afscheid nemen onderdeel van het rouwproces.
Zo kunt u kiezen om een nette rok, jurk of pantalon te dragen. Ook een blouse is zeer gepast tijdens een uitvaart. Welke keuze u ook maakt, het is vooral belangrijk dat u dichte kleding draagt. Daarnaast is het, net zoals bij kleding voor mannen, gebruikelijk dat u donkere kleding draagt.
Als de overledene bij het uitvaartcentrum is opgebaard, dan gaan de rouwbloemen naar het uitvaartcentrum. Is de overledene thuis opgebaard, dan gaan de rouwbloemen over het algemeen naar het huisadres, tenzij de nabestaanden hebben verzocht de rouwbloemen bij het uitvaartcentrum te bezorgen.
Wij maken u erop attent dat de tekst "Rust zacht " bij een crematie niet gepast is. Hiervoor kunt u dan beter een tekst gebruiken als "Een laatste groet". Goede reis. Dag vriend/vriendin.
Witte rozen kunnen staan voor eerbied, onschuld en jeugd. Rode rozen staan voor respect, liefde en moed. Roze rozen staan eveneens voor liefde, maar ook voor zachtaardigheid en elegantie. Geel staat voor vriendschap en donkerrode rozen staan voor verdriet en rouw.
Nee, er bestaat geen verplichting om bloemen te sturen voor een begrafenis of crematie, hoewel er altijd mensen zijn die het wel doen. Intimi van de overledene sturen vaak bloemen en soms wordt er een boeket of een krans gestuurd namens de (oud-)collega's van het werk of namens een vereniging of club.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Als er wordt gesproken over het schoonmaken na een overlijden of onopgemerkte dood, ligt de nadruk vaak op het risico van bloed overdraagbare ziekteverwekkers. Dit zijn ziektekiemen die in bloed leven en zeer veel ellende kunnen veroorzaken. Sommige van deze ziektekiemen worden bacteriën genoemd en anderen virussen.