De traditionele regenboog begint bij rood en eindigt bij violet.
Een regendruppel ontleedt het witte zonlicht in de afzonderlijke componentkleuren door elke golflengte net even anders af te buigen. Rood buigt daarbij het minst af, en violet het meest. Uit elke regendruppel komt zo een waaier van kleuren tevoorschijn onder een hoek van 40 tot 42 graden.
Wanneer je een regenboog ziet, sta je altijd met je rug naar de zon toe. Het licht van de zon wordt gebroken door regendruppels, maar niet alle kleuren uit het zonlicht breken vanuit dezelfde hoek. Elke kleur heeft een eigen golflengte. Rood wordt het minst goed gebroken en zie je daardoor bovenaan de regenboog.
Een regenboog is een vorm van lichtbreking: wit licht breekt in verschillende golflengtes wat wij zien als verschillende kleuren. Dat gebeurt in een medium, in het geval van een regenboog door regendruppels. Voor een regenboog moeten alle facetten goed zijn. Zo moet het regenen terwijl ook de zon schijnt.
De eerste (primaire) boog zien we onder een hoek van 42 graden. Soms zien we een dubbele regenboog. Dan wordt het licht tweemaal weerkaatst in de druppel en deze boog zien we onder een hoek van ongeveer 52 graden.
Een dubbele regenboog hebben de meesten van ons wel eens gezien. Het is niet al te bijzonder en op dagen dat er buien vallen en er felle opklaringen zijn is dit fenomeen vaak te zien. Anders is dat met een drievoudige regenboog. Die zijn vrij zeldzaam.
Aan de buitenkant van het kleurenspectrum zien we de kleuren rood en violet, net als bij de regenboog. Eigenlijk zou een regenboog nog twee kleuren moeten laten zien; infrarood en ultraviolet. Omdat deze kleuren net buiten het voor ons zichtbare kleurenspectrum vallen, kunnen we deze kleuren niet zien.
Want een regenboog heeft geen begin en eind. Je ziet een halve cirkel, maar een regenboog is eigenlijk een heel rondje. Een cirkel zonder begin of eind. Je kunt de hele regenboog zien als je heel hoog boven de aarde bent.
De boog heeft binnen de kegel een halve tophoek van ongeveer 42 graden; de breedte van de kleurenband van rood tot violet is circa 2 graden. De kleuren van de regenboog worden traditioneel benoemd als (van buiten naar binnen): rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet.
Ze hebben de leprechauns de magische kracht gegeven om plotseling te verdwijnen als ze dat willen, maar in ruil daarvoor moeten ze die pot bewaken. Die pot staat aan het einde van een regenboog. Natuurlijk willen heel wat mensen weten waar of hoe ze die pot kunnen vinden.
De kleur rood wordt het minst gebroken, daarom is die kleur altijd bovenaan. De kleur blauw wordt het beste gebroken, eigenlijk is de kleur blauw overal (de hele lucht is blauw).
Dit verschijnsel is bekend als de "Donkere band van Alexander". Dit optisch verschijnsel is genoemd naar Alexander van Aphrodisias, de Griekse filosoof uit de 2de eeuw, die het als eerste beschreef. Deze band markeert het einde van de primaire regenboog (42 °) en het begin van de secundaire boog (51 °).
Het aantal weerkaatsingen in de regendruppel bepaalt hoeveel regenbogen we zien. Er zijn dus meerdere bogen mogelijk maar vaak zien we er maar twee.
De volgorde van de regenboog is altijd hetzelfde omdat de verschillende kleuren altijd op dezelfde manier gebroken worden. Rood wordt het minst sterk gebroken en violet het sterkst.
In totaal kunnen mensen tussen de 120 en 160 zuivere kleuren van elkaar onderscheiden, mits ze deze kleuren naast elkaar kunnen zien. Zonder vergelijkingsmateriaal kunnen mensen slechts 10 tot 14 kleuren herkennen (uit de literatuur is niet duidelijk of grijsachtige en 'donkere' kleuren daarbij inbegrepen zijn).
Een dubbele regenboog is niet zeldzaam en wordt vaker gespot. De tweede boog ontstaat door een dubbele terugkaatsing van het zonlicht in de regendruppels. De kleuren in de tweede of secundaire boog staan in omgekeerde volgorde ten opzichte van die van de primaire boog.
Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Een regenboog is een optische illusie, je kunt hem niet aanraken. Hij duikt op wanneer de zon door waterdruppeltjes schijnt en het licht wordt gebroken en weerspiegeld.
Dubbele Regenboog Spiritueel
De betekenis van een dubbele regenboog is spiritueel gezien een nieuw begin, transformatie, groei en zelfontwikkeling. Het zou een magische energie jouw wereld insturen, een energie dat gaat over vrede, overvloed, welvaart en succes!
De regenboog bevat zeven verschillende kleuren die elk een specifieke betekenis hebben. Rood staat bijvoorbeeld voor passie, oranje voor creativiteit, geel voor vreugde, groen voor balans, blauw voor communicatie, indigo voor intuïtie en paars voor spiritualiteit.
De meest bekende mythisch wezen uit de Ierse folklore is de leprechaun. Hij wordt beschreven als 'een kabouter, die veelal met een klaverblad rondloopt in een groen (vroeger rood) kostuum met een lange, roodkleurige baard'. Ze dragen vaak een driekantige steek op het hoofd' en zijn gek op kattenkwaad.
Indigo is een kleur die lijkt op paars en op blauw. Het wordt ook wel heel donker blauw genoemd. Behalve een kleur is indigo een al heel lang bestaande kleurstof. Een kleurstof die veel wordt gebruikt voor het verven van spijkerbroeken.
Dit verschijnsel is een halo, een optisch verschijnsel in de lucht en ontstaat doordat licht wordt gebroken in ijsdeeltjes waardoor het kleurenspectrum zichtbaar wordt. De ijsdeeltjes vormen samen vaak hoge sluierbewolking. Meteorologen noemen die bewolking cirrus, cirrostratus of cirrocumulus.
Waarom hebben we niet de kleur bruin in een regenboog? Omdat bruin als lichtkleur niet bestaat. Een bruine filter geeft flauw wit licht. Bruine verf is een mengsel van alle kleuren dus eigenlijk geen kleur.