Het kan gaan om de verzameling, maar het kan ook zijn dat je verzamelt om rust te krijgen. Mensen met autisme streven vaak naar volledigheid en steken er alle tijd in. Als een hobby een belemmering gaat vormen, voor jezelf of voor je omgeving, is het verstandig er iets aan te doen. Dat is niet altijd gemakkelijk.
Vaak hebben kinderen met autisme moeite met sociale contacten. Hier helpen rollenspelen goed bij. Samen spelen met poppen, bouwen, theeserviesje, keukentje, muziek maken, auto's... hiermee kunnen kinderen op een speelse manier contact maken met andere kinderen of met volwassenen.
Veel kinderen met autisme hebben een beperkt voorstellingsvermogen: iets moet voor hen zichtbaar en echt aanwezig zijn. Hun spel is eerder functioneel (bijvoorbeeld drinken uit het theeserviesje met echt water) dan fantasievol (doen alsof je wat drinkt).
Het brein van iemand met autisme of ADHD werkt anders dan van de meeste mensen waardoor opruimen moeilijk kan zijn. Diegene wil echt wel, maar het lukt niet. Zij zijn of jij bent dus niet lui of ongemotiveerd. Wel gefrustreerd, angstig, moe en gespannen.
Veel mensen met autisme geven aan grote moeite te hebben met het opmerken en interpreteren van non-verbale communicatie. Hierdoor kan het ontzettend lastig zijn om de boodschap die iemand probeert over te brengen, te begrijpen, wanneer diegene non-verbale signalen gebruikt en de dingen onduidelijk en indirect benoemt.
Autisten die moeite hebben met het begrijpen van taal in het algemeen hebben ook moeite met het begrijpen van figuratieve taal in het bijzonder. Autisten die geen beperking hebben in het begrijpen van taal, hebben over het algemeen ook geen moeite met het begrijpen van metaforen, vergelijkingen en andere stijlfiguren.
Bij een autistische meltdown of shutdown gaat het eerder om overprikkeling. Je brein heeft simpelweg teveel input te verwerken gehad – te veel sociale situaties, te veel herrie, te veel alles – en dan knapt er iets. Bij een meltdown uit zich dat vaak in een explosie naar buiten toe: boosheid, huilen, paniek.
Eigen overzicht: Veel kids met autisme zien de rommel simpelweg niet. Wat vaak voorkomt is dat de kinderen de ruimte anders ervaren. Wat voor de ouders rommel is, is voor de kids geen rommel. Sterker nog, ze worden boos als iets is opgeruimd en vinden dát juist een rommel!
Mensen met autisme gaan dan ook vaak heel primair reageren als ze stress hebben. Ze kunnen dan niets meer met hun frustratie. Ze hebben er geen controle meer over. En dan worden ze agressief, willen ze vluchten, bevriezen ze of worden ze suïcidaal.
Veel mensen met autisme hebben de ervaring om onbedoeld grappig gevonden te worden. Hoewel anderen dus om hen kunnen lachen hebben ze daarmee nog niet perse inzicht in wat grappig is en hoe je dat inzicht sociaal kunt gebruiken.
Veel kinderen met autisme fladderen of springen heel opvallend. Of ze roepen woorden of maken piepende geluiden. Je zou denken dat ze er gelukkig van worden maar in tegendeel het is een uiting van stress/spanningen of overprikkeling of onderprikkeling.
A: Mensen met autismespectrumstoornis (ASS) kunnen erg goed zijn in bepaalde fantasierijke dingen, zoals het hebben van intense interesses . Ze vinden het echter misschien moeilijk om flexibel te denken of abstracte ideeën te begrijpen, wat aantoont dat fantasierijke vermogens sterk kunnen variëren bij mensen met ASS.
Voor kinderen met autisme kan het dus heel goed zijn om speelgoed te kiezen dat helpt om de zintuiglijke prikkels te verwerken. Dit wordt ook wel sensorisch speelgoed genoemd. Hierbij kun je denken aan een voelspel, een muziekinstrument of interactieve vloertegels die oplichten als je er op gaat staan.
Zintuiglijke activiteiten bieden een veilige en gecontroleerde omgeving om zintuiglijke reacties te reguleren en beheren . Deelnemen aan activiteiten met verschillende texturen, temperaturen en druk helpt kinderen en jongvolwassenen met autisme zich aan te passen aan verschillende simulaties, wat een meer evenwichtige zintuiglijke ervaring bevordert.
Autisme wordt voor of tijdens de geboorte veroorzaakt door een interactie tussen genen en omgeving, waarbij genen naar schatting 50%-60% van het ontstaan van autisme verklaren. Het gaat vaak om zeer kleine chromosomale veranderingen.
Moeilijke sociale situaties en sensorische omgevingen kunnen stress en angst bij autistische mensen vergroten. Een andere belangrijke oorzaak van angst is het gevoel verkeerd begrepen te worden en/of niet geaccepteerd te worden door niet-autistische mensen. Om 'erbij te horen' en niet als anders gezien te worden, kunnen autistische mensen zich maskeren of camoufleren.
Mensen met autisme willen het liefst alleen zijn
Het klopt dat mensen met autisme vaak goed alleen kunnen zijn. Dit betekent echter niet dat zij geen sociaal contact willen. Het overgrote deel van de mensen met autisme heeft net zoveel behoefte aan sociaal contact als ieder ander, alleen kost het hen vaak meer moeite.
Redenen voor hamsteren variëren sterk van persoon tot persoon. En de meest effectieve strategieën om hamsteren aan te pakken, zullen deze onderliggende problemen aanpakken. Voor veel mensen met autisme is hamsteren bijvoorbeeld een manier om stress of angst te beheersen . Het verzamelen van objecten kan troostend en kalmerend zijn.
Autistische mensen uiten hun emoties vaak op een andere manier dan neurotypische mensen. Dat is met een rouwproces niet anders. Sommige autistische mensen internaliseren rouw heel erg, trekken zich terug of storten zich obsessief op een speciale interesse.
Wat is PDA? Pathological Demand Avoidance (PDA), ofwel pathologische vraagvermijding, is een gedragsprofiel binnen het autismespectrum. PDA kenmerkt zich van door een uitdagingen tegen eisen en verzoeken des levens (tanden poetsen, werken, enz.) en inbreuken op hun autonomie.
Voor mensen met autisme is de wereld om hen heen vaak als chaotisch. Van nature hebben ze al weinig houvast. Daarnaast stuiten ze ook nog vaak op onbegrip en negatieve reacties uit hun omgeving. Dit levert opnieuw overprikkeling op.
Sommige volwassenen met autisme huilen veel, maar vooral als reactie op overprikkeling of emotionele stimulering, niet zo zeer uit persoonlijk verdriet. Daarnaast kunnen ze ook last hebben van andere atypische huilreacties, zoals huilen als je boos bent of juist niet kunnen huilen.
De persoon met autisme kan dan niet meer communiceren met de omgeving en keert naar binnen (shutdown) of vertoont extreem gedrag zoals zelfbeschadiging of boosheid op anderen (meltdown). Als iemand met autisme een meltdown krijgt kan dat worden aangezien voor een woede-uitbarsting.