Kip die je op 165°C braadt, kan niet mislukken. De lage temperatuur zorgt dat het borstvlees en de bouten in 2½ uur langzaam gaar en mals worden. Enige nadeel: je krijgt zo geen knapperig velletje.
Bij kip en kalkoen kun je dan ook het beste een kerntemperatuur aanhouden van 70-72 °C; het vlees is dan helemaal gaar – en eventuele bacteriën zijn gedood – maar het is nog wel lekker sappig. Hoger kan, maar je vlees wordt wel droger.
De USDA adviseert om kip en gevogelte minimaal 30 seconden te garen tot een interne temperatuur van 165°F (74°C).
Bij 74°C (165°F) sterven alle door voedsel overgedragen bacteriën onmiddellijk. Deze onmiddellijke dood voor door voedsel overgedragen pathogenen wordt aanbevolen voor pluimvee, omdat zelfs de meest hardnekkige salmonellabacteriën bij deze temperatuur volledig worden gepasteuriseerd.
De USDA publiceert kritische voedselveiligheidstemperaturen voor alle voedingsmiddelen, inclusief kip, die de hitte weerspiegelen die nodig is om de bacteriën te doden die gewoonlijk met die voedingsmiddelen worden geassocieerd. En de meeste mensen weten dat de aanbevolen veilige interne temperatuur voor kip 165°F (74°C) is .
Kruid de kip royaal met zeezout en zwarte peper. Bedek de kip losjes met aluminiumfolie en braad 30 minuten. Verwijder de folie en braad nog eens 30 minuten. Verlaag de temperatuur naar 180C/160C Fan/Gas 4 en braad nog eens 25 minuten , of tot de kip gaar is.
De USDA beveelt aan dat alle pluimvee wordt gekookt tot een interne temperatuur van 165 graden om de kans op voedselgerelateerde ziekten te verkleinen, hoewel donker vlees sappiger kan zijn bij temperaturen tot 195 graden. Vertrouw niet op de kleur van het vlees of het sap om te bepalen of kip klaar is om te eten.
Dit is het kortste antwoord dat we u kunnen geven: Grote kipfilets zonder bot en vel: 20 tot 30 minuten in een oven van 375 graden F. Grote kipfilets met bot en vel: 35 tot 40 minuten in een oven van 375 graden F.
Eén manier om de gaarheid te controleren is uiteraard door naar de kleur van het vlees te kijken. Het kippenvlees verandert tijdens de bereiding van roze naar wit. Maar, sommige delen van de kip zijn net iets donkerder of meer roze dan gewoon de filet. Ondanks de donkerdere kleur kunnen deze stukken kip toch gaar zijn.
De Food Safety and Inspection Service (FSIS) van het Amerikaanse ministerie van Landbouw adviseert om hele kippen en delen van kippen (zoals de borst, poten, dijen, vleugels en ingewanden), gemalen gevogelte en vulling te koken tot 165 graden Fahrenheit .
Het belangrijkste is om het te koken tot het een veilige temperatuur heeft om te eten ( 165 graden Fahrenheit ); dit kan 3 tot 4 uur duren als je langzaam rookt. De bovenstaande methode geeft je vogel een rokerige smaak, maar resulteert mogelijk niet in een knapperig vel.
Kipfilets moeten ongeveer 10-15 minuten koken, afhankelijk van de dikte, terwijl kippendijen en drumsticks 20-30 minuten nodig hebben. Controleer de gaarheid door een stuk kip doormidden te snijden; het vlees moet wit zijn zonder roze restjes en de kerntemperatuur moet minstens 75°C zijn.
Producten als rauwe kip en gehakt moeten voor consumptie worden verhit tot een kerntemperatuur van 75°C of warmer. Alleen zo kunt u garanderen dat alle ziekmakende bacteriën die in het product kunnen zitten, zijn gedood.
Stel je oven in op 160 graden. De grootte van de kip of de hoeveelheid is bepalend voor de gaartijd. Reken van een minimum van 1 uur tot wel 2,5 uur.
De makkelijkste manier om je kip echt sappige te krijgen, is door hem low & slow te braden. De kip staat wel langer in de oven, maar verder hoef je niets bijzonders te doen. Kip die je op 165°C braadt, kan niet mislukken. De lage temperatuur zorgt dat het borstvlees en de bouten in 2½ uur langzaam gaar en mals worden.
Pak een wit bord en leg daar de bereide kip op. Maak met een mes een kleine maar wel diepe snee in het vlees.Zijn de sappen die uit de kip komen helder?Dan weet je zeker dat de kip gaar is.
Volledig gegaarde kip kan vaak wat roze zijn. Sterker nog, verschrikkelijk droge en overgegaarde kip kan ook wat roze zijn. En ondergegaarde kip kan wit worden. De textuur is meestal een betere indicator, maar de textuur is pas echt zeker als de kip overgegaard is, wat vaak tot droge kip leidt.
* Kip en gevogelte heeft altijd een veilige kerntemperatuur van 75 graden nodig. In principe kan de oven op 75 graden worden gezet.
Een voedselvergiftiging door de campylobacter ontstaat vaak als kippenvlees onvoldoende wordt verhit. Hierdoor kunnen maag- en darmklachten ontstaan, zoals diarree, buikpijn of een darmontsteking.
Kip koken op het fornuis is de snelste manier om zowel een perfect gegaarde ALS een dichtgeschroeide kipfilet te krijgen. Na het testen van eindeloze dikte- en gaarheidscombinaties bij talloze temperaturen, concludeerden we dat de beste temperatuur voor in de pan gebakken kip 375ºF / 190ºC is, of "medium" op uw fornuis.
Een grote, goed gekruide gietijzeren pan bakt je kip zonder dat deze blijft plakken. Gebruik een middelhoog vuur en wacht tot de pan heet is voordat je de kip toevoegt. Laat de kip aan één kant bakken, zonder hem om te draaien, tot hij goed bruin is. Wanneer de kip loskomt uit de pan zonder te blijven plakken, draai je hem om om de andere kant te bakken.
KIP VAN DE GRILL
Opwarmen doe je in 3-5 minuten met de magnetron, of verwarm de oven voor op 175°C, leg je kip erin en haal 'm er zo'n 15-20 minuten later weer uit. Enjoy!
Alle pluimvee moet een veilige minimale interne temperatuur van 165 °F (73,9 °C) bereiken , gemeten met een voedselthermometer. Een hele kip moet deze temperatuur in de hele vogel bereiken. Controleer de interne temperatuur in het binnenste deel van de dij en vleugel en het dikste deel van de borst.
Verschillende recepten zullen verschillende ideale interne temperaturen voor kippendijen aanbevelen. Voor de ultieme sappige en malse kippendijervaring, streef naar een interne temperatuur tussen 175 en 185 F.
De beste oventemperatuur om kip te koken
Veel van de recepten voor gebakken kipfilet van Food Network Kitchen vereisen een oven van 180 graden C. Dat komt omdat kipfilet bij deze temperatuur gelijkmatig en snel gaart, wat zorgt voor malse, sappige resultaten.