Fibromen kunnen voorkomen in alle weefsels die zijn ontstaan uit het mesenchym. Kwaadaardige tumoren van bindweefsel worden fibrosarcomen genoemd.
Heel zelden groeien fibroadenomen snel en worden ze binnen enkele maanden twee keer zo groot. Dan kan er sprake zijn van een Phyllodes tumor. Zulke tumoren worden wel operatief verwijderd, omdat een klein percentage hiervan zich kan ontwikkelen tot een kwaadaardig gezwel.
Ook de vormen van de tumoren verschillen. Een goedaardige tumor kenmerkt zich vaak door een ronde vorm. Een kwaadaardige tumor daarentegen groeit meer als een aardappel die begint uit te lopen. Deze 'sprieten' groeien door de wanden van omliggend weefsel en organen heen.
Fibromen zijn goedaardige (niet-cancereuze) tumoren die zich ontwikkelen in de baarmoederwand. Hun aantal en hun ligging kunnen verschillen van vrouw tot vrouw, net als hun grootte (van een paar millimeter tot verschillende centimeters).
Een tumor is meestal onregelmatig van vorm en voelt heel hard aan, want bestaat uit vast weefsel. Ook een jonge volwassene (tot 40 jaar) kan klierzwellingen hebben ten gevolge van een infectie.
T1c: de tumor is tussen de 1 en 2 centimeter groot. T2: de tumor is tussen de 2 en 5 centimeter groot. T3: de tumor is groter dan 5 cm. T4: de tumor is in de omliggende weefsels gegroeid.
Een knobbeltje kan aanvoelen als een harde en stugge knikker, maar het kan ook om een kleiner, verhard plekje gaan. Daarnaast kan het zo zijn dat de verharding/verdikking aanvoelt als een langwerpige zwelling of als een verdikte schijf. Let wel dat niet elke vorm van borstkanker begint met een knobbeltje in de borst.
Er bestaat geen medische reden om fibromen te verwijderen. Indien ze cosmetische bezwaren geven kunnen deze goedaardige wratjes onder plaatselijke verdoving met een schaartje worden weggeknipt. Het wondje wordt dan lichtelijk dichtgebrand. Een andere elegantere methode is met behulp van een gefractioneerde CO2 laser.
Oorzaak van fibromen
Bij mensen met overgewicht ontstaan er vaak veel fibromen op één plek. Ook de schuring en wrijving van kledeing, zoals de bh-rand, lokken het ontstaan van fibromen uit. Een andere rol bij het ontstaan van fibromen is een verminderde glucosetolerantie, de mate waarin het lichaam suiker verwerkt.
Je arts zal je wel aanraden om de ontwikkeling van het fibroom regelmatig op te volgen (echografisch op te meten). Afhankelijk van de grootte en lokalisatie van het fibroom, van je leeftijd en medische voorgeschiedenis gebeurt dit best om de 6 à 12 maanden.
Een echografie is een onderzoek met geluidsgolven. Deze golven hoor je niet. De weerkaatsing (echo) van de golven maakt organen en weefsels zichtbaar op een beeldscherm. Zo kan de arts de organen in het lichaam bekijken en een mogelijke tumor en/of uitzaaiingen zien.
Kwaadaardige tumoren groeien meestal snel, de kankercellen kunnen doorgroeien in de omgeving en zich naar andere lichaamsdelen verspreiden.
De huisarts kan fibromen verwijderen door ze weg te knippen met een steriele schaar. Bij een klein steelwratje is geen verdoving nodig. Bij een grotere steelwrat is plaatselijke verdoving mogelijk.
Nee, fibromen gaan niet vanzelf weg. Bij sommige mensen kunnen in de loop der jaren meerdere fibromen op de huid ontstaan. Er bestaan geen medische reden om fibromen te verwijderen. Indien ze cosmetische bezwaren geven kunnen deze goed en veilig worden verwijderd door de huidspecialiste.
Fibromen: hoe zien ze eruit? Fibromen zijn meestal bruine of huidkleurige bultjes die met een kleine steel vast aan de huid zitten. De bultjes zijn week qua structuur en zijn verder niet gevaarlijk.
Fibromen zijn meestal een toevalbevinding, omdat ze geen tot weinig klachten geven. Slechts 30% van de vrouwen vertoont klachten. Mogelijke klachten zijn bovendien afhankelijk van de locatie en de grootte. De meest voorkomende klachten zijn overmatig bloedverlies en pijn tijdens de menstruatie.
Er is geen medische reden om een steelwratje te behandelen, ze zijn immers onschuldig en nooit kwaadaardig. Maar de wratjes kunnen soms wel als ontsierend of hinderlijk worden ervaren, waardoor iemand er toch graag vanaf wil.
Waar kunt u fibromen aan herkennen? Een fibroom lijkt een los stukje huid wat met een steeltje aan de huid vastzit. Ze hebben de kleur van de huid of zijn lichtbruin en kunnen maximaal 1-2 mm groot zijn, met uitzonderingen van 2-3 centimeter.
Huidvergroeiingen (ook wel: fibromen, wild vlees, steelwratjes, kersenwratjes) zijn vaak bruine of rode verheven bobbeltjes of vlekjes. Het is niet altijd precies bekend hoe de huidvergroeiingen ontstaan: waarschijnlijk heeft het te maken hebben met genetische aanleg en blootstelling aan UV.
Er verschijnt een litteken dat doorgroeit, en na maanden tot jaren een harde, rood tot bruin verkleurde streng of knobbel wordt. Een keloïd is meestal niet pijnlijk. Het kan wel jeuken of de beweging van de huid beperken. Het kan vooral de huid ontsieren.
Over het algemeen ervaart u weinig pijn na de steelwratjes behandeling. Als er steelwratjes op het lichaam zijn verwijderd dan kan het schuren van kleding wat ongemak geven. Als er een korstje is gevormd op de plek van het steelwratjes, voelt u er daarna niks meer van.
nieuw ontstane rood-roze bultjes, soms met een ruwe korst erop. wondjes die niet goed genezen. bruine moedervlekken of bultjes die van vorm veranderen of meerdere kleuren krijgen (zoals bruin, zwart, rood, paars, blauw)
T1-T4 beschrijft de grootte tumor en de mate van verspreiding naar omringende weefsels. Hoe groter het getal na de T, hoe groter de tumor is.
Voor patiënten met uitgezaaide kanker kan leven en dood dicht bij elkaar liggen. Er is soms een kans op genezing en soms een mogelijkheid om met (innovatieve) behandeling nog vele jaren te leven. Maar als een behandeling niet aanslaat kan het ook snel aflopen.