Een dergelijke infectie van de blaas wordt ook wel cystitis genoemd. Als de bacteriën zeer virulent zijn en niet worden behandeld, kunnen ze zich via de urineleiders verspreiden naar (een van de) nieren. Als dat gebeurt, zullen de symptomen aanzienlijk verergeren, bijvoorbeeld met rugpijn, misselijkheid en koorts.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt is urine niet steriel. Het bevat wel degelijk bacteriën. Maar echt ziek zal je niet worden als je per ongeluk wat pis binnen krijgt. Het probleem is dat chloor dat zich bindt aan urinezuur geen andere ziekteverwekkende bacteriën meer kan doden die in en op het water drijven.
„Urine van mensen is eigenlijk redelijk steriel. Er zitten niet veel slechte stoffen in, maar komt wel van 'afval' van je lichaam. Je lichaam wil het kwijt, dus wordt er een geurtje aan toegevoegd dat wij vinden stinken. Omdat we het vinden stinken, vinden we het vies, maar op zichzelf kan het niet veel kwaad.”
Een urineweginfectie kan tot hematurie leiden. In dat geval worden in de urine ook ettercellen (witte bloedcellen) aangetroffen. Bij een eenvoudige (lage) urineweginfectie zijn er vaak klachten van frequent en pijnlijk plassen. Gaat het om een opstijgende (hoge) urineweginfectie dan treedt ook koorts op.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Van 'droge verdrinking' is sprake wanneer je kind bij het zwemmen water binnenkrijgt waarvan hij eerst geen last lijkt te hebben, maar waarvan hij 24 uur later toch nog kan stikken.
Water zorgt voor weerstand
Het water zorgt echter voor de juiste weerstand die onze spieren aan het werk zetten. Ook verbruikt je lichaam veel energie om na het zwemmen in koud water weer op temperatuur te komen. Heb je gezwommen in warm water? Dan is de kans groot dat je een tikkie rozig bent geworden.
Symptomen urineweginfectie
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Een urineweginfectie wordt veroorzaakt door een bacterie, die zich meestal via de plasbuis in de blaas nestelt. In dat geval heb je een blaasontsteking (cystitis). Soms kan de infectie ook langs de urineleider opstijgen naar de nier. Dan heb je een nierbekkenontsteking (pyelonefritis).
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
Daarom is het belangrijk de huid van uw naaste zo goed mogelijk te beschermen tegen incontinentie . Urine en/of ontlasting kunnen de huid beschadigen als dit niet wordt gecontroleerd. De gebieden die de meeste bescherming nodig hebben zijn de heupen, genitaliën en tussen de bekken en het rectum (perineale huid).
In ochtendurine zit een hogere concentratie van de stoffen die worden uitgeplast. Voor een zwangerschapstest is het bijvoorbeeld nodig om ochtendurine op te vangen. Voor onderzoek op bacteriën (banale kweek) bij verdenking op blaasontsteking is ochtendurine wenselijk, maar niet per se nodig.
Het gevaar van urine geur in huis
Vaak is urine geur niet alleen vies, maar ook nog schadelijk voor uw gezondheid. Dit komt doordat er ammoniak vrijkomt bij de afbrak van urine. En die ammoniak zorgt weer voor irritatie aan uw luchtwegen en ogen.
De nieren zorgen ervoor dat het overtollige vocht en de in het bloed aanwezige afvalstoffen worden uitgescheiden. Deze worden in de vorm van urine via de urineleiders afgevoerd naar de blaas. In de blaas wordt de urine opgeslagen tot u urineert. De nieren produceren doorgaan 30 tot 90 ml urine per uur.
Bij de meeste mensen is de urine normaal gesproken steriel (dat wil zeggen: vrij van ziektekiemen of bacteriën). Ook als er wel bacteriën in de urinewegen zijn, betekent dat niet altijd dat u een urineweginfectie krijgt. Urine wordt door de nieren geproduceerd tijdens het zuiveren van het bloed.
Soms zijn de bacteriën in uw blaas niet gevoelig voor de antibiotica die u slikt. U krijgt dan andere antibiotica. Soms kan een blaasontsteking ook een ontsteking van het nierbekken of een ontsteking van de prostaat geven. Meestal krijgt u dan ook koorts en voelt u zich erg ziek.
Als een blaasontsteking onbehandeld blijft, is het mogelijk dat deze overgaat in een prostaatontsteking of nierbekkenontsteking. Dit gaat vaak gepaard met koorts en een ziek gevoel. Indien u last heeft van een blaasontsteking, moet u ervoor zorgen dat u anderhalf tot twee liter per dag drinkt.
Een urineweginfectie ontstaat meestal door bacteriën van buitenaf. Meestal leven de bacteriën die de infectie veroorzaken in de darmen en rondom de plasbuis. In sommige gevallen gaat het om bacteriën die overgedragen worden bij seksueel contact (SOA).
In Nederland is in 2010 een vrouw overleden aan een blaasontsteking, omdat de bacteriën in haar lichaam resistent waren geworden tegen antibiotica.
De meest voorkomende urineweginfectie is een blaasontsteking. Meestal gaat het om bacteriën die in de darm leven en via de plasbuis in de blaas terecht komen. Daar veroorzaken ze een infectie.
Afwachten: bij de helft van de vrouwen gaat blaasontsteking binnen 1 week vanzelf over. Als u weinig of kort klachten heeft, kunt u 1 week afwachten. Zo nodig kunt u een paar dagen een pijnstiller slikken.
"Het kan geen kwaad, de chloor in het water maakt alles schoon." Maar is dat ook zo? "Onze urine is in principe steriel", zegt microbioloog Rijkelt Beumer. "Tenminste, als je geen urineweginfectie hebt. Er zitten geen gevaarlijke stoffen in urine.
Net als andere cardiovasculaire activiteiten verlaagt zwemmen het risico op hart- en vaatziekten. Het verlaagt uw bloeddruk en uw cholesterol. Hierbij is het wel belangrijk om minimaal drie keer per week, 30 minuten lang te gaan zwemmen.
Chloor zit in het water om het schoon te houden en verspreiding van bacteriën en vuil te voorkomen. Maar helaas is het niet zo goed voor je huid. Het droogt de huid uit en kan ook huidirritaties veroorzaken. Even douchen na het zwemmen kan dit voorkomen.