Zoönosen zijn ziekten die van dier op mens kunnen overgaan. Zoönosen komen regelmatig in het nieuws. Denk hierbij aan Q-koorts, maar ook gekkekoeienziekte en hondsdolheid zijn bekende zoönosen. Er zijn echter meer ziektes die (huis)dieren kunnen overbrengen op mensen.
Ja, dat kan!
Maar gelukkig is de kans heel klein dat je jouw (mensen-)griepvirus overdraagt op je hond. Toch zijn er wel bekende situaties. Bijvoorbeeld met de varkensgriep-variant in de Verenigde Staten, vanaf 2009: Dit virus (H1N1) was in ieder geval bij 1 hond het gevolg van besmetting door zijn baasje.
De kans dat een huisdier een ander dier of mens besmet is zeer klein in vergelijking tot besmetting van mens op mens. Er zijn nog geen gevallen bekend dat besmette huisdieren mensen hebben besmet.
Zoönosen: van dier op mens
Zoönosen zijn ziekten bij dieren die overgedragen kunnen worden op mensen, zoals de ziekte van Lyme, de vossenlintworm, spoelwormen of hondsdolheid. Deze ziekten komen voor bij huisdieren, boerderijdieren, wilde dieren en plaagdieren, zoals muizen en ratten.
Bij dieren gaat het er vaak wild aan toe met wisselende sekspartners. De soa's gonorroe, syfilis en hiv zijn zelfs afkomstig van dieren. Bij dieren gaat het er vaak wild aan toe met wisselende sekspartners. De soa's gonorroe, syfilis en hiv zijn zelfs afkomstig van dieren.
"Laat je wonden nooit likken door een hond, zijn speeksel is gevaarlijk." Jaarlijks krijgen duizenden mensen last van besmettingen. Er overlijden zelfs mensen na een lik van een hond. In het hondenspeeksel zit de bacterie capnocytophaga canimorsus. Die is ongevaarlijk voor de hond, maar dodelijk voor mensen.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
In de afgelopen jaren konden honden steeds meer successen op hun naam schrijven: ze merken de geur van verschillende soorten kanker, malaria, diabetes en nierziekte op in urine, adem, zweet of ontlasting. Studie na studie onthult dat de viervoeters een fijn neusje hebben voor ziektes.
Eventuele tekenen van infectie zijn weinig specifiek: moeheid, lusteloosheid, soms wat koorts. Bij een minder frequente vorm, die sterk doet denken aan de ziekte van Pfeiffer, worden daarnaast ook vergrote lymfeknopen gezien, evenals spierpijn, lever- en miltvergroting.
Diagnose van infectie met Giardia lamblia
De diagnose wordt over het algemeen gesteld door de ontlasting te testen op de cysten van de parasiet en/of op de parasiet zelf. Omdat de parasiet zelf buiten het lichaam snel afsterft, moet een speciaal 'fixatiemiddel' gebruikt worden.
Hondenziekte (ziekte van Carré of Canine Distemper) wordt veroorzaakt door een virus dat ontstekingen kan geven van de neus, luchtwegen, longen, maag en darmen. Minder vaak voorkomend zijn klachten aan de hersenen, ogen en de huid. Honden en fretten kunnen in het ergste geval aan de ziekte overlijden.
Sommige infecties, virussen, of zelf bacteriën zijn soortspecifiek, daarom hoef je je geen zorgen te maken dat je je hond kunt besmetten met jouw verkoudheid. PetMD zegt dat een verkoudheid alleen kan worden overgedragen op mensen en niet op huisdieren.
De ziekte van Weil is een besmettelijke ziekte. Mensen krijgen het door een bacterie. Deze bacteriën heten leptospirosen. Van de bacterie kunnen mensen ook andere ziekten krijgen.
Leptospiren treden via wondjes of slijmvliezen van mond, neus of ogen, mogelijk door water verweekte huid, actief het lichaam binnen. Daar verspreiden ze zich onmiddellijk in het bloed en de organen.
Hondsdolheid, ook wel rabiës genoemd, is een dodelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een virus. Hondsdolheid kan via een beet, krab of lik van een geïnfecteerd dier overgedragen worden op mensen. Infectie leidt tot zenuwverschijnselen.
De symptomen zoals hoesten, niezen of braken zijn duidelijke symptomen die je als baasje kunt herkennen. Deze symptomen laten zien dat jouw viervoeter zich niet lekker voelt en last kan hebben van één van de veelvoorkomende ziektes voor honden.
Als iemand verdrietig is, blijft een hond vaak stil en kijkt hij verdrietig. Bij blij en uitbundig gedrag springt en blaft de hond vrolijk mee. Het feit dat honden reageren op iemand die verdrietig of blij is bewijst overigens niet dat ze empathisch vermogen hebben.
Te veel aandacht
“Het is te vergelijken met een menselijke sociale situatie: je vindt het prima wanneer bekenden naar je toe komen en je begroeten, maar je wilt eigenlijk niet dat ze je knuffelen, je schouders vastgrijpen en vragen hoe het al die tijd met je is geweest,” verklaart Crowell-Davis.
Hoewel honden niet het fysieke vermogen hebben om menselijke woorden te spreken, laten ze ons wel zien dat ze cognitief kunnen denken. Wetenschappers hebben vastgesteld dat honden net zo slim zijn als een peuter als het gaat om hun vaardigheden met vocabulaire kennis.
Wanneer jouw hond al sluipt of plat gaat, dan ben je vermoedelijk te laat en is de spanning waarschijnlijk al te ver opgebouwd. Veel honden zijn in die staat van paraatheid (met fixeren) niet meer benaderbaar voor ander contact.
Minder kleurrijk
Honden hebben slechts twee soorten kegeltjes (mensen drie). Het kleurenspectrum bestaat hierdoor alleen uit blauw, violet en geel. Rood lijkt voor honden geelachtig, groen kunnen ze helemaal niet waarnemen en purper ziet er simpelweg grijs uit.
1. 1,8 miljoen bacteriën per gram hondenhaar. Onderzoek van de Tokushima University (Japan, pdf) uit 2005 laat zien dat een gram haren van testhonden die vanaf de geboorte waren binnengehouden gemiddeld 59.000 bacteriën bevat.
Als het gaat om de effecten bij de wonden van de mens wordt het nog anders. De bacteriën waar het speeksel van de hond tegen werkt zijn van geen belang bij de mens. Daarnaast likt de hond ook veel minder hygiënische plekken en objecten. Hierdoor kunnen er in het speeksel ook veel kwaadaardige bacteriën worden gevonden.
Een hondentong bevat gemiddeld vijfduizend bacteriën, dat zijn er nog steeds veel, maar waarschijnlijk stukken minder dan op jouw vaatdoekje.