Het is niet bekend of veel vitamine K schadelijk is. In de praktijk komt een teveel van deze vitamine niet voor. Mensen die bloedverdunners of antistollingsmiddelen gebruiken, moeten wel oppassen met vitamine K-pillen met meer dan 100 microgram vitamine K. Dit kan de werking van het antistollingsmiddel verminderen.
Voor zover bekend zijn er geen nadelige effecten van een te hoge inname van vitamine K uit voeding of uit supplementen. In de praktijk komt een teveel aan vitamine K niet voor.
Vitamine K is nodig bij bloedingen om het bloed te laten stollen. Het zit onder andere in verse groenten, lever, melk en olie. Ook de darmbacteriën maken het. Het is vaak toegevoegd aan multivitamines of dieetpreparaten.
In met name Japanse studies zijn zonder nadelige bijwerkingen doseringen tot 45 mg (45000 mcg) vitamine K2 (als MK-4) per dag gebruikt. Ook zeer hoge doseringen vitamine K2 geven geen aanleiding tot een verhoogde vorming of activiteit van stollingseiwitten en leiden dus niet tot hypercoagulatie.
Vitamine K wordt in de darmen door darmbacteriën gemaakt en komt voor in ons voedsel. Bij een dosering om een tekort aan te vullen zullen geen bijwerkingen ontstaan. Ook eenmalig een grote hoeveelheid vitamine K-druppels op advies van de trombosedienst, heeft meestal geen bijwerkingen.
Ons lichaam heeft vitamine D nodig voor sterke botten. Maar ook vitamine K draagt bij aan het behoud van sterke botten. Beide vitamines spelen samen een belangrijke rol in de calciumhuishouding, ze zorgen ervoor dat calcium neerslaat in de botten. Dit is belangrijk voor het behoud van sterke botten.
Symptomen van vitamine K tekort
Bloedingen die opeens ontstaan (neus en tandvlees) Vertraagde bloedstolling, waardoor een wond langdurig blijft bloeden. Menstruaties met veel bloed. Snel/vaak blauwe plekken.
De meeste antistollingsmedicatie werken door vitamine K tegen te werken; het zijn vitamine K antagonisten. Doordat vitamine K zijn werk niet kan doen worden er minder stollingsfactoren aangemaakt en stolt het bloed minder snel. Zo daalt de kans op trombose.
Wat u niet moet doen, is het slikken van supplementen met vitamine K. Deze kunnen de werking van uw bloedverdunner belemmeren.
Vitamine K speelt een belangrijke rol voor gezonde bloedvaten en longen. Het is daarom niet gek dat er een verband is met het verloop van Covid-19, de ziekte die het coronavirus (SARS-CoV-2) veroorzaakt. Hoe lager het vitamine K-gehalte, hoe meer problemen je lijkt te krijgen als je het coronavirus onder de leden hebt.
Vitamine K werkt het effect van de coumarines (fenprocoumon/Marcoumar®, acenocoumarol, warfarine) tegen zodat de INR lager wordt en het bloed dus 'dikker' wordt. Het lichaam heeft maar kleine hoeveelheden vitamine K nodig om goed te werken en dit wordt uit de voeding gehaald.
Bij een vitamine K-tekort heeft iemand snel last van blauwe plekken. Een wondje zal lang nabloeden. Ook kunnen spontaan bloedingen optreden, zoals een bloedneus, tandvleesbloeding, bloed bij de ontlasting of bloed in de urine. Gevaarlijk is een spontane hersenbloeding.
Cumarines zorgen dat vitamine K minder werkt. In sommige voeding zit veel vitamine K, waardoor de cumarine minder goed werkt. Eet daarom niet ineens veel groene groenten, zoals sla, broccoli, spinazie. Eet ook niet ineens veel kool, zoals witte kool, spruiten en bloemkool.
Vitamine K wordt oraal goed opgenomen. Het duurt echter 24u voor maximale werking. Het effect op de INR begint ongeveer na 6 uur.
Vitamine K is een bouwstof voor stollingsfactoren en indien deze vitamine in een grotere hoeveelheid wordt ingenomen, beïnvloedt dit de werking van de stolling. Dit is te merken door een daling van de INR waarde.
We spreken van een tekort als het aantal bloedplaatjes in je bloed lager is dan 150 x 109/l. Dat betekent dat je minder dan 150 miljard bloedplaatjes per liter bloed hebt. Wanneer je te weinig bloedplaatjes hebt, neemt je bloedingsneiging toe. Stelt een arts bij jou een tekort aan bloedplaatjes vast?
De oorzaak is vaak een tekort aan bloedplaatjes of een milde vorm van de ziekte van Von Willebrand. Bij deze laatste aandoening is er een tekort aan Von Willebrandfactor, dit is een van de stollingsfactoren die een rol spelen bij de bloedstolling.
De meest gebruikte bloedverdunners (acenocoumarol en fenprocoumon) zijn vitamine-K-antagonisten: ze vangen vitamine K weg en zorgen ervoor dat je minder stollingseiwitten maakt. Gebruik je dit soort stollingsremmers, dan moet je daarnaast natuurlijk geen extra vitamine K slikken.