Het beginstadium van reuma is mogelijk al op een MRI-scan zichtbaar, nog voordat er gezwollen gewrichten zijn. De afdeling Reumatologie van het LUMC onderzoekt of met MRI al bij de eerste klachten te voorspellen is of iemand reuma krijgt.
Door de beelden van de MRI-scan krijgt de radioloog een goed beeld van de mogelijke aanwezigheid van bijvoorbeeld ontstekingen, tumoren, fracturen, cysten en slijtage (artrose). Hierdoor kan een MRI-scan inzicht geven in de eventuele oorzaak van klachten zoals (chronische) pijn vanuit je organen en gewrichten.
Reumatoïde artritis (RA) wordt gekenmerkt door een chronische ontsteking van synoviale gewrichten. Als gevolg van de synovitis kunnen beschadigingen ontstaan aan het kraakbeen en (of) het onderliggend bot. Deze beschadigingen kunnen worden gezien op conventionele röntgenfoto's.
De ernst van artrose wordt met een MRI scan goed zichtbaar. Hierdoor krijgt de behandelend specialist een nauwkeurige diagnose waarmee een gericht behandelplan kan worden gestart. Op een MRI van Privatescan zijn de botten, gewrichten, kraakbeen, banden en pezen en omliggende weefselstructuren te zien.
Belangrijke bloedwaarden bij reuma. In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen. Als een bloedonderzoek een 'positieve' uitslag heeft, betekent het dus dat je misschien een vorm van reuma hebt. De uitkomsten van alle onderzoeken bij elkaar vormen de uiteindelijke diagnose.
Om vast te stellen of u spierreuma hebt, doen we een bloedonderzoek. Kenmerkend voor spierreuma is namelijk de uitzonderlijk hoge bezinkingssnelheid van de rode bloedcellen.
De meeste mensen met reumatische klachten hebben artrose (1,1 miljoen), waarbij het kraakbeen in een gewricht is beschadigd. Artrose kan in alle gewrichten voorkomen. Artritis is een chronische ontsteking van de gewrichten, waarbij het slijmvlies in het gewrichtskapsel is ontstoken (420.000 mensen).
Bloedonderzoek. Bloedonderzoek is niet nodig om de diagnose artrose te stellen. Je arts laat soms wel bloed prikken vooral om andere aandoeningen, zoals reumatoïde artritis of ijzerstapelingsziekte (hemochromatose) zo veel mogelijk uit te sluiten.
Een specialist gebruikt de MRI-scan om te kijken of er iets mis is in je lichaam. Een MRI-scan werkt met magnetische straling en is niet schadelijk voor je lichaam. De kosten van een MRI-scan zijn vrij hoog en lopen soms op tot honderden euro's.
Bekend is dat patiënten met reuma ook een vorm van longfibrose kunnen ontwikkelen. Bij longfibrose vormen zich blijvende littekens (fibrose) in de longen, waardoor de longen minder goed zuurstof kunnen opnemen en ademen moeilijker wordt.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (BSE)- en de CRP-waardes in het bloed stijgen. Hoe ernstiger de ontsteking, hoe hoger de BSE- en CRP-waardes. Je arts gebruikt deze waardes vooral om het verloop van de reumatische ontstekingen te volgen en niet zozeer om de diagnose te stellen.
Axiale spondyloartritis geeft pijn en stijfheid van de (onder)rug en/of de nek. Vooral 's nachts en 's ochtends heeft u er last van. De stijfheid in uw rug duurt 's ochtends minimaal een uur. De pijn en stijfheid worden minder wanneer u beweegt.
Gebieden waar geen water is, zoals lucht of bot, geven geen signaal en zijn zwart op de scan.
Een CT-scan geeft een arts een compleet overzicht van bijvoorbeeld het gehele boven- en onderlichaam. Een MRI daarentegen laat meestal maar een beperkter deel van het lichaam zien, bijvoorbeeld alleen de onderbuik en toont organen meer op detailniveau.
De CT-scan maakt gebruik van röntgenstraling om de dwarsdoorsneden te creëren, terwijl de MRI-scan hiervoor een sterk magnetisch veld en radiogolven gebruikt. Bij zowel de MRI- als de CT-scan kunnen we gebruik maken van een contrastmiddel. Het contrastmiddel van de MRI-scan verschilt met die van de CT- scan.
De meeste vormen van reuma veroorzaken pijn en stijfheid in gewrichten of spieren. Daardoor kunt u zich minder goed bewegen, wat beperkingen kan geven in het dagelijks leven. Ook kunt u moe of lusteloos worden van reuma. Reumaklachten kunnen in de loop van de dag erger of juist minder erg worden.
Klachten zijn pijn en stijfheid in het gewricht, vooral bij het opstaan. Artrose ontstaat meestal in de heup, knie of duim. Bewegen helpt tegen de pijn. Pijnstillers kunnen klachten verminderen.
Den Broeder: “Ja, stress geeft meer activiteit van de reuma. Onderzoek, onder andere ook uitgevoerd in de Sint Maartenskliniek, heeft laten zien dat stressvolle gebeurtenissen leiden tot een gemiddeld hogere ziekteactiviteit. Probeer dan ook stress te voorkomen of er goed mee om te gaan als je ontstekingsreuma hebt!”
Wat is reuma in de handen? Reuma in de handen is een vorm van reuma die optreedt in uw handen. Het gaat hierbij om reumatoïde artritis en u ervaart hierbij pijn en stijfheid in één of beide handen, waardoor het lastig wordt om dagelijkse taken uit te voeren met uw handen.
Reumatoïde artritis komt voornamelijk voor in de polsen en de kleine gewrichten van je handen of voeten en treedt meestal symmetrisch op. Als je bijvoorbeeld een ontsteking aan het vingerkootje van je linkerringvinger hebt, dan is de kans groot dat ook het vingerkootje van je andere ringvinger gaat ontsteken.
De oorzaak van spierreuma is (nog) niet bekend. Het is niet erfelijk. Bij spierreuma krijgen mensen spontaan hevige spierpijn en stijfheid in de nek, schouders en heupen. De pijn is symmetrisch aanwezig.
Ontstekingsremmende pijnstillers verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Ze worden vaan in combinatie met andere medicijnen (zie hieronder) voorgeschreven. Voorbeelden zijn: Ibuprofen®, Naproxen®, Diclofenac® en Indometacine®. Deze groep bestaat uit snelwerkende ontstekingsremmers.
Don't - vermijden bij reuma en voeding: eet geen tot weinig worst en vet- en roodvlees. Don't: drink geen tot weinig alcohol. Dit wordt vooral aangeraden bij jicht.