Tijdens hun verblijf in het internationale ruimtestation ISS moeten astronauten blijven werken en leven in een omgeving die heel anders is dan hier op aarde. Toch moeten ze zich schoon houden, naar de wc gaan, eten en drinken, en fit en gezond blijven.
Na ongeveer 15 seconden is de voorraad zuurstof in je lichaam geconsumeerd; het zuurstofloos bloed vloeit naar de hersenen en je verliest het bewustzijn. En de dood volgt na een paar minuten. In deze korte tijdspanne heb je kans om iemand levend uit de situatie te redden.
Elke dag zoomen zes astronauten van het International Space Station (ISS) met 28.000 kilometer per uur door de tijd en ruimte en cirkelen daarbij om de aarde heen. 16 keer in 24 uur. De bemanning kan alleen overleven omdat hun vliegende "leef- en werkruimte" voor extreme omstandigheden ontworpen is.
Wanneer de mens naar een planeet afreist is een ruimtepak nodig.Er is namelijk geen luchtdruk en zuurstof om in te ademen. Daarnaast heb je ook een ruimtepak nodig omdat de temperatuur op een planeet, zoals de maan, niet te vergelijken is met de temperatuur op de aarde.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen. Meteorieten vormen een risico en de temperaturen kunnen extreem zijn.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Botten beginnen kalk te verliezen, spieren beginnen te verschrompelen, de immuunafweer wordt zwakker en mensen kunnen last krijgen van artritis. De beweeglijkheid wordt belemmerd door een verslechterde houding en een verminderd evenwichtsgevoel, terwijl het gezichtsvermogen wordt aangetast door grijze staar.
Het absolute nulpunt of nul Kelvin, is min 273 graden Celsius, de temperatuur waarop atomen in theorie volledig zouden moeten stoppen met bewegen. Met een temperatuur van 100 nanoKelvin zijn de BEC's in het ISS kouder dan de gemiddelde temperatuur in de ruimte, waar het zo'n 3 Kelvin is of -270 graden.
Er is geen boven of beneden en alles is gewichtloos. Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
En de maan heeft geen atmosfeer, die de lucht vasthoudt die mensen nodig hebben om te kunnen ademen.
Ook gifstoffen in hun omgeving kunnen ze blijkbaar wel aan, dan gaan ze in hun schijndode staat. Waterberen zijn ook het eerste dier waarvan vastgesteld is dat het kan overleven in de ruimte. In september 2007 zijn een aantal uitgedroogde waterberen de ruimte in geschoten in een soort kooitje met de FOTON-M3-missie.
Op dit moment is het beerdiertje het enige dier dat zonder bescherming in de ruimte kan overleven.
U kunt geen water in een glas schenken, maar u kunt met behulp van een rietje uit een zakje drinken. En het is heerlijk: per slot van rekening bestaat het uit zweet en urine van uzelf en uw collega's.
De drankjes variëren van koffie, thee en sinaasappelsap tot vruchtendrankjes en limonade. Voor de astronauten is het net zo belangrijk om genoeg calorieën, vitaminen en mineralen binnen te krijgen als voor de mensen op aarde. Ze moeten minstens 2000 calorieën per dag eten.
In het internationale ruimtestation ISS ruikt het volgens astronauten naar heet geworden metaal of aangebrande biefstuk.
NASA staat vandaag stil bij de dood van zeventien astronauten. Drie van hen stierven tijdens een ongeluk met de Apollo 1 op de aarde, zeven mensen kwamen 73 seconden na de lancering van de shuttle Challenger om het leven en zeven astronauten overleden 16 minuten voor de landing op aarde.
Elke astronaut op het Internationale Ruimtestation heeft zijn eigen persoonlijke ruimte waar hij zich als een cocon in zijn slaapzak kan wikkelen. Astronauten moeten zichzelf aan de muren vastbinden vanwege de microzwaartekracht (gewichtloosheid in de ruimte) , anders zouden ze rondzweven in hun hutten.
Maar hoe zit het dan met de persoonlijke hygiëne in de ruimte? Het antwoord is eenvoudig: astronauten en kosmonauten wassen zich met vochtige handdoeken en sponzen. Niet zo comfortabel? Ruimtereizigers verkiezen deze methode veruit boven de lastige douche.
In een ruimteschip is zwaartekracht niet aanwezig.Zonder zwaartekracht blijft niets op de grond . Daarom zweven astronauten in de lucht in plaats van te lopen.
De hoogste temperturen in het heelal worden gemeten in gaswolken die in de intergalactische ruimte liggen (tussen sterrentelsels), meer dan 1 miljard graden.
Sterren zijn normaal veel warmer. Zo is de temperatuur op onze zon ongeveer 6000 graden Celsius. De heetste ster in het heelal is ongeveer 40.000 graden.
De laagste temperatuur die we ooit op aarde hebben gemeten is 89,2 graden Celsius onder nul. Dus -89,2°C. Dat was bij het Vostok Station, een Russisch onderzoekstation op Antarctica.
Een ruimtepak ziet er misschien een stuk minder comfortabel uit dan een trui en een spijkerbroek, maar het beschermt astronauten tegen de extreme temperaturen en gevaarlijke straling in de ruimte. En bovendien kunnen ze dankzij het pak ook veilig aan hun neus krabben tijdens een ruimtewandeling.
Slappe spieren, brosse botten
Maar in de ruimte is die zwaartekracht vrijwel verdwenen, waardoor spieren slap en botten bros (en daardoor breekbaar) worden. Astronauten kunnen elke maand één tot twee procent van hun botmassa kwijtraken, waarbij ze het meeste botmateriaal verliezen in de onderrug en de benen.
De ruimte is geen echt vacuüm, maar bestaat hoofdzakelijk uit plasma van waterstof en helium, elektromagnetische straling (in het bijzonder kosmische achtergrondstraling) en neutrino's.