Bij slaapgerelateerde gastro-oesofageale reflux vloeit tijdens de slaap maaginhoud terug in de oesofagus. Daardoor wordt de patiënt vaak wakker met een bittere smaak in de mond, zuurbranden, hoesten of een verstikkingsgevoel.
Slikken doen we zeer vaak: speeksel wordt overdag twee maal per minuut weggeslikt en tijdens slaap ongeveer eenmaal per minuut. Slikken lijkt eenvoudig, maar is in werkelijkheid een zeer ingewikkeld samenspel van diverse spieren en zenuwen. Hierbij spelen timing, coördinatie, gevoel en spierkracht een grote rol.
U kunt niet stikken door slaapapneu. Zodra het lichaam merkt dat er te weinig zuurstof binnenkomt, gaat er een alarmsignaal af. Dit verstoort de slaap. U spant uw spieren aan en de ademhaling komt weer op gang.
Als je slaapapneu hebt, stokt je adem tijdens je slaap minstens tien seconden. Als zo'n ademstilstand per uur 10 tot 15 keer voorkomt, spreken we zelfs van het slaapapneusyndroom. Tijdens een slaapneu krijg je geen lucht meer, waardoor je een zuurstoftekort krijgt en het CO2-gehalte in je bloed stijgt.
Dit vallende gevoel wordt een hypnagoge schok of slaapstuip genoemd. Het is de fase tussen het wakker zijn en het slapen en kan zich ook uiten in de vorm van een schok die door uw armen of benen gaat. Het is (nog) niet precies duidelijk waardoor een hypnagoge schok wordt veroorzaakt, maar er zijn wel enkele theorieën.
Apneu betekent letterlijk: geen lucht. Bij slaapapneu stopt de ademhaling regelmatig in de slaap gedurende 10 seconden of langer. Dat komt doordat de luchtwegen tijdelijk worden afgesloten (OSAS) of doordat de hersenen 'vergeten' de ademhaling te regelen (CSAS).
U kunt tijdens uw slaap last hebben van apneu's, ook wel ademstops genoemd. Een apneu is een ademstilstand die langer dan 10 seconden duurt. Iedereen kan hiervan wel eens last hebben.
Deze ademstops worden uitgedrukt in de Apneu Hypopneu Index (AHI). Bij snurken zijn er minder dan 5 ademstops per uur, bij lichte slaap apneu 5 tot 15 ademstops per uur, bij matig ernstige OSA 15 tot 30 ademstops per uur en bij ernstige OSA meer dan 30 ademstops per uur.
De gevolgen van slaapapneu
Slaaptekort leidt tot concentratieproblemen. En die maken de kans dat u fouten maakt groter. Bijvoorbeeld in het verkeer of op uw werk. Daarnaast heeft u een grotere kans op hoge bloeddruk, hartritmestoornissen, hartfalen, hartinfarct en herseninfarcten.
Slaapgerelateerde ademdisfuncties zijn korte episodes van geheel of gedeeltelijke obstructie van de luchtwegen tijdens de slaap. De belangrijkste symptomen zijn snurken, benauwdheid, gevoel van stikken, en naar lucht happen. Daardoor wordt de slaap onderbroken en is men overdag overmatig slaperig.
'Sleep choking'-syndroom
De patiënt wordt plotseling wakker met een intens gevoel van kortademigheid en het gevoel alsof hij stikt. Zulke episodes treden bijna iedere nacht op en soms vaker in één nacht. De patiënt is direct wakker en heeft grote angst, soms het gevoel dood te gaan. Het angstgevoel neemt vrij vlot af.
Geen enkele spin kroop zijn mond in. Diana legt in de video uit dat je adem al voldoende is om je mond the mijden. Ook onze hartslag, de trillingen in onze ademhaling, het snurken en eventuele praten wat we doen in onze slaap houden spinnen niet van.
Klopt het ook? Nee. Dat is het kortste antwoord dat we kunnen geven. Het inslikken van een spin tijdens de slaap is iets dat hoogst zelden gebeurt.
Wat kan je zelf doen tegen praten in je slaap? Je kunt ervoor zorgen dat je een gezond slaapritme aanhoudt en voldoende slaap krijgt. De juiste slaaphygiëne kan het praten in je slaap verminderen. Voor bedpartners kunnen oordopjes uiteraard helpen.
De meeste mensen stoppen wel eens kortdurend met ademen tijdens de slaap. Pas als dit vaak voorkomt en tot klachten leidt spreken we van slaap apneu. Slaap apneu betekent letterlijk: tijdelijk stoppen met ademen tijdens de slaap. Bij obstructief slaap apneu (OSA) komt dit door een obstructie in de keel.
Snurken kan meestal geen kwaad. Als u erg snurkt, kan dat wel problemen geven. Bijvoorbeeld: U schrikt zelf vaak wakker door uw gesnurk.
Spanningen, angst, oververmoeidheid en overbelasting kunnen de oorzaak zijn van een onregelmatig ademhalingspatroon. Hierdoor maakt ons lichaam de stresshormonen cortisol en adrenaline aan.
Apneu komt het meeste voor bij mannen boven de vijftig met overgewicht. Maar de aandoening komt wel degelijk ook voor bij vrouwen. En ook bij jongere mensen, en zelfs bij baby's. Apneu kan erfelijk zijn.
De hersenen, de organen en het bloed krijgen tijdelijk minder zuurstof. Dit heeft invloed op de kwaliteit van de slaap en kan schadelijk zijn voor het hart- en vaatstelsel. Op de korte termijn kan slaapapneu leiden tot vermoeidheid en slaperigheid overdag en stemmingswisselingen.
Snurken ontstaat doordat de vrije doorgang van lucht tijdens het slapen belemmerd wordt door bijvoorbeeld verslapte spieren of een afwijking aan de neus- en keelholte. Wanneer deze obstructie het ademen tijdelijk doet stoppen en wanneer dit meerdere malen per uur plaatsvindt, spreekt men van slaapapneu.
Wanneer mensen aan het sterven zijn is een stokkende ademhaling een teken dat de dood dichterbij komt. De ademhaling kan stil vallen en daarna weer met een diepe zucht op gang komen. De tijd tussen de ademteugen wordt langer en langer, dit kan soms oplopen tot wel 30 seconden.
Met een diepe inademing neem je evenveel zuurstof op als met een lichte ademhaling. Je blaast er ook koolzuurgas mee weg, die juist nodig is om de zuurstof naar je lichaamscellen te vervoeren. ' Als je heel vaak diep ademhaalt, kun je gaan hyperventileren: je hartslag versnelt, je begint te zweten en je wordt duizelig.
Chantal Driesen legt uit: 'De longen reageren overmatig op prikkels, zoals temperatuurwisselingen, stof en pollen. Stress is ook zo'n prikkel. Hierdoor knijpen de spiertjes om de luchtwegen te sterk samen, waardoor je je heel benauwd kunt voelen.