Hij zal je eerst lichamelijk onderzoeken. Meestal laat de huisarts ook je bloed onderzoeken. Deze onderzoeken kunnen aanwijzingen geven over mogelijke oorzaken van je klachten. Het bloedonderzoek kan uitwijzen dat verder onderzoek nodig is.
De behandelingen zijn achter de rug en je moet alleen nog periodiek naar het ziekenhuis voor de controles. Tijdens de controles wordt vaak ook bloed geprikt. Eigenlijk best vreemd omdat lymfklierkanker (vaak) niet in het bloed te zien is.
Het is karakteristiek een ziekte van ouderen en komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Bij de meeste patiënten is bij de ontdekking al sprake van uitgebreide ziekte (stadium IV), waarbij er kwaadaardige cellen in het beenmerg zitten, soms ook in het bloed, vaak in de milt en daarnaast in meerdere lymfklieren.
Hodgkin-lymfoom (lymfeklierkanker): onderzoek en diagnose
De arts stelt de diagnose Hodgkin lymfoom door een stukje weefsel (biopt) uit de afwijkende lymfklier te nemen. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. De patholoog onderzoekt dit stukje weefsel vervolgens op afwijkende cellen.
Een of meer zwellingen
Het eerste symptoom van het hodgkinlymfoom is vaak een voelbare zwelling: van 1 of meer lymfeklieren in de hals. in 1 van de oksels. minder vaak: in 1 van de liezen.
Onderzoek en diagnose
De arts stelt de diagnose Non-Hodgkin lymfoom door een stukje weefsel (biopt) uit de afwijkende lymfklier of uit een andere aangedane plek in uw lichaam te nemen. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. De patholoog onderzoekt dit stukje weefsel vervolgens op afwijkende cellen.
Verder onderzoek
De arts kan verschillende onderzoeken laten uitvoeren om te zien waar in het lichaam het lymfoom aanwezig is: Röntgenfoto van de longen. Echo van de lever en milt. CT-scan van de hals, longen en buik.
De ziekte van Hodgkin is een vorm van lymfklierkanker die begint in de cellen van het lymfestelsel. De ziekte ontstaat meestal in een lymfeklier, maar kan ook ontstaan op andere plaatsen van het lymfestelsel, zoals in de milt, lever of het beenmerg.
Een Hodgkin lymfoom geeft meestal weinig klachten. De meeste patiënten gaan met een opgezette lymfklier naar de huisarts. Deze zwelling in de hals, boven het sleutelbeen of onder de oksel is pijnloos en wordt maar langzaam groter. Soms wordt het Hodgkin lymfoom per toeval ontdekt.
De maligne T-cellen die in de huid worden aangetroffen, kunnen ook in het circulerende bloed worden vastgesteld. SS is de enige vorm van CTCL waarbij er altijd afwijkingen van de huid en het bloed aanwezig zijn. De huid kan warm aanvoelen, pijnlijk zijn en heel erg jeuken, soms met schilfering en een branderig gevoel.
Om de diagnose te kunnen stellen is een biopsie van een lymfeklier nodig. Hierbij verwijdert de arts (een stuk van) de aangedane lymfeklier of van het verdachte lymfeweefsel. Een biopsie kan pijnlijk zijn. Ook als je hiervoor plaatselijk verdoofd bent.
een zwelling in de hals, oksel of lies. algemene verschijnselen als koortsaanvallen, vermoeidheid, gewichtsverlies, gebrek aan eetlust, nachtelijke zweetaanvallen. klachten in een orgaan waarin een lymfoom ontstaat door zwelling.
Een lymfeklier met een uitzaaiing doet geen pijn, voelt aan als een harde knikker. U kunt de uitzaaiing voelen als deze ongeveer een centimeter groot is. Een lymfeklier wordt ook groter bij een infectie. Het verschil: dan is de klier wel pijnlijk en slinkt meestal na enkele weken.
De meest voorkomende bloedonderzoeken zijn om te zien of er ontstekingen zijn (BSE of bezinking), om vast te stellen of er een ontsteking is en hoe hoog de ontstekingswaarde in het bloed is (CRP), een Hb-test om een algemene indruk van je gezondheid te krijgen en om te bepalen of er sprake is van bloedarmoede, een ...
De ziekte van Hodgkin ontstaat in één lymfklier - meestal in de bovenste helft van het lichaam. Daarna breidt het zich uit van lymfeklier naar lymfeklier in de loop van maanden tot jaren.
Gezwollen lymfeklier(en): het eerste teken van de ziekte van Hodgkin is meestal een gemakkelijk voelbare zwelling van een of meerdere lymfeklieren in de hals, de oksel of - zeldzamer - de lies. Gewoonlijk zijn die zwellingen niet pijnlijk.
Wanneer lymfeklieren opzetten, komt dit door ontstekingen. Van stress is bewezen dat dit het immuunsysteem kan aantasten. Omdat je immuunsysteem en lymfeklieren sterk met elkaar in verband staan, kan stress ervoor zorgen dat die klieren opspelen.
Het verband tussen leeftijd en prognose werd nagegaan bij 533 patiënten met de ziekte van Hodgkin die in de periode 1966-1982 primair werden behandeld. De actuariële 10-jaarsoverleving voor de gehele groep bedraagt 68. Boven de 40 jaar blijkt de 10-jaarsoverleving lager te zijn dan bij de jongere patiënten.
Lymfeklieren in de hals kunnen groter worden. Ze kunnen ook pijn doen of warm aanvoelen. U voelt ze voorin de hals, in de nek of achter een oor. U voelt ze aan één kant of aan beide kanten in uw hals.
Een deel van de patiënten heeft weinig klachten en presenteert zich met een pijnloze zwelling van een klier in de hals, oksel of liezen. Daarnaast kunnen er ook algemene klachten ontstaan, ook wel symptomen genoemd: koortsaanvallen zonder duidelijke oorzaak.
Wat is de overleving van agressief non-hodgkinlymfoom? Gemiddeld zijn 10 jaar na de diagnose nog 53 van de 100 mensen in leven. Let op: dit zijn gemiddelde cijfers voor alle mensen met deze soort kanker. Jouw vooruitzichten kunnen anders zijn dan het gemiddelde.
Lymfeklieren in uw hals kunnen opzwellen bij een ontsteking van keel, neus, oor, kaak of huid. Ze zorgen ervoor dat de ontsteking niet verder gaat naar de rest van uw lichaam. Een vergrote lymfeklier in de hals kan meestal geen kwaad. Deze verdwijnt vanzelf zodra de ontsteking voorbij is.
Ze groeien zeer langzaam, verspreiden zich niet zo vaak en kunnen soms door een operatie al behandeld worden. Een afwachtend beleid, behandeling met laaggedoseerde bestraling of behandeling met de antistof rituximab is soms al voldoende.
Via de lymfevaten komen de kankercellen in de lymfeklieren. Van een uitzaaiing in een lymfeklier merkt u in het begin niets. Het duurt maanden tot jaren voordat de lymfeklier zo groot is dat u deze kunt voelen. U voelt dan een stevig bolletje onder de huid van ongeveer 1 tot 2 centimeter groot.
Bloedonderzoek. PET-CT scan (of CT-scan) van hals, borst en buik: om de uitgebreidheid van de ziekte vast te stellen. Beenmergonderzoek: alleen als er op de PET-CT-scan activiteit in het beenmerg wordt gezien. MRI-scan: als er specifieke afwijkingen in bijvoorbeeld de botten in beeld gebracht moeten worden.