Je kunt het gekookt eten zoals je bijvoorbeeld rijst eet, doe dan een half kopje gewassen gierst met wat zout naar smaak en breng het aan de kook en dan dan op een laag pitje laten garen in circa 15 minuten ( het volume neemt ongeveer met factor 4 toe ). Je kunt het ook rauw door de yoghurt doen.
Gierstvlokken zijn een goede bron van energie en vooral koolhydraten die waardevol zijn voor het functioneren van onze hersenen. In 100 g van dit product vinden we ongeveer 370 calorieën. Gierst bevat ook grote hoeveelheden proteïne (ongeveer 12 g / 100 g).
Makkelijk gezegd gebruik je gierst zoals je ook rijst gebruikt. Je kunt gierst dus gewoon koken, stomen, risotto of pilav mee maken, (half) vermalen tot meel om mee te bakken (vaak in combinatie met andere meelsoorten) of (griesmeel)pap of andere desserts mee te maken.
Reken 50 g gierst per persoon. Breng 2,5 eenheden water aan de kook, voeg een snuifje zeezout en één eenheid grondig gewassen gierst toe. Laat 25 minuten sudderen zonder het deksel van de kookpot te nemen. Neem de pot van het vuur en laat het deksel er nog vijf minuten op.
Gierst heeft een bijzonder zoete, nootachtige smaak. Gierst is ook een lekker makkelijk graan om te bereiden, enkel wat kort koken volstaat. Op 50 gram gierst heb je 100 ml water nodig.
Couscous is een griesmeel van harde tarwe of gierst. Eigenlijk zijn het ieniemini bolletjes van pasta. Couscous laat je kort koken (1 minuutje is voldoende) of wellen in kokend heet gezouten water.
Gierst en quinoa groeien allebei aan pluimen. Het verschil is dat gierst een graan is en quinoa zaad.
De meeste westerse mensen hebben nooit gierst gegeten. Het is niet bepaald een sexy gewas. Eigenlijk wel raar, want er is niets mis met de smaak, het is licht verteerbaar, bevat geen gluten en is gemakkelijk te bereiden - zoals rijst, maar met een kortere kooktijd.
Smaakt Gierst bestellen | ah.nl.
Millet is glutenvrij en valt onder de verzamelnaam gierst. In Nederland vind je vooral de soorten millet en sorghum. Ook gierst kun je eten als vervanger van rijst, quinoa en couscous. De lichtzoete smaak leent zich ook goed om er een lekker ontbijtje van te maken met bijvoorbeeld gedroogd fruit en honing.
Gierst kruiden
In een hartig gerecht met gierst smaken in elk geval de volgende kruiden en specerijen: Kerrie, Dille, Kervel, Geelwortel, Lavas, Rozemarijn, Tijm.
Om gierstpap te maken, voeg je 3 kopjes water of bouillon toe en roer je om de paar minuten terwijl de gierst zachtjes kookt. Wat de textuur betreft, zullen sommige gierstkorrels sneller gaar zijn dan andere. Je zult waarschijnlijk wat zachtere korrels hebben en wat krokante of zelfs knapperige korrels.
Gierst is glutenvrij, bevat veel eiwitten en antioxidanten en heeft een lage glycemische index, die kan helpen diabetes te voorkomen of te beheersen. Zo heeft parelgierst een hoog ijzergehalte - een van de meest voorkomende tekorten aan micronutriënten wereldwijd - en heeft tweemaal zoveel eiwit als melk.
De gierst die in Nederland wordt verkocht komt overigens gewoon uit Europa. Gierst heeft een licht zoete smaak en je kan het gebruiken als vervanger van couscous of rijst. Maar gierst is ook goed te gebruiken om soep mee te binden. In plaats van een aardappel dus.
Gierst: dit is een verzamelnaam voor verschillende soorten granen. In Nederland zijn de soorten millet en sorghum verkrijgbaar. Gierst heeft goudgele, zwarte, witte of rode korrels die lichtzoet smaken. Van gierst kan meel en brood gemaakt worden.
Smaak. Gierst smaakt naar maïs en heeft verder een getoaste, bittere smaak met tonen van berkenbast. Gierst neemt de smaak van andere ingrediënten redelijk goed over.
Hoe smaakt parelgerst? De smaak is het best te omschrijven als zacht en enigszins neutraal. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de smaak van rijst. De textuur maakt dit product bijzonder, juist doordat een lekker stevig en een beetje chewy is.
De lectines (gluten) uit graan zijn niet goed voor je – aangezien ze je darmstelsel kunnen beschadigen – en de insulinepiek die je krijgt na het eten van graan zorgt voor een verstoring van je hormoonstelsel.
Alle granen (én pseudogranen) bevatten antinutriënten die de darmwand kunnen beschadigen en daardoor de opname van voedingsstoffen verminderen en bovendien een (chronische) ontstekingsreactie veroorzaken.
Verteerbaarheid. Gierst en sorghum bevatten meer onverteerbare stoffen (fytinezuur, oxaalzuur, kiezelzuur) dan andere graansoorten die gebruikt worden voor volkorenbrood. Omdat ongepelde gierst bitter smaakt is het beter deze graansoort niet in volkoren te verwerken.
Zilvervliesrijst en aardappelen zijn van nature glutenvrij en kun je gewoon eten. Ook glutenvrije granen, zoals gierst, teff, quinoa en boekweit zijn geschikt.
Alle drie de granen zijn een goede bron van vele vitamines en mineralen. Ze bevatten allemaal vele B vitamines. Quinoa bevat koper, magnesium, vitamine E en ijzer. Bulgur is een bron van vitamine B1, B5, fosfor en magnesium.
De meest voorkomende graansoort in de Westerse wereld is tarwe. Andere populaire soorten zijn gerst en gierst, haver en rogge, maïs en spelt – al bestaan er nog veel meer. Van die granen malen we meel om onder meer brood mee te bakken. Elke graansoort heeft zo zijn eigen kenmerken.