Als de vrouw geen operatie wenst, is het soms mogelijk om met een ring (ook wel pessarium genoemd) de verzakking als het ware in de schede wat op te duwen, waardoor deze geen klachten meer geeft. Deze ring moet eens in de 3 tot 6 maanden gecontroleerd worden, omdat er drukplekken in de vagina kunnen ontstaan.
Het plaatsen van een vaginale ring kan in sommige gevallen het probleem ook prima verhelpen. Hiermee kan een verzakte blaas of baarmoeder weer op de juiste plaats gezet worden. In ernstigere gevallen kan er een operatie te worden uitgevoerd. Dit kan zowel via de schede als via de buik uitgevoerd worden.
Vaak ook ontstaat een verzakking pas na de overgang, omdat de bekkenbodem dan door een veranderde hormoonhuishouding minder steun biedt. Door middel van gerichte oefentherapie kunnen lichte vormen van verzakkingen worden opgeheven en verergering kan worden voorkomen.
Een verzakking kan al vrij snel na een operatie terugkomen, maar soms ook pas na jaren. Hoe ernstiger de verzakking was bij de eerste operatie, hoe groter de kans dat een verzakking weer terugkomt. Leeftijd en de kwaliteit van het steunweefsel spelen ook een rol bij het terugkomen van een verzakking.
Zorg dan dat je begint met het op orde krijgen van de kracht van de bekkenbodem, de bekkenspieren (buik, bil, heup, rug) en start dan heeeel rustig. Gewoon een stukje wandelen en dan een stukje rennen. Door eerst stevig door te wandelen bouw je een goede voorspanning op in je bekkenbodemspieren.
Bij een verzakking heeft u altijd 4 keuze mogelijkheden
Bekkenfysiotherapie: Met bekken fysiotherapie ondersteunt u de bekkenbodem spieren en daarmee de verzakking. De verzakking zal hiervan meestal niet geheel weggaan maar het kan klachten van het plassen, ontlasting of het gevoel van de verzakking wel verbeteren.
Dit gaat meestal vanzelf weer over; leeftijd; de bekkenbodemspieren verzwakken door minder intensief gebruik van de spieren en afname van de vrouwelijke hormonen na de overgang; zwaar lichamelijk werk, overgewicht of veel hoesten; aangeboren zwakte van het bindweefsel.
Sommige vrouwen met een verzakking maken zich zorgen over seks. U hoeft echter niet bang te zijn dat er tijdens seks iets beschadigd raakt. De wand van de vagina is heel soepel en geeft mee. Misschien is seks wel moeilijker of pijnlijker dan eerst.
Na de leeftijdsgrens van 45 gepasseerd te zijn komen bij veel vrouwen de klachten om de hoek kijken. Dit heeft met name te maken met het verslappen van de spieren, waardoor de beschadigingen aan het licht komen. Naast zwangerschap kunnen er nog andere oorzaken zijn van prolaps en prolapsklachten.
Een verzakking is niet gevaarlijk. Een verzakking kan groter worden als je ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is er geen behandeling noodzakelijk. Wel is het zo dat bij een milde verzakking de kans op goed effect van een operatie groter is dan bij een ernstige verzakking.
Ga op uw rug liggen, uw knieën opgetrokken en uw handen losjes langs uw lichaam. Adem langzaam in tot uw buik opbolt. Trek dan tijdens de uitademing uw bekkenbodem op vanaf het stuitje, alsof u de rits van een strakke broek dichttrekt. Trek uw stuit niet zo ver op dat hij van de grond komt.
Een verzakking is soms te zien vanaf de buitenkant. Een verzakte blaas ziet eruit als een ronde bol aan de voorkant van de vagina. Een verzakt rectum is als een uitpuilende bol aan de achterkant van de vagina. Bij een verzakte baarmoeder is de baarmoedermond soms te zien bij de ingang van de vagina.
Bij een verzakking zijn de bekkenbodemspieren en het bindweefsel uitgerekt of beschadigd. De baarmoeder, blaas of de endeldarm zakken daardoor in de vagina naar beneden en kunnen zelfs naar buiten komen (uitpuilen).
De huisarts kijkt niet alleen of er een verzakking is, maar onderzoekt ook de huid rondom de vagina en de anus. Zo is het bijvoorbeeld goed te zien of je ooit uitgescheurd of ingeknipt bent en of de huid nog goed doorbloed is (wat na de overgang soms niet het geval is).
Vermoeidheid bij verzakking
Bij een verzakking, dus ook een verzakking van de blaas, heeft u mogelijk last van zwaar gevoel in uw vagina, dat er iets niet hoort te zitten of dat er iets uitzakt. U kunt daarbij last hebben van vermoeidheid.
Je bekkenbodemspier is onderdeel van een hele spierketen. Zodra je je spieren gebruikt, wordt ook de bekkenbodem geactiveerd. Wandelen, fietsen en zwemmen zijn bijvoorbeeld prima activiteiten.
Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
Bij een voorwandverzakking is de voorkant van de vagina naar beneden gezakt in het bekken. Omdat de blaas op een deel van deze voorwand rust is de blaas ook verzakt. De verzakking is vaak te zien of te voelen als een uitpuiling van de vaginawand in de vorm van een ronde bol.
Welke klachten kunt u hebben bij een darmverzakking? U kunt door deze verzakking last hebben van een balgevoel tussen de benen. Fietsen en lopen kan daardoor vervelend zijn. U kunt ook een zeurderig gevoel onderin de buik krijgen, uitstralend naar de rug.
Hoe vaak moet je bekkenbodemoefeningen doen? Om de bekkenbodem te versterken moet u er vanuit gaan dat u drie keer per dag drie keer een serie van 10 aanspanningen doet. Dus 10 keer aanspannen, vasthouden en weer ontspannen.
Bij een verzakking aan de voorwand van de vagina met daarachter de blaas, kan een operatie een mogelijkheid zijn. Bij deze operatie brengt de gynaecoloog de uitgezakte vaginavoorwand en blaas op de plaats terug. Deze operatie noemen we een voorwandplastiek. Opereren is de meest ingrijpende behandeling.
U kunt de dag na de operatie weer naar huis. Uw herstel duurt 4 tot 6 weken. Wanneer u weer thuis bent, bent u natuurlijk nog niet genezen. Het lichaam heeft een aantal weken nodig om te herstellen.
Echografie bij een verzakking
Met een specifieke inwendige test (de POP-Q) wordt de gradatie en soort van de verzakking bepaald, maar met een uitwendige echo kan de verzakking ook in beeld gebracht worden.
De anesthesist geeft u vervolgens de ruggenprik of brengt u onder narcose. Afhankelijk van de soort operatie duurt de operatie tussen de 1 - 2 uur. Na de operatie verblijft u enige tijd op de uitslaapkamer (verkoever).