Dat kan vervelende klachten geven, zoals jeuk, irritatie en pijn. Deze uitwendige, uitpuilende aambeien kun je in dat geval voorzichtig terugduwen met de vingers. Prik nooit aambeien door en knijp ze niet uit.
hemorroïdectomie: operatie waarbij een incisie wordt gemaakt op de overgang van huid naar rectale slijmvlies, waarna de aambei wordt losgemaakt van het onderliggende weefsel. Na het plaatsen van een ligatuur wordt het hemorroïde weefsel verwijderd.
Soms springt de aambei door de druk van het bloedstolsel open. Er kan dan plotseling sprake zijn van bloedverlies. Dit gaat meestal vanzelf over.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting.
Als een aambei kapot gaat, zal die (even) gaan bloeden.Ook kan het gebied rondom je anus gaan irriteren.Dan voelt het branderig aan, en kan het gaan jeuken.
Niet te lang staan of zitten
Met lang staan of zitten kun je druk uitoefenen op de anus. Dit kan aambeien veroorzaken of bestaande klachten verergeren. Probeer je lichaamshouding zo veel mogelijk af te wisselen.
Aambeien sterven na 5 tot 10 dagen af. Ze verlaten uw lichaam met de ontlasting, samen met de elastiekjes.
Van een paar dagen tot enkele maanden. Het hangt van de grootte van de aambeien af, hoeveel klachten u heeft en wat u zelf doet. Zo kunt u zorgen voor zachtere ontlasting. Eet hiervoor voldoende vezels (bijvoorbeeld volkorenbrood en groente) en drink voldoende water.
Vezelrijke producten te eten, zoals volkorenbrood, zaden en bepaalde groenten (20 – 35 gram per dag) Een aambeien gel, zalfje of doekje. Zorgen voor voldoende beweging, namelijk minimaal een half uur per dag. Voorkomen dat je ontlasting ophoudt.
De meest gebruikte behandelmethoden voor aambeien zijn de zogeheten bandligatie en een operatie. Inwendige aambeien die bloedverlies veroorzaken kunnen heel goed met bandligatie worden behandeld. Uitwendige aambeien of huidflapjes moeten soms operatief worden verwijderd.
Kleine, inwendige aambeien kunnen soms vanzelf verdwijnen als je voor constipatie laxeermiddelen en/of een meer vezelrijk dieet gebruikt. Grotere, zichtbare aambeien zullen zelden vanzelf verdwijnen. Ze moeten worden behandeld met een crème.
De aambei moet vervolgens zelf genezen. Bij jeuk en irritatie kunt u zinksulfaatvaselinecrème rond de anus smeren. Heeft u vooral veel last van pijn dan kunt u beter lidocaïne-vaselinecrème gebruiken. De crème vormt een verzachtend laagje op de huid rond de anus.
Veel mensen hebben in hun dagelijks leven last van aambeien. Ze komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Aambeien zijn onschuldig, niet besmettelijk en kunnen niet kwaadaardig worden.
Klachten / symptomen aambeien
Gezwollen aambeien zijn kwetsbaar. Ze beschadigen makkelijk door bijvoorbeeld harde ontlasting. Ook kunnen de aambeien kapot gaan. Dit merkt u aan wat helderrood bloed in de ontlasting of op het toiletpapier.
Voorbeelden zijn vaseline-cetomacrogolcrème of zinksulfaatvaselinecrème. Zinksulfaat werkt ook licht samentrekkend en laat de aambei iets verschrompelen. Ook zinkoxidezetpillen kunnen worden gebruikt bij jeuk en irritatie bij aambeien. Zetpillen zijn geschikt bij aambeien die naar buiten komen.
Er wordt weleens gezegd dat tandpasta de gouden tip is bij aambeien. Echter is dit niet wetenschappelijk bewezen en kan je door de fluoride in tandpasta last krijgen van een branderig gevoel en irritatie aan je anus. Je kiest dus toch beter een andere methode om van je aambeien verlost te geraken.
Het middel xylometazoline leidt tot vaatvernauwing in de neus bij gebruik voor een verstopte neus. Het neusslijmvlies slinkt dan en daardoor kun je beter ademen. Als het middel overmatig of verkeerd wordt gebruikt, bijvoorbeeld bij aambeien, kan het via de bloedbaan ook in de rest van het lichaam komen.
Als uw aambeien niet vanzelf overgaan door meer water te drinken, vezels te eten en te bewegen, kan uw huisarts u verwijzen naar het ziekenhuis. Daar doet de chirurg op de polikliniek een lichamelijk onderzoek. Vaak kunnen we dan direct de aambeien behandelen.
In verband met de pijn vindt deze operatie meestal onder algehele anesthesie plaats of na verdoving van de onderste lichaamshelft via een ruggenprik. Bij de poliklinische behandeling is geen verdoving of narcose nodig. Toch kan bij de behandeling met rubberbandjes een onaangenaam en pijnlijk gevoel optreden.
Als er geen duidelijke oorzaak voor de jeukklachten is, adviseren we de anus te behandelen met een crème of een zalf, zoals sudocrème, zinkzalf of barrièrecrème. Deze middelen zijn vrij verkrijgbaar bij de drogisterij of apotheek.
Een dagelijkse hoeveelheid van 25 tot 30 gram is te adviseren. Behalve peren zijn andere uitstekende bronnen van vezels: peulvruchten zoals spliterwten, linzen, zwarte bonen en lima bonen; groenten zoals artisjokken, doperwten, broccoli en spruiten en fruit zoals frambozen, appelen en bananen.
Tip 2: Lichaamsbeweging
Zorg ervoor dat je minimaal 30 minuten lichaamsbeweging hebt per dag. Wandelen en zwemmen zijn hierbij goede voorbeelden.
Bij irritatie van de huid rond de anus kunt u zinksulfaat vaselinecrème smeren. Heeft u vooral veel last van jeuk en pijn, dan kunt u lidocaïne vaselinecrème gebruiken. Als de klachten ernstig zijn kan een arts de combinatie cinchocaïne, hydrocortison en framycetine voorschrijven in een zalf.
Sperti aambeienzalf (geneesmiddel) heeft een verzachtend en verkoelend effect op de gevoelige huid van de anus. Je kunt verlichting merken van de jeuk, de pijn of het branderige gevoel. De zalf is geschikt voor zowel uitwendige als inwendige aambeien.