Dit treedt alleen op bij hoge doseringen tramadol. Psychische klachten, zoals in de war zijn (verwardheid), moeite met slapen, nachtmerries en depressiviteit kunnen voorkomen. Heeft u hier veel last van, raadpleeg dan uw arts. Overgevoeligheid voor dit medicijn.
Tramadol kan, vooral bij langdurig gebruik, gewenning, psychische en fysische afhankelijkheid veroorzaken. Daarom dient bij patiënten die neigen tot medicijnmisbruik of -afhankelijkheid, de behandeling met tramadol kort en intermitterend te zijn.
Antwoord van de apotheker
Tramadol behoort tot de groep geneesmiddelen die morfineachtige pijnstillers of opioïden wordt genoemd. Het heeft een sterke pijnstillende werking. Een beschadigd deel van het lichaam stuurt via gevoelszenuwen een \'bericht\' aan de hersenen.
Metabolisme, interacties en contra-indicaties
Tramadol wordt afgebroken in de lever; de afbraakproducten verlaten het lichaam met de urine (dus via de nieren). De halveringstijd is ongeveer 6 uur; deze kan bij ouderen en leverpatiënten tot 40% verlengd zijn - dan moet de dosis navenant worden verlaagd.
Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Soms komen de volgende bijwerkingen van tramadol voor: Effecten op hart en bloedcirculatie, zoals hartkloppingen, snelle hartslag en flauwvallen. Maagklachten, opgeblazen en drukkend gevoel in de maag, diarree en braakneiging. Huidreacties, zoals jeuk en huiduitslag.
Neem contact op met uw arts als u last krijgt van een van de volgende ontwenningsverschijnselen: onrust, diarree, hartkloppingen, loopneus, niezen, kippenvel, koorts zweten, rillen, gapen, verlies van eetlust, misselijkheid en maagkrampen.
Niet iedereen die sterke pijnstillers gebruikt, krijgt er last van dat tramadol verslavend kan zijn. De kans op verslaving is het kleinst bij kortdurend gebruik en bij lagere doseringen. Maar ook bij een lage dosis, voorgeschreven door een arts, kan tramadol gevaarlijk zijn en leiden tot een verslaving.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
Tramadol is sinds 1977 verkrijgbaar in diverse toedieningsvormen. Deze morfine-achtige pijnstiller is er als tablet, capsule, bruistablet, druppels, injectie en zetpil. Dit medicijn is uitsluitend op doktersrecept verkrijgbaar en kan in combinatie met Paracetamol voorgeschreven worden.
Hallucinaties. Deze waren 16 maal gemeld als vermoede bijwerking van tramadol. Het merendeel van deze meldingen betrof visuele hallucinaties bij oudere patiënten. Dit is een bekende, maar zeldzame bijwerking van de opioïden.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
De combinatie tramadol en alcohol wordt afgeraden. Alcohol versterkt de werking van tramadol. De kans op bijwerkingen neemt toe. Je voelt je mogelijk sneller slaperig of je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Tramadol is sinds 1977 internationaal op de markt en paracetamol sinds sinds 1893. Deze combinatie is uitsluitend op recept verkrijgbaar onder de merknaam Zaldiar en als het merkloze Tramadol/Paracetamol in tabletten. De combinatie van tramadol en paracetamol wordt gebruikt bij matige tot ernstige pijn.
De gebruikelijke aanvangsdosis voor volwassenen en jongeren vanaf 12 jaar is één tot vier keer per dag 50 mg tramadol. Je neemt de tabletten iedere vier tot zes uur in. Zo nodig wordt de dosering verhoogd tot maximaal 400 mg per dag. Afhankelijk van de pijn is de stof ongeveer vier tot acht uur effectief tegen pijn.
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
Medicijnen en drugs die het dopamineniveau kunstmatig verhogen, behoren hierdoor tot de meest verslavende stoffen. Alle opiaten, waaronder tramadol, oxycodon en morfine, hebben dit verslavende effect. Niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk door de werking op het dopaminesysteem.
Ontwenningsverschijnselen. Ontwenningsverschijnselen en hun duur verschillen per middel en mate van afhankelijkheid. Tot de mogelijke verschijnselen behoren spasmodermie, misselijkheid, diarree, onrustigheid, rillen, transpireren en slapeloosheid. Deze kunnen enkele dagen tot in extreme gevallen een maand aanhouden.
Gebruik. Bij oraal gebruik van tramadol wordt 50-100 mg 2-4 x per dag voorgeschreven met een maximum van totaal 400 mg per dag. De hoeveelheid per gift en aantal toedieningen per dag hangt van de ernst van de pijn af.
Tramadol is een pijnstiller die behoort tot de opioïden. Het is een zwaardere pijnstiller die je kunt gebruiken als lichtere pijnstillers zoals paracetamol en ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) niet voldoende werken.
Hoeveel Tramadol HCl Teva 50 mg moet u gebruiken
Over het algemeen moet de laagste dosis die de pijn verlicht worden gebruikt. Neem niet meer dan 400 mg tramadolhydrochloride per dag, tenzij uw arts heeft voorgeschreven dit wel te doen.
Ook zwakke opioïden worden door kwetsbare ouderen vaak minder goed verdragen. Voor codeïne is daarom geen plaats, voor tramadol een beperkte plaats. Kwetsbare ouderen hebben vaak te maken met multimorbiditeit en daarmee polyfarmacie. Belangrijk is dat daarmee rekening gehouden wordt bij de medicamenteuze behandeling.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Als u hele hoge doses heeft ingenomen, kunnen de volgende bijwerkingen optreden: vernauwing van de pupillen, braken, daling van de bloeddruk, versnelde hartslag, flauwvallen, verstoord bewustzijn tot coma (staat van diepe bewusteloosheid), epileptische aanvallen, ademhalingsproblemen en in het ergste geval een ...