Daarnaast heb je ook kazen met een gewassen korst. Hieronder vallen onder meer Taleggio, Epoisses (dat stinkkaasje) en Lissome. Ook deze korsten kun je gewoon eten.
Hoe eet je époisses
Epoisses is een perfecte lepelkaas en past daarom prima bij een vers stukje brood. Snij je de kaas voorzichtig aan de bovenkant aan, dan kun je met wat brood zó de kaas eruit scheppen. Lekker met een zelfgemaakte vijgenchutney!
Het is enkel bedoeld als een soort verpakking voor de kaas. De echte korst van de kaas, die onder het plastic laagje zit, kan echter wel gewoon worden gegeten. Deze korst ontstaat nadat de kaas in het pekelbad is ondergedompeld. Dit zoute bad geeft de kaas zijn typische smaak en dus ook de harde korst.
Algemeen geldt de regel dat je van zachte kazen, zoals Brie en Camembert de korst kan opeten. De korst, gevormd tijdens het rijpingsproces, is eetbaar. De witte schimmelkorst maakt deel uit van het smaakpalet van de kaas.
Gewassenkorstkaas, roodschimmelkaas, roodbacterie-kaas, of ook wel roodflorakaas genoemd zijn zachte kazen waarvan de korst is behandeld met een bepaalde vloeistof en niet door een schimmel, maar met behulp van een bacterie verder rijpt. De korst kan van grijsachtig tot oranje tot rood gekleurd zijn.
Zachte kaas Over het algemeen kun je de korst van zachte kazen, zoals camembert en brie, gewoon opeten. De korst hoort namelijk bij het smaakpalet van de kaas en wordt gevormd tijden het rijpingsproces.
Tijdens het rijpen ontstaan er groenzwarte schimmels op de korst. Deze worden voor de verkoop er goed afgeborsteld. De korst wordt niet gegeten. De meeste Manchego kazen worden twee tot drie maanden gerijpt.
Antwoord: Om harde kazen zoals Goudse zit een plastic laagje waar vaak een schimmelwerend middel, meestal natamycine (E235) in zit. Dit plastic kan beter niet opgegeten worden, de korst eronder kan wel zonder problemen worden gegeten.
Wetenschappers hebben vermoedelijk de oudste kaas ter wereld gevonden in een Egyptische graftombe. Na een rijping van ruim drie millennia jaar mag het Egyptische kaasje met recht overjarig worden genoemd.
Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar. Deze kazen hebben een korst die tijdens de rijping wordt gewassen om schimmelvorming te voorkoming. Deze laag is leerachtig en weinig smakelijk.
Monica Auslander, voeding consultant van RSP Nutrition, geeft aan dat brie eten alsnog verstandig is. Het zit namelijk vol met vitamine B6 en B12 wat zorgt voor een energie boost in je lichaam. Het fijne ook aan brie is dat het redelijk machtig is, dus je hoeft je niet druk te maken dat je er te veel van gaat eten.
De korst zelf is niet heel lekker om te eten, maar je kan hem wel gebruiken om zijn smaken af te laten geven. Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Als je toch heel graag de korst op wil eten, rooster hem dan en gebruik het als een soort Parmezaan croutons op je salade.
Van kazen zoals comté, beaufort, emmenthaler en parmezaan kun je volgens Chavernac de korst echter beter niet eten. "Deze is dik en hard, en daardoor moeilijk te verorberen. De korst van een comté heeft bovendien vaak een ammoniakachtige smaak, die niet aan te bevelen is."
Geen probleem voor de kazen waarvan de wrongel niet gekookt is (reblochon, saint-nectaire, raclettekaas) of voor de blauwschimmelkazen (roquefort, fourme d'ambert, bleu d'Auvergne). Tenzij wanneer de korst bedekt is met een laagje was, plastic of paraffine, dan is ze natuurlijk niet eetbaar.
In principe is de korst eetbaar, maar imitaties van de St. Paulin gebruiken wel plastic om de korst te beschermen. Saint Paulin is een zachte, vette kaas en daardoor niet zo gemakkelijk te snijden.
Langres. De Langres lijkt op Epoisses maar wordt niet gekeerd tijdens het rijpen en heeft daardoor een gerimpelde buitenkant. Naast Epoisses zijn de Langres en de Chaource de andere AOC kazen uit Bourgondië. De eerste wordt gemaakt rondom de stad Langres in het Noordoosten.
Hoe langer een kaas ligt te rijpen, hoe minder vocht er in zit en hoe pittiger hij is. Na 4 weken rijpen noemen we een kaas jonge kaas, terwijl een oude kaas wel 10 tot 12 maanden op de planken blijft liggen. Jong belegen rijpt zo 8 tot 10 weken en als een kaas 16 tot 18 weken blijft liggen, noemen we het belegen kaas.
Hoe langer de kaas rijpt, hoe zouter en smaakvoller hij wordt. Na ongeveer 16 weken, ofwel 4 maanden, rijpen noemen we het belegen kaas. Blijft de kaas nog langer liggen dan wordt het na ongeveer 7 maanden rijpen extra belegen kaas genoemd. Hij heeft dan nog meer smaak ontwikkeld, maar nog niet zo sterk als oude kaas.
Dit is de baas van alle Goudse kazen. Hij is de oudste en heeft het meeste karakter.
Bij kazen zoals Chaumes, Herve of Wijnendale eet u beter niet te veel van de korst, vanwege de roodsmeerbacterie, die darmproblemen kan veroorzaken.
De bedoeling is dat je de bovenkant (het kapje) van de kaas verwijdert. En met het aldus ontstane tonnetje kun je aan de slag. Gewoon uitlepelen, al dan niet gebruik makend van knapperig brood. De smaak is zondermeer verfijnd.
Om het keurmerk te krijgen moet de kaas aan de volgende eisen voldoen: De boer maakt de kaas met de hand op de boerderij. De kaas is gemaakt van Nederlandse verse, rauwe melk van eigen koeien. De rijping van de kaas gaat op een natuurlijke manier.
De kaas komt uit de “La Mancha regio”. In het Spaans zeg je “queso manchego“, maar in Nederlands spreek je het uit al “Mantsjeego”. De basis voor het recept kan zowel rauwe als gepasteuriseerde schapenmelk zijn die van het “Manchega” schapenras komt. Aan dit ras heeft de kaas ook zijn naam te danken.
Taleggio DOP is een zachte kaas met een gewassen rode korst. Deze kaas is afkomstig uit het Taleggio dal in Bergamo, Lombardije (Italië). De Taleggio kaas heeft strepen in de oranje-roze korst met daarin blauwgrijze schimmelvlekken. De korst en het vloeipapier op de kaas is eetbaar.
Kaascoating is eigenlijk een verpakking die op de kaas zit en valt warenwettelijk dan ook onder de verpakkingsmiddelen. Het is een co-polymeer: polyvinyl acetaat. Dit is een emulsie van lange moleculen die na opdrogen een netwerk vormen.