Sterk van smaakOok de korst van veruit de meeste buitenlandse kazen is goed eetbaar. Veel mensen vinden de smaak van de korst echter niet lekker, omdat deze vaak erg sterk van smaak is.
Kazen zoals Parmezaan en Stilton zijn een harde kaassoort waarvan de korst gevormd wordt op een natuurlijke manier. Door het lange rijpingsproces kan de korst een uitgesproken smaak hebben: ze is eetbaar, maar zelden lekker. Bij kazen zoals Chaumes, Wijnendale of de bekende Herve eet je beter niet te veel van de korst.
Kaas met plastic korst
Goudse kazen hebben altijd een omhulsel dat gemaakt is van plastic. Dat dient om de kaas te beschermen tegen beschadigingen van buitenaf tijdens het productieproces. Het voorkomt dat de kaas uitdroogt tijdens het rijpingsproces.
Het antwoord is simpel: ja, je kunt het korstje van de rookkaas gewoon eten!
De korst van de meeste harde en halfharde kazen is niet eetbaar.Een uitzondering is de Passendale Classic, daarvan mag je de natuurkorst wel opeten. Van harde kazen zoals Parmezaan en Stilton is de korst gevormd op een natuurlijke manier, wel eetbaar, maar zelden lekker.
Moet je toch wat eten weggooien, dan mag dat bij het gft-afval. Net als fruit- en aardappelschillen, eierschalen, oud brood en kaaskorsten waar geen plastic in zit (als je twijfelt over je kaaskorst, gooi 'm dan bij het restafval).
Kruiden-, specerijen- en fruitkorsten zijn niet zo gebruikelijk, maar zijn over het algemeen veilig om te eten, hoewel ze een beetje taai en bitter kunnen zijn. Nogmaals, proef ze eerst voordat u ze weggooit. Gerookte kaaskorsten zijn prima eetbaar , maar de met rook beladen korst heeft natuurlijk een veel sterkere smaak.
Wax Korst: Sommige kazen, zoals Goudse en Edammer, zijn bedekt met was om ze te beschermen tijdens het rijpen. De waskorst is niet eetbaar en moet worden verwijderd voor het eten . Stoffen Korst: Sommige kazen, zoals Cheddar, worden tijdens het rijpingsproces in doek gewikkeld om lucht te laten circuleren.
De korst van Port Salut bestaat uit plastic
Van de honderden Nederlanders die meededen aan een online poll van Quest, blijkt dertig procent het populaire kaasje in zijn geheel op te eten. Dus inclusief de oranje buitenkant.
“Die coating is een geel of rood laagje dat tijdens het rijpen om de meeste Hollandse kazen wordt aangebracht, om te beschermen tegen schimmels en bacteriën. De coating wordt gemaakt van polyvinylacetaat, een soort plastic”, vertelt Thom Huppertz, hoogleraar zuivel aan de Wageningen Universiteit aan nieuwssite Nu.nl.
Kaas en andere zuivelproducten hebben een hoog vetgehalte en absorberen gemakkelijk migrerende chemicaliën. Twee plastics die vaak worden gebruikt om kaas te verpakken, zijn lagedichtheidspolyethyleen (LDPE) en polyvinylchloride (PVC). Beide bevatten kankerverwekkende stoffen en hormoonverstoorders waarvan is waargenomen dat ze migreren .
Hoe zit dat met port salut korst? Port salut heeft helaas ook zo'n plastic laagje, de oranje korst kun je er dus beter afsnijden. Oorspronkelijk was dat overigens niet het geval, port salut werd door monniken behandeld als een traditionele gewassenkorstkaas.
Er zijn zachte kazen met een witschimmelkorst of witflorakorst (camembert, brie, chaource, saint-marcellin) en er zijn zachte kazen met een gewassen (roodflora)korst (munster, maroilles). Daar is het principe eenvoudig: alle korsten zijn eetbaar.
Aan de buitenkant van het stuk kaas bij jou in de koelkast zit een oranje laagje. Dat is een plastic coating die de kaas beschermt tegen schimmels en uitdroging. Niet om op te eten dus!
In het geval van de hierboven genoemde vreemde materialen is het antwoord waarschijnlijk nee. De dikke, rode was van een Goudse kaas zal je niet doden als je het eet , maar het is nauwelijks aantrekkelijk als iets dat de smaak of textuur van de kaas verrijkt. (Je hebt waarschijnlijk vaker was van voedingskwaliteit ingenomen dan je denkt.
Gorgonzola heeft een dunne korst die ontstaat door de wielen tijdens het rijpingsproces met zout water te wassen en is volledig eetbaar .
Dat glimmende oranje jasje om veel Nederlandse kazen bestaat immers uit plastic. De korst van de kaas – die direct onder deze coating zit – kun je wel zonder problemen eten.
De feloranje schil van een traditioneel geproduceerde Port-Salut ontstaat door het wassen met pekelwater, waardoor de schil eetbaar wordt .
Met wassen zou je schadelijke toevoegingen kunnen verwijderen en de kaas beter laten smelten.
Een kaaskorst is een buitenste laag die gevormd wordt tijdens het rijpen. Zolang het geen doek, was of schors is, zijn korsten veilig om te eten. Ze zijn natuurlijk en eetbaar, en voor veel mensen zijn de korsten een essentieel onderdeel van de complexe smaken van sommige kazen.
Van wittekorstkazen, zoals brie en camembert, is de hele kaas eetbaar. Dus ook de korst. Ook van blauwschimmelkazen, zoals Bluefort en gorgonzola, mag de korst worden gegeten. Van rodekorstkazen is de korst niet eetbaar.
Bewaartip voor dit product
Dit geldt alleen voor harde kazen, zoals Goudse of Edammer. Plakken kaas zijn 4 dagen houdbaar in de koelkast. Geraspte kaas 2 dagen.
Calciumlactaat komt veel voor in oude kaas. Het is in principe een natuurlijke calciumopbouw die in de loop van de tijd ontstaat tijdens het verouderingsproces, en soms wordt het zichtbaar op het oppervlak van de kaas. Maak je geen zorgen - het is volledig natuurlijk en veilig om te eten !
Conclusie: je kunt de schil van Gruyère eten
Het is over het algemeen veilig om te eten, maar individuele voorkeuren en dieetvoorschriften kunnen van invloed zijn op de consumptie.
Het type kaas is de belangrijkste overweging: harde kaas blijft langer goed en vormt minder snel een gezondheidsrisico, terwijl zachte en verse kazen gekoeld bewaard moeten worden en maximaal twee uur buiten de koelkast moeten blijven. Ongeacht de kaas, als u deze langer dan twee uur buiten de koelkast laat staan, kan dit de kwaliteit en smaak veranderen.