Na 24 uur ontstaan jeukende rode vlekken of blaasjes. Hierna kunnen grote blaren ontstaan. Die blaren lijken op ernstige brandwonden en genezen pas na één tot twee weken. Er kunnen littekens ontstaan en de huid kan bruin verkleuren.
Het sap van de gewone berenklauw is net zo gevaarlijk als het sap van de reuzenberenklauw. De gewone berenklauw heeft wel eetbare stengels voordat de bladeren er aan komen. Pas wanneer de eerste bladeren eraan komen is de plant giftig en ontstaat het sap.
Na genezing kunnen ze een bruinverkleuring (hyperpigmentatie) van de huid achterlaten. Als het sap in de ogen terechtkomt, kan in sommige gevallen permanente blindheid ontstaan.
De blaren dienen als brandwonden te worden behandeld. Het is daarom aan te raden te blaren te spoelen met lauw water en af te dekken met een niet-verklevend wondkompres. Ook kunt u, om de pijn te verlichten, Burnshield brandwondengel op de blaren smeren.
Heb je de berenklauw aangeraakt en is je huid blootgesteld aan zonlicht? Dan kunnen er 24 uur na de aanraking jeukende en rode vlekken ontstaan. Daarna kan je blaren krijgen die lijken op een brandwond. De blaren kunnen uiteindelijk littekens of een bruin verkleurde huid worden.
Wanneer kun je berenklauw plukken? Eigenlijk kun je het beste de berenklauw plukken als deze al gedroogd is, als deze uitgebloeid is dus. Zo voorkom je dat spelende kinderen of honden alsnog het giftige sap op hun krijgen. Ook scheelt dit veel tijd en energie omdat je de berenklauw niet zelf hoeft te drogen.
Het verschil tussen fluitenkruid en berenklauw
Onthoud dat fluitenkruid dunnere stelen en iets fijnere bloemen heeft. Bovendien bloeit deze plant van april tot juni, terwijl de berenklauw van juni tot oktober (de 'gewone' variant) of van juni tot augustus (de 'reuzenvariant') te vinden is.
Bioloog Arnold van Vliet bevestigt dat de reuzenberenklauw zwellingen en brandwonden kan veroorzaken. "Als het sap van de plant in de ogen komt, kan je er zelfs blind van worden. Gevaarlijk, omdat veel mensen dat niet weten.
Schapen blijken zeer effectief te zijn in de bestrijding van de reuzenberenklauw. De dieren houden de planten kort. Dat verhindert dat de planten tot bloei komen, waardoor ze ook geen zaden kunnen verspreiden. Voor de schapen is de berenklauw een lekkernij.
De Reuzen-berenklauw wordt ook weleens met Engelwortel verward. Het verschil zit erin dat de bloemschermen van de Reuzenberenklauw plat zijn en van Engelwortel bol.
Aangezien het sap van de berenklauw giftig is, is het drogen van de berenklauw het handigste in het najaar. Al kun je de berenklauw prima het hele jaar door drogen. In de actieve bloeiperiode moet je wel voorzichtig zijn in de buurt van kinderen en huisdieren.
Zijn de stengels goed gedroogd? Dan zijn ze niet meer gevaarlijk. Goed gedroogde berenklauw bevat namelijk geen sap meer. Ook de haren van de stengel verliezen hun irriterende werking.
Berenklauw kan lelijke gevolgen hebben. Honden kunnen net als mensen ontstekingen van de huid en zelfs wonden krijgen door aanraking met het sap van de berenklauw.
Een schermbloemige soort met een fraai koepelvormig scherm is de Gewone engelwortel, Angelica sylvestris. De planten kunnen erg groot worden en lijken in eerste instantie wat op Gewone berenklauw. Maar de bladeren zijn meervoudig geveerd.
Waar groeit de reuzenberenklauw? De plant staat meestal langs spoorlijnen en autowegen in ruige beplantingen en in de bermen. Hij levert vooral problemen op langs voet- en fietspaden, water en op rangeerterreinen.
Gewone berenklauw komt vooral voor op zeer voedselrijke, vooral stikstofrijke, vochtige grond zowel in de volle zon als in halfschaduw. De plant groeit in verruigde bermen, tegen de rand van struwelen, in loofbossen en in ruigten.
Dat bloeiende reuzenberenklauwen voor pijnlijke blaren kunnen zorgen, dat weten de meeste mensen. Maar eigenlijk zijn de uitgebloeide planten net zo gevaarlijk, hoewel ze je dan niet meer kunnen bezeren.
Als je zelf van plan bent berenklauw te plukken zijn er verschillenden maatregelen waar je op moet letten. Zorg ervoor dat je huid goed beschermd is. Berenklauw is giftig voor de mens dus je kan er brandwonden mee oplopen als je niet beschermd berenklauw gaat plukken.
via de stengel of het blad met het sap van de reuzenberenklauw in aanraking komt, kan zware brandwonden oplopen. Niet enkel mensen, maar ook paarden kunnen er huidirritatie, blaren of zelfs brandwonden aan overhouden.
Eerste- en oppervlakkige tweedegraads brandwonden genezen meestal binnen 14 dagen, bijna altijd zonder littekens achter te laten. De genezing van diepere tweedegraads en derdegraads brandwonden duurt langer. Vooral bij derdegraads brandwonden ontstaan littekens. Door deze littekens kan de huid vergroeien.
Bij een eerstegraads verbranding is er alleen een droge, rode plek op de huid. Deze brandwond heeft na koeling met water verder geen behandeling of verband nodig. Bij pijn kunt u paracetamol nemen. Deze verbranding kunt u in principe zelf behandelen.