De meest voorkomende klacht bij blaaskanker is zichtbaar bloed in de urine. Dit is een reden om door de huisarts doorgestuurd te worden naar de uroloog voor verder onderzoek.
De arts kan je urine laten onderzoeken.Zo komt de arts erachter of je een infectie hebt of dat er kankercellen in je urine zitten. Je levert een potje met urine in. Een patholoog bekijkt je urine onder een microscoop.
Als je klachten hebt die door blaaskanker kunnen komen, verwijst de huisarts je naar de uroloog in het ziekenhuis. Hier krijg je eerst onderzoek van je urine. Wil de arts onderzoeken of er een tumor in je blaas zit? Dan krijg je vaak een kijkonderzoek van de blaas of een echo.
Om erachter te komen of iemand daadwerkelijk blaaskanker heeft, moeten artsen een kijkonderzoek met cystoscoop doen. Slechts een klein deel van de mensen met bloed in de urine blijkt uiteindelijk blaaskanker te hebben. Zo'n kijkonderzoek is erg onprettig voor de patiënt en kost daarnaast erg veel geld.
Jaarlijks krijgen ongeveer 6.800 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose. Symptomen zijn onder meer vaak moeten plassen, aandrang hebben om te plassen, bloed in de urine of chronische blaasontsteking. Blaaskanker groeit meestal langzaam. In het begin zijn er weinig of geen klachten.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen.
Waarom dit onderzoek? Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
De normaalwaarde van leukocyten in urine is 0-10 leukocyten per microliter urine. Verhoogde waarden kunnen wijzen op urineweginfecties, nier-infecties, blaasontstekingen, SOA's of andere aandoeningen.
Om te bepalen of u zaadbalkanker heeft, zijn verschillende onderzoeken nodig. Het gaat om (een combinatie) van: lichamelijk onderzoek. bloedprikken, urine, ontlasting, sperma inleveren.
Symptomen van blaaskanker
Aandrang hebben om te plassen. Pijn bij het plassen. Buikpijn. Korte hevige krampende pijn in de buik (koliekpijn)
Verschijnselen. Een blaasontsteking geeft klachten als vaker moeten plassen, kleine beetjes plassen, pijn bij het plassen en soms bloed plassen. De urine heeft vaak een vieze geur. Ook kunnen buikpijn en misselijkheid optreden.
Meestal is blaaskanker 'oppervlakkig'. Dat betekent dat de tumor in het slijmvlies van de blaas zit, maar niet is doorgegroeid in de spierwand van de blaas. We noemen dit niet-spierinvasieve blaaskanker. Als een blaastumor wél is doorgegroeid in de spierwand van de blaas noemen we dit spierinvasieve blaaskanker.
In een echografisch onderzoek maken we via geluidsgolven de organen in de buik zichtbaar (een echo).Zo kunnen we de blaas en nieren goed bekijken.
Soms urinetest na MRI
Een urine prostaatkankertest komt na de MRI als de prostaat MRI geen verdenking voor prostaatkanker aangeeft en er toch aanwijzingen zijn voor mogelijk prostaatkanker bijvoorbeeld door lichamelijk onderzoek.
Kanker opsporen met alleen een bloedafname, zonder te zoeken naar een specifieke kanker, is niet mogelijk. Als je arts een bepaalde kanker bij jou vermoedt, kan hij soms wel proberen om die op te sporen in je bloed maar meestal volstaat een bloedonderzoek niet.
De normale niveaus van leukocyten in de urine zijn 0 tot 5 leukocyten per veld. Er kunnen hogere hoeveelheden zijn bij vrouwen, afhankelijk van hun leeftijd en menstruatiecyclus. Wanneer er meer dan 5 leukocyten per veld zijn, wordt het monster geïdentificeerd als "pyurie", wat beschrijft dat er hoge niveaus van leukocyten in de urine zijn .
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Hemoglobinurie is een ziektebeeld, waarbij hemoglobine in de urine zit, maar geen rode bloedcellen. Normaal komen noch hemoglobine, noch rode bloedcellen in de urine voor. Hemoglobine is een eiwit dat in rode bloedcellen voorkomt en nergens anders.
Urineonderzoek kan duidelijk maken of er sprake is van geslachtsziekten (soa's), urineweginfecties, nierziekten, urinewegproblemen of stofwisselingsziekten. Wat u hiervoor precies moet doen, is afhankelijk van het type onderzoek dat door uw zorgverlener is aangevraagd.
Als een arts u vraagt om een herhalingstest te doen, is dat meestal omdat: De uitslag was grensgeval of onduidelijk – dus de arts wil een ander monster om de situatie te monitoren of om opnieuw te controleren. De uitslag is abnormaal – en de arts kan de uitslag niet interpreteren zonder verdere tests, dus heeft u gevraagd om langs te komen voor meer tests ...
Middels een urinekweek kan onderzocht worden of er sprake is van een infectie van de urinewegen. Dat kan een infectie van de blaas of een opstijgende infectie van het nierbekken zijn.
Troebele urine kan duiden op de aanwezigheid van debris – witte vlokken als gevolg van de aanwezigheid van witte bloedcellen – door een ontsteking of tumor. Dit verschijnsel heet 'pyurie' en wijst meestal op een infectie van de urinewegen. Dat kan bijvoorbeeld een blaasontsteking of nierbekkenontsteking zijn.
De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden. Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade.
Creatinine is een afbraakproduct van de spieren. Het wordt continu door de nieren uit het bloed gefilterd en uitgescheiden in de urine. De concentratie van creatinine in het bloed is daarom een goede parameter voor het functioneren van de nieren. Hoe minder ze werken, hoe meer creatinine in het bloed.