Normaal gesproken is een slok zeewater niet schadelijk, en alleen maar erg zout. Maar voor iemand die lange tijd zonder drinkwater op zee zit, is het drinken van zeewater zeer schadelijk. Bij schipbreukelingen en anderen die lange tijd op zee zitten zonder drinkwater, kan het verleidelijk zijn om zeewater te drinken.
Als het zeewater lang genoeg gekookt wordt, blijft al het zout op de bodem achter terwijl het zoete water verdampt. Deze waterdamp wordt opgevangen en afgekoeld. Dan is het water zoet. Het is vaak nog niet geschikt om te drinken, omdat er nog andere mineralen zoals magnesium, zwavel en kalk in kunnen zitten.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en hergebruik. In regio's waar grondwater en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.
“Als je via een slok een bacterie binnenkrijgt, kan je kort erna - in de namiddag of 's avonds - beginnen overgeven of ernstige diarree krijgen. Dat is een reactie van je lichaam. Het zet zich schrap tegen de bacteriën uit het zeewater komen. Deze klachten drogen het lichaam bovendien extra uit.
Mensen die in zee zwommen bleken maar liefst twee keer zo veel op ooraandoeningen en 29 procent meer kans op gastro-intestinale klachten te hebben dan mensen die niet in aanraking waren gekomen met zeewater.
"Het punt is alleen: zee bestaat niet enkel uit zout." Zeewater is bij lange na niet steriel. Honderden soorten bacteriën en virussen komen erin voor. Die kunnen vaak helemaal geen kwaad, zegt Van Aalsburg. Maar een bepaald klimaat en sommige bacteriën kunnen tot problemen leiden.
Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw. Bovendien lijkt het water minder helder omdat je de bodem niet makkelijk kunt zien.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Nee, chloor in het leidingwater is niet schadelijk voor onze gezondheid. Het enige nadeel is de geur van chloor. Je kunt water met een chloorsmaak of -geur dus zonder problemen drinken.
Zout water kan tot zoutvergiftiging leiden, bijvoorbeeld bij honden die veel zeewater drinken. Ook door strooizout in de winter ontstaat gevaar voor zoutvergiftiging. Het zout gaat aan de poten van de hond zitten en als de hond vervolgens zijn pootjes schoon likt krijgt hij het pekelzout binnen.
Het proces van ontzilting door omgekeerde osmose via membranen is de veel gebruikte oplossing voor de drinkwatervoorziening uit zeewater of brak water. Dit proces maakt gebruik van hogedrukpompen en halfdoorlaatbare membranen om zoet water te creëren.
Winnaar van De Gouden Kraan
Het Oostenrijkse water kwam met een 7,8 als winnaar uit de bus. Het Nederlandse kraanwater eindigde met een 7,1 op de tweede plaats. De deskundige jury beoordeelde het water op verschillende aspecten, zoals smaakintensiteit, mondgevoel en afdronk.
Destillatie is de meest gebruikte techniek voor zeewaterontzilting. Het principe is eenvoudig: zeewater wordt verwarmd tot het verdampt waarna de zuivere waterdamp vervolgens weer condenseert. De zouten verdampen niet mee en blijven achter.
Dit kan je niet drinken. Water waar geen of heel weinig zout in is opgelost, is zoet water. Maar 2,5 procent van al het water op de planeet is zoet. Het grootste gedeelte van dit zoete water is bevroren en niet drinkbaar.
Om zelf zeewater te maken moet je beginnen met kraanwater. Je moet het chloor eruit halen door waterverbeteraars toe te voegen (te koop bij de aquariumspeciaalzaak). Voeg daarna speciaal aquariumzeezout toe. Voor sommige dieren heb je osmosewater (gedestilleerd water) nodig om te beginnen.
Zuivering en controle
Kraanwater is zo zuiver dat het perfect drinkbaar is. Daar zorgt het waterbedrijf voor. Eerst wordt het water opgepompt uit de grond of uit een rivier, nadien wordt het gefilterd en gezuiverd. De waterbedrijven controleren het kraanwater dagelijks.
Laag in nitraat: in sommige streken, vooral in de landbouw, kan het water veel nitraat bevatten. Dat is op zich niet schadelijk, maak nitraat kan zich omzetten in nitriet, en een teveel aan nitriet leidt tot onvoldoende zuurstoftransport in het bloed. Voor baby's is maximaal 25 mg nitraat per liter water veilig.
Het leidingwater in Spanje kan een chloorsmaak hebben. Spanjaarden maken dan ook veel gebruik van flessenwater.
Van 'droge verdrinking' is sprake wanneer je kind bij het zwemmen water binnenkrijgt waarvan hij eerst geen last lijkt te hebben, maar waarvan hij 24 uur later toch nog kan stikken.
In de gemiddelde plas zitten ook nog eens zo weinig van de stoffen, dat het helemaal niet vervuilend zou zijn voor het zeewater. Volgens de deskundigen komt daar nog bij dat ook alle vissen in zee plassen. Een vinvis laat iedere dag zelfs wel 250 liter urine de zee in lopen.
“Bij water van 5 graden, overleef je maar een uur. Bij 10 graden is dat twee uur. Bij 15 graden al zes uur. En bij 20 graden kan je meer dan twintig uur overleven.
In het water koel je 26x sneller af dan in lucht van dezelfde temperatuur. Een voorbeeld: bij een watertemperatuur van 17 graden is de overlevingstijd 23 minuten (Noordzee in de zomer). Bij 7 graden is deze 19 minuten (Noordzee in de winter).
Zo vragen veel mensen zich al tijden af waar je op het eiland kunt poepen en plassen. „Gewoon in de zee, of ergens in de bosjes. Er is geen wc en er is ook geen wc-papier. Dus je moet dat gewoon met bladeren doen of afspoelen in de zee.
Ga zo min mogelijk met je haar in het water
Chloor in zwembadwater maar ook zout in zeewater zijn slecht voor je haar. Chloor zorgt voor een agressieve reiniging in het water, waardoor het natuurlijke talg op je hoofdhuid wordt verwijderd. Zout zeewater trekt het vocht uit je haar, waardoor je haar droog wordt.
De groenbruine Noordzee
Troebel water kaatst juist gele en groene lichtdeeltjes terug, waardoor er een geelgroene kleur ontstaat. Zo heeft de Noordzee bijvoorbeeld een groenbruine kleur. Dit komt door de vele algen die in de Noordzee leven.