Inhalatie van dit chloorhoudend gas kan verschillende klachten geven, afhankelijk van de concentratie en de blootstellingsduur. Mild/Matig:rode, tranende ogen. keelpijn, hoesten en niezen.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
Chloor is zeer reactief: het werkt oxiderend en corrosief. Inademen van chloordampen kan leiden tot bronchospasmen en inflammatie van de luchtwegen, gaande tot een bronchoconstrictie.
CHLOOR (Cl)
Chloor zorgt samen met natrium en kalium voor de vochtbalans in het lichaam. Dit heeft weer effect op je bloeddruk. Als je veel natrium en chloor binnen krijgt zorgt dit voor een hoge bloeddruk en een grotere kans op hart- en vaatziekten.
Hoe verwijder je te veel chloor in je zwembad? De makkelijkste manier om het gebonden chloor uit je zwembad te verwijderen, is door een deel van het water te verversen. Om waterverspilling tegen te gaan of het gebonden chloor preventief al te voorkomen, kan er gebruik worden gemaakt van een UV-lamp.
Maar steeds meer mensen worden overgevoelig aan chloor of krijgen last van chloorallergie. Vooral bij (jonge) kinderen zien we een stijging van het aantal gevallen. Typische klachten van chloorallergie zijn jeuk, rode huid, rode ogen en irritatie van de luchtwegen.
Vaak is het chloorgehalte na ongeveer 24 uur tot de juiste waarde gezakt. Om het chloorgehalte te verlagen kunt u ook gebruik maken van een UV-lamp. Hiermee worden bacteriën en virussen gedood, en wordt ook het gebonden chloor verwijderd.
Na inhalatie van chloordampen bij het openen van een verpakking dient men de patiënt uit de besmette omgeving te halen en in de frisse lucht te brengen. Meestal verbeteren de klachten daarna snel. Bij aanhoudende of verergerende klachten dient men een arts te waarschuwen.
Chloor heeft een langdurige desinfecterende werking en houdt het water bacterievrij. Maar chloor, is dat wél veilig en gezond? Een lage concentratie aan chloor, zoals in kraanwater of leidingwater, schaadt onze gezondheid niet. Alleen kun je kleine concentraties al snel ruiken en/of smaken.
Chloorshock gebruik je als je het chloorniveau in je zwembad snel omhoog wilt halen. Dit komt onder andere voor als stap wanneer je een groen zwembad weer helder wilt krijgen, of wanneer je de waterbalans (nadat je het zwembad lang niet gebruikt hebt) weer op orde wilt krijgen.
Wanneer een zwemmer water binnenkrijgt, treedt het risico van besmetting op. Raadpleeg de huisarts bij aanhoudende klachten. Een weinig voorkomende, maar mogelijk ernstig verlopende ziekte, is de ziekte van Weil. Deze komt onder andere voor bij ratten en komt door hun urine in het water terecht.
Infectieziekten in het zwembad. De kans om een infectieziekte in het zwemwater door te geven of op te lopen is bijzonder klein. Het zwembadwater wordt gezuiverd en gedesinfecteerd door de toevoeging van chemicaliën (chloor). Daardoor worden de meeste micro-organismen onschadelijk gemaakt.
In 1974 ontdekten Nederlandse scheikundigen dat bijna alle gechloreerde watervoorraden zijn verontreinigd met chloroform, een bekende kankerverwekkende stof. Chloor is ook in verband gebracht met een verhoogd risico op blaaskanker.
Moeite met slikken of praten. Koorts. Een keelontsteking, hierbij is het achter in uw keel erg rood en/of er zijn witte vlekken en slijm achter in uw keel te zien. Gevoelige en gezwollen klieren in uw hals.
Regelmatig koud water drinken of op een snoepje zuigen, kan helpen tegen de pijn.
Misselijkheid, braken, koorts en diarree kunnen optreden na het inslikken van water. De oorzaken komen vaak door ziekteverwekkers zoals het norovirus, de E. coli bacterie of de parasiet Cryptosporidium. De klachten duren meestal een paar dagen tot een week en gaan vanzelf weer over.
Het eenmalig inademen van chloor kan aanleiding geven tot irritatie van de bovenste luchtwegen met tranende ogen, neusloop, een prikkelende keel en hoest. Als u de plaats van het ongeval onmiddellijk verlaat, zullen over het algemeen de symptomen spontaan verdwijnen na enkele uren.
Chloor doodt ziektekiemen als bacteriën en virussen door in te breken in de chemische huishouding van hun moleculen. De desinfectiemiddelen die daarvoor worden gebruikt, bestaan uit chloorverbindingen die hun atomen op andere verbindingen kunnen overbrengen, zoals enzymen in bacteriën en andere cellen.
Inslikken van zwembadwater is niet gevaarlijk, er is geen behandeling nodig.
Hoe herken ik Vergiftiging? Dat hangt sterk af van de soort stof en de hoeveelheid. Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Chloor begint zijn werking te doen bij een niveau van 0,5 deeltje per miljoen (ppm) of meer. Bij een te lange blootstelling aan een chloorniveau van 50 ppm kan chloor zelfs dodelijk zijn. In de aanbevolen hoeveelheden die je toevoegt aan je spawater, wordt tussen de 1 en 3 ppm aanbevolen.
Chemische oplossing
Deze oplossing bestaat er uit om natriumthiosulfaat aan het zwembad toe te voegen. Dit zal de chloor in het bad afbreken, waardoor de hoeveelheid vrije chloor in het bad zal dalen. Een klein neveneffect van dit middel is dat de pH zal gaan dalen.
Daarnaast is het schadelijk voor de luchtwegen (chloorgas) en kan het oog- en huidletsel veroorzaken, zelfs brandwonden. Bleek(chloor)water maakt niet schoon – het ontkalkt en ontvet niet. Het bleekt alleen het oppervlak, laat maar eens een druppel op je kleding vallen. Het schoonmaken van een toilet kan veel simpeler.
Kunt u chloor eigenlijk ook in kleinere zwembaden gebruiken, bijvoorbeeld in een opblaasbaar zwembad? Op deze pagina beantwoorden we die vraag. Om maar direct met de deur in huis te vallen: ja, chloor kan aan alle zwembaden toegevoegd worden. Sterker nog, we raden u zelfs aan om dit altijd te gebruiken.
Zelfs onder gunstige desinfecterende omstandigheden in het zwemwater, zoals het geval is bij voldoende vrij beschikbaar chloor in combinatie met een goede zuurgraad (pH), kan een contacttijd met chloor van 30 minuten of meer noodzakelijk zijn om de legionellabacterie af te doden.