Satellieten die laag rond de aarde cirkelen, zijn maar kort te zien: tot ongeveer 45 minuten na zonsondergang en 45 minuten voor zonsopkomst. Om dezelfde reden dat we de maan kunnen zien: ze reflecteren zonlicht. Overdag is het te licht om ze te zien en 's nachts houdt de schaduw van de aarde het zonlicht tegen.
Hoe herken je een satelliet? Dat is simpel. Als je een lichtpuntje ziet dat met een redelijk vaartje tussen de sterren beweegt, dan is het een satelliet. Hij geeft zelf geen licht maar weerkaatst licht van de zon (die van jou uit gezien onder de horizon staat).
Satelliet(en)
Satellieten zijn op een heldere nacht vaak te zien als een bewegend “sterretje”, een puntje met de helderheid van een ster. Ze bewegen langzaam (veel langzamer dan meteoren) en zijn vaak minutenlang te volgen. De helderheid kan lange tijd constant zijn, maar ook variëren.
Omdat de satelliet slechts zichtbaar is doordat hij het zonlicht weerkaatst, mag hij zich niet in de schaduwkegel van de aarde bevinden. De lichtstralen die worden weerkaatst door de satelliet, moeten voldoende helder zijn om te worden opgemerkt met het gebruikte waarnemingsinstrument.
Heel wat ruimtetuigen zoals het ruimtestation ISS en honderden andere satellieten zijn 's nachts met het blote oog zichtbaar. Er gaan geen 5 minuten voorbij of je ziet lichtpuntjes bewegen langs de hemel.
Satellieten die laag rond de aarde cirkelen, zijn maar kort te zien: tot ongeveer 45 minuten na zonsondergang en 45 minuten voor zonsopkomst. Om dezelfde reden dat we de maan kunnen zien: ze reflecteren zonlicht. Overdag is het te licht om ze te zien en 's nachts houdt de schaduw van de aarde het zonlicht tegen.
Een Sky View toont de satellieten die samen met de maan, de planeten en de sterren vanaf elke plaats op de aarde zichtbaar zijn. Dit beeld toont ook de maan, de planeten en de belangrijkste sterren die voor een bepaalde plaats, datum en tijdstip zichtbaar zijn of zich juist onder de horizon bevinden.
Normaal gesproken is voor een cirkelvormige baan op een hoogte van 300 km boven het aardoppervlak een snelheid nodig van 7,8 km/s (28.000 km/h). Bij deze snelheid zal een satelliet een rondje om de aarde in 90 minuten afleggen.
Er zijn 7500 satellieten in een baan om de aarde geplaatst. Daarvan zijn er op het moment nog 4300 in de ruimte. Slechts een derde (1200 satellieten) functioneert nog. Ruimtepuin met een minimale grootte van 10 centimeter is te volgen met radars vanaf de grond.
Eigenlijk zijn alle satellieten verschillend van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten: Satellieten zijn ongeveer net zo groot als een stadsbus. Satellieten hebben grote zonnepanelen. Die gebruiken ze om stroom op te wekken.
Vier van deze planeten zijn goed met het blote oog te zien: Mars, Jupiter, Saturnus en Venus. Ze lijken op grote sterren, maar het verschil is dat je ze niet ziet knipperen.
Het knipperen komt door fluctuaties in de atmosfeer. Denk aan een weg op een hete zomer dag wanneer je in de verte kijkt.
Sterren bewegen natuurlijk niet alleen naar ons toe of van ons af, maar ook zijwaarts. Die beweging is dus te 'zien' aan de hemel (door iedere paar jaar nauwkeurige positiemetingen te doen met telescopen) en deze beweging wordt de eigenbeweging van de sterren genoemd.
De 1e Nederlandse militaire satelliet is vandaag met succes gelanceerd. De nanosatelliet BRIK II is door het bedrijf Virgin Orbit in een baan om de aarde gebracht. BRIK II is een experimenteel project van de Koninklijke Luchtmacht. Defensie betreedt hiermee het ruimtedomein.
Een satelliet kan alleen geostationair zijn op een hoogte van ruim 42 000 km boven het middelpunt van de aarde en bijna 36 000 km boven het aardoppervlak.
Vallende sterren zijn SNEL. Heel snel. Ze schieten de dampkring in met snelheden die tot 100,000 kilometer per uur kunnen oplopen. Vallende sterren lichten dus in een fractie van een seconde op.
De satellieten zitten op verschillende hoogtes
De laagste satellieten zitten op 160 kilometer hoogte. Alle ruimte die hier tussen zit kan gebruikt worden voor satellieten, en satellieten die op verschillende hoogtes zitten kunnen niet met elkaar botsen.
Wil je 'm in een lage baan rond de aarde hebben, dan kost dat je zo'n 3000 dollar (ongeveer 2600 euro). Het satellietje zelf kost enkele honderden dollars om te maken. Dat betekent dat je voor 3000 euro in staat zou moeten zijn om je eigen satellietje in een baan rond de aarde te plaatsen.
Voor de echte satellietnavigatie met gps draaien 24 satellieten in zes banen rondom de aarde op een hoogte van 20.200 km. Elke baan maakt een andere hoek met de evenaar. Elke satelliet vliegt twee keer per dag om de aarde.
De kosten van één satelliet, inclusief lancering, lopen al gauw op tot honderden miljoenen euro's. Het bouwen van een satelliet, afhankelijk van de grootte, duurt gemiddeld 30 maanden. De levensduur kan variëren tussen de 12 en 15 jaar, afhankelijk van hoe snel de brandstof van de bijsturende raketjes op is.
Ze wordt wel continu naar beneden getrokken door de zwaartekracht, die als middelpuntzoekende kracht optreedt en zo het snel bewegende voorwerp in een baan rond de aarde houdt. Een werkende geostationaire satelliet blijft op dezelfde plek in referentie met het aardoppervlak. Ze blijft bijvoorbeeld boven België hangen.
De zwaartekracht die een astronaut op zijn lichaam voelt is in de ruimte (vrijwel) hetzelfde als op aarde. Vergelijk het met een lift waarvan je de kabels doorsnijdt (en even snel alle lucht uit de schacht pompt). Je valt dan samen met de lift naar beneden, en voila, je 'zweeft'!
Het wordt sinds 2015 ontwikkeld en gebouwd door SpaceX, het bedrijf van Elon Musk. De satellieten worden in series in een baan om de aarde gebracht. Op dit moment zijn er 13 series de ruimte in gestuurd en er cirkelen nu 775 op zonne-energie werkende satellieten om de aarde.
Vannacht zagen meerdere mensen in het land een bijzonder verschijnsel in de lucht. Aan de hemel was een streep van tientallen lichtjes zichtbaar die op sterren leken. Het blijken satellieten van het bedrijf van Elon Musk. De satellieten zijn onderdeel van Starlink, een project van ruimtevaartbedrijf SpaceX.
Om 20.35 uur verschijnt het ISS laag boven de zuidwestelijke horizon. Om 20.37 uur bereikt het ruimtestation een maximale hoogte van 37 graden in het zuidzuidoosten. Om 20.40 uur verdwijnt het laag boven de oostelijke horizon. Het ISS maakt vervolgens een toertje rond de wereld.