Blauwe of groene urine kan worden veroorzaakt door voedselpigmenten. Het kan ook het gevolg zijn van kleurstoffen die worden gebruikt in een medisch onderzoek van je nieren of blaas. Maar ook de bacterie pseudomonas aeruginosa kan ervoor zorgen dat je urine blauw, groen of zelfs paars wordt.
Donkergele urine
Urine is samengesteld uit water, ureum en zouten. Als je weinig gedronken of veel getranspireerd hebt, is het vochtpercentage in je urine laag. Hierdoor kan je urine donkerder van kleur zijn dan normaal.
Groene urine
Urine kan groen worden door vitaminen of medicijnen, of als je je flink tegoed hebt gedaan aan broccoli, asperges of boerenkool. Sommige kleurstoffen van groene groenten worden niet opgenomen in het lichaam en belanden rechtstreeks in de urine.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Kleurloos, bijna geurloos
Mensen die heel veel drinken, zullen op den duur bijna geur- en kleurloze urine produceren. Als u dit ziet, kunt u beter even een drinkpauze inlassen. De nieren kunnen 0,75 milliliter tot een liter per uur verwerken; alles daarboven is overtollig.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
Als je meer dan 3 liter per 24 uur plast, lijd je mogelijk aan polyurie. In extreme gevallen kun je tot 20 liter per dag plassen! Je moet ook 's nachts vaak plassen. Soms gaat het overmatig plassen gepaard met een droge mond en een groot dorstgevoel.
Wat is het? Bloed in de urine is soms zo duidelijk dat de urine helderrood tot bijna zwart kleurt. Maar het kan ook zijn dat er bloed in de urine zit zonder dat je het met het blote oog kunt zien. Je arts kan het opsporen door de urine onder de microscoop te bekijken of door een teststrip te gebruiken.
Bloed in de urine, zichtbaar of onzichtbaar, wordt hematurie genoemd. Bloed in de urine kan een teken zijn van een aandoening die een (milde) bloeding veroorzaakt in de urinewegen (de nieren, de urineleiders, de blaas, de plasbuis, of bij mannen; de prostaat).
Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft. Artsen waarschuwen zelfs voor het drinken van urine: doe je dat te vaak, dan kan dat gevaarlijk zijn voor je nieren.
Wanneer je meer wateroplosbare (B-vitamines en vitamine C) vitamines hebt ingenomen dan het lichaam kan gebruiken, verlaat de overmaat het lichaam via de urine. Dit effect is duidelijk zichtbaar bij riboflavine (vitamine B2), dat van zichzelf een intens gele kleur heeft, waardoor de urine een fellere gele kleur krijgt.
Een volwassene plast normaal gesproken drie tot acht keer per dag, afhankelijk van de vochtinname. Meestal is de urine lichtgeel tot goudgeel van kleur. Bij minder geconcentreerde urine is de kleur lichter. Urine kan ook kleurloos, bruin, zwart of zelfs paars zijn.
Als u bloed in de urine heeft zal de huisarts controleren of er sprake is van een ontsteking. Als dit niet het geval is, wordt doorverwijzing naar een uroloog aangeraden. Vervolgonderzoek is met name belangrijk om kwaadaardige afwijkingen van de urinewegen uit te sluiten / op te sporen.
Als je veel gedronken hebt en dus goed gehydrateerd bent, is je urine lichtgeel, bijna helder van kleur. Heb je weinig gedronken, dan wordt de urochroomconcentratie van je urine groter en kleurt je plas dus donkerder.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Troebele urine
Mocht je verder last hebben van krampen of pijn bij het plassen, dan kan het een teken zijn van een urineweginfectie, zoals een blaasontsteking.
Symptomen van blaasstenen zijn pijn bij of moeite met plassen, veel aandrang voelen, pijn in buik en onderrug, troebele of donkere urine en bloed in de urine. Bij grote blaasstenen kan een arts de blaasstenen verwijderen door ze eerst kleiner te maken met een tangetje of te vergruizen met trillingen.
Risicofactoren voor nierstenen
Te veel calciumuitscheiding in de urine: vaak voorkomend. Te veel oxalaatuitscheiding in de urine: vaak het gevolg van een overmaat aan oxalaatbevattende voeding, soms een complicatie bij darmziekten, zoals de ziekte van Crohn. Te veel uitscheiding van urinezuur met de urine.
Is bloedarmoede gevaarlijk? Bloedarmoede kan ernstig zijn en is in sommige gevallen zelfs dodelijk doordat de organen te weinig zuurstof krijgen. Als je symptomen hebt die passen bij anemie, is het daarom belangrijk je bloed te laten onderzoeken en de onderliggende oorzaak op te sporen.
Het antwoord is simpel: om je urinebuis schoon te maken. Tijdens de seks kunnen verschillende bacteriën in je urineweg terechtkomen en als je deze er niet 'uit plast', kun je last krijgen van een blaasontsteking. Dus, geen zin in zo'n pijnlijk souvenir? Loop na afloop dan vooral even naar de wc.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
Je blaas kan knappen als je je plas te lang ophoudt
Het te lang ophouden van je plas is echter niet goed. Eén keer lang je plas ophouden is niet erg, maar als je het regelmatig doet kan het gevaarlijk zien. De blaas kan daardoor namelijk te veel uittrekken en zijn knijpkracht verliezen.
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
Wanneer er voor langere tijd eiwit in de urine aanwezig is, is er vaak iets met de nieren aan de hand. Er zijn meerdere mogelijke oorzaken voor te veel eiwit in de urine, zoals een hoge bloeddruk of diabetes. Vaak zijn er geen symptomen aanwezig, in sommige gevallen is er een laag schuim op de urine te zien.
Sluip dus voor een subtiele geur check-up eerst naar de koffie-automaat en ruik daarna of het nog snor zit met je eigen geurtje. Valt het tegen? Dan heb je alvast een bakje troost om de publieke vernedering door te spoelen, om vervolgens naar deodorant te grijpen.