Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
Als je vruchtbaar bent, is de baarmoedermond zo zacht als je oorlel of lippen en staat hij een beetje open. Buiten deze vruchtbare dagen is de baarmoedermond harder, als het topje van je neus, en gesloten. Deze veranderingen van de baarmoedermond kun je door inwendig zelfonderzoek herkennen.
Als het 0 cm lang is, is je baarmoederhals helemaal verstreken. Je dokter of verloskundige zal regelmatig controleren hoeveel centimeter je al verstreken bent door middel van een vaginaal onderzoek. Je kan dit zelf niet controleren, en je hoeft je er ook geen zorgen over te maken.
Overgangsfase: 8-10 centimeter ontsluiting
Veel vrouwen vinden deze fase het meest heftig van heel de bevalling. Met de laatste 2 centimeters (9-10) zal je persdrang krijgen, wat voelt alsof je moet poepen. Je mag echter pas actief mee gaan duwen/persen als je volledige ontsluiting hebt, dit is bij 10cm.
Zodra je baarmoedermond 'rijp' is, kunnen de weeën zorgen voor ontsluiting. Ontsluiting is het openen van je baarmoedermond. Met twee vingers voelen we als verloskundige hoe ver je baarmoedermond geopend is.
Na die eerste 4 cm vindt er meestal een versnelling plaats. De weeën beginnen echt behoorlijk pijn te doen, ze duren langer en komen meestal om de 3 minuten. Als je weeën hebt die om de 3 minuten komen, 1 tot 1½ minuut aanhouden en flink pijn doen, dan vordert de ontsluiting gemiddeld met 1 cm. per uur.
Strippen. Een andere mogelijkheid om de bevalling zonder inleiding op gang te brengen is 'strippen'. De verloskundige of gynaecoloog maakt dan met de vingers tijdens het toucher de baarmoedermond los van de vliezen. Dit kan pijnlijk zijn.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting en waardoor je je slijmprop verliest,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen!
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.
Als je net zwanger bent, zul je niet veel zien of voelen aan je zwangere buik. Het is wel mogelijk om lichte krampen te ervaren, een opgeblazen gevoel en sommige vrouwen ervaren benauwdheid. Allemaal logisch aangezien je lichaam ruimte vrij maakt boor je baarmoeder waardoor ander organen verplaatsen.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Het komt regelmatig voor dat vrouwen al weken voor de bevalling last hebben van voorweeën. Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Vaak worden de eerste bewegingen omschreven als 'belletjes, bubbeltjes of kleine plopjes' of 'zoals je darmen, maar dan toch anders'. Als je je baby eenmaal hebt gevoeld, herken je de bewegingen. Je gaat je baby steeds vaker voelen.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Voor veel vrouwen is toucheren stressvol, het is onprettig als een vreemde vingers in haar vagina stopt. Als het met haast en zonder aandacht wordt gedaan kan het erg pijnlijk zijn. Dit komt helaas veel voor. Onthoud: Het hoort geen pijn te doen.
Zijn mijn vliezen gebroken? Wanneer je vliezen breken, zal je dit herkennen aan het vrijkomen van vruchtwater. Dat vruchtwaterverlies kan in kleine beetjes komen, maar ook in een grote golf vruchtwater. De vliezen kunnen op meerdere plekken breken.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
De ontsluiting gaat gemiddeld 1 cm per uur vanaf de 4cm. De eerste centimeters duren vaak langer dan laatste centimeters. Als de weeën sterker zijn en vaker komen, gaat de bevalling sneller. Het persen duurt bij een eerste kind gemiddeld ongeveer 1 uur.
Het is vrij normaal dat je bij een tweede, door de voorweeën, al een week of wat rondloopt met bijvoorbeeld 2-3 centimeter ontsluiting. De baarmoedermond is dan ook al verweekt en verstreken, dus als je bevalling echt gaat beginnen heb je het eerste stuk eigenlijk al gehad.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.