Je
Overigens is er één plaats, waar je jezelf wel kunt kietelen: je gehemelte. Wetenschappers vermoeden dat dat komt doordat je niet gewend bent om op die plaats door anderen aangeraakt te worden.
Toch zijn er wel mensen die zichzelf kunnen kietelen. Uit onderzoek van wetenschappers van de universiteit van Lille blijkt dat mensen met schizofrene neigingen dat wel kunnen. Voor hen voelt het niet anders om door iemand anders gekieteld te worden dan wanneer ze zichzelf kietelen.
– Als je jezelf niet kietelt, dan lach je nooit; als je nooit iets voor jezelf doet, dan heb je nooit plezier.
De meest gevoelige plekken voor kietelen zijn de voetzolen en in de zijde, maar ook in de oksels en de knieën is men vaak gevoelig voor kietelen.
Kietelen komt niet alleen voor tussen ouders en kinderen. Ook broers en zussen kietelen elkaar vaak, om zich te verdedigen of te voorkomen dat de ander iets doet. Het is een gezond alternatief voor geweld. Kietelen is ook een frequent verschijnsel in partnerrelaties, soms als onderdeel van het voorspel.
Kietelen heeft alles te maken met zenuwen. Die zenuwen lopen door je hele lijf en in je huid zitten allemaal zenuwuiteinden. Dat zijn alle lampjes die je hier ziet. Als die zenuwuiteinden worden geprikkeld, wordt aangeraakt, dan sturen die via je hersenen een signaal.
Dit kan erop wijzen dat kietelen een manier is om je lichaam te beschermen. Bij kietelen zijn niet alle plekken van je lijf even gevoelig. Gevoelige plekken zijn onder andere de oksels, de hals, de buik en de voeten. De reden hiervoor is dat de zenuwuiteinden op deze plaatsen dicht tegen de huidoppervlakte aan liggen.
Als je wordt gekieteld, moet je lachen. Niet van plezier (in de meeste gevallen dan) maar omdat je lichaam reageert alsof er gevaar dreigt. In het oude Rome was kietelen een officiële straf. De Romeinen lieten dat klusje opknappen door een geit, die met haar tong de voetzolen van het slachtoffer moest likken.
Je loopt er de hele dag op, maar eigenlijk zijn voeten heel gevoelig. Dat komt omdat de zolen van je zweetkakkies vol zitten met zenuwen. Die zenuwen geven berichten naar je hersenen als ze worden aangeraakt.
In 1897 verdeelden psychologen G. Stanley Hall en Arthur Allin de kietelsensaties in twee categorieën: knismesis, een zeer lichte beweging over de huid, soms met een veer, en gargalesis, herhaald drukken met de vingertoppen op gevoelige gebieden van het lichaam.
Het hulpeloze gelach is een reflex dat wordt veroorzaakt door speciale zintuigen in je huid. Die zintuigen geven een signaal af aan je hersenen. Je lichaam reageert alsof het in gevaar is. Je spieren spannen zich samen, je hart gaat sneller kloppen en je lijf wringt zich in allerlei vreemde bochten.
De oplossing: leg jouw hand op die van de ander. Zo krijgen je hersenen de mogelijkheid om de beweging van diens hand te registreren. Omdat je op die manier voorbereid bent, ben je ook minder gevoelig voor de prikkels die aan je hersenen worden doorgegeven. En zo kan je dus beter tegen het kwaad dat kietelen heet.
Kietelen = kietelen of kittelen is het prikkelen van gevoelige stukken huid bij anderen door middel van licht aanraken.
Ja, veel hogere dieren kunnen gekieteld worden en moeten er ook om 'lachen'. Wetenschappers hebben dat in verschillende studies aangetoond bij onder andere apen, ratten, uilen, maar ook bij honden en katten. De manier van kietelen verschilt niet veel van mensen.
Kietelen is namelijk een manier van affectie tonen en aandacht aan iemand geven. Door kietelen laat je de ander (in de meeste gevallen) lachen, waardoor het ook een vorm van communicatie is.
Tijdens het kietelen worden verschillende gebieden in je hersenen gestimuleerd, onder andere het hersengebied dat verantwoordelijk is voor het analyseren van druk op de huid en het gebied dat verantwoordelijk is voor het verwerken van pijn. Dit laatste hersengebied reageert echter ook als je moet lachen.
De onderzoekers denken dat jong baby's gekietel niet in verband brengen met de kietelaar, omdat ze slechts één zintuig – tast – gebruiken om de prikkel waar te nemen. Ze gaan niet af op andere zintuigen – zoals bijvoorbeeld zicht – om te bepalen waar de prikkel vandaan komt.
De polstering van de voet, dat zijn vetkussentjes onder de huid die schokabsorberend werken, worden steeds dunner, waardoor de voeten sneller als gevoelig ervaren worden. Banden en spieren verliezen bij ouder worden hun elasticiteit in het hele lichaam, maar ook in de voeten.
2. Het maakt jullie hechter. Of dit nou het kietelen van je partner is of het kietelen van kleine kinderen, het draagt in beide gevallen bij aan het opbouwen en versterken van jullie relatie en brengt jullie dichter bij elkaar.
-erm- kietelaar zich beweegt. De oplossing? Leg jouw hand op die van de andere, waardoor je hersenen de mogelijkheid krijgen de beweging te registreren. Door hierop voorbereid te zijn, ben je minder gevoelig voor de prikkels die aan je hersenen worden doorgeven én dus minder ticklish.
Kietelen is het zacht wrijven over de huid. Door gevoelige stukken huid aan te raken, prikkel je daar zenuwen, die een signaal afgeven. De grote hersenen ontvangen dit signaal en geven dit door naar de kleine hersenen. De kleine hersenen reageren sterk op deze onverwachte impulsen.
Veeg langzaam over de voeten van boven naar beneden en maak cirkelvormige bewegingen met uw vingers. Houd met één hand de hiel vast, en beweeg met de andere hand de voet zachtjes rond de enkel. Zet de voet terug en laat deze weer rusten op het oppervlak. Begin met het zachtjes knijpen in de voeten.
Op de bal van je voet bevinden zich je hart en longen. Onderaan je voet tref je het spijsverteringsstelsel aan. Je hiel vertegenwoordigt je bekken, billen en voortplantingsorganen. De binnenkant van je voet staat voor je wervelkolom en de buitenkant voor je ledematen.
Voetmassage is een prima manier om te ontspannen, de bloedcirculatie te verbeteren en het algemene gevoel van welzijn bij mensen van alle leeftijden en gezondheidscondities te stimuleren. Zelfs als je gewoon gezond bent, dan nog kan een goede voetmassage bijdragen aan je mentale en emotionele gezondheid.