Voor of na het eten? 'Terwijl paracetamol veilig genomen kan worden op een lege maag, is dat bij niet-steroïdale ontstekingsremmende middelen (zoals ibuprofen) niet het geval. Die moeten met of na het eten genomen worden, omdat ze de maagwand kunnen aantasten.
Als u snel effect wilt: neem dit medicijn op een lege maag. Heeft u snel last van uw maag of gebruikt u dit medicijn continu? Neem het dan tijdens of na het eten. U vermindert hierdoor de bijwerkingen op de maag.
Ibuprofen kan echter wel helpen bij het onderdrukken van ontstekingen, iets wat paracetamol niet doet. Wanneer u geen last heeft van maag- of darmklachten zoals een maagzweer, kunt u deze pijnstiller in principe ook veilig slikken op een lege maag. Dit zelfde advies geldt ook voor medicijnen als diclofenac en naproxen.
Ibuprofen om in te nemen
Ibuprofen kan echter maaglast veroorzaken. Om dit te voorkomen, nemen je het best tijdens of vlak na de maaltijd in. Ibuprofen gaat dan iets trager werken maar geeft uiteindelijk wel dezelfde werking als wanneer je het vóór de maaltijd inneemt.
Volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar: Startdosis: 1 tablet. Indien nodig: 1 tablet om de 4 à 6 uur met een maximum van 1 tablet per inname en een maximum van 3 tabletten per dag (3 x 400 mg). De laagste effectieve dosis moet worden gebruikt voor de kortste periode die nodig is om de symptomen te verlichten.
Maagbeschadigingen komen vooral door pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac. Als u zo'n medicijn gebruikt is de kans dat uw maag beschadigt meer dan 3 keer zo groot. Hoe ouder u bent, hoe groter de kans dat u bij deze medicijnen een maagbeschadiging krijgt.
Paracetamol en ibuprofen zijn niet hetzelfde. Paracetamol werkt pijnstillend koortsverlagend en ibuprofen werkt pijnstillend, koortsverlagend én ontstekingsremmend. Paracetamol is dus een minder zware pijnstiller dan ibuprofen.
Bij hoge doseringen werden slaperigheid, pijn op de borst, hartkloppingen, verminderd bewustzijn, aanvallen van bewusteloosheid met spiertrekkingen (convulsies, vooral bij kinderen), zwakte en duizeligheid, bloed in urine, het koud aanvoelen van het lichaam en ademhalingsproblemen gemeld.
De maximale dosis ibuprofen is 1200 mg. Dat kan je innemen in 6x 200 mg of 3x 400 mg. Ibuprofentabletten hebben een inwerktijd van 30 tot 60 minuten en de werking blijft 8u aanhouden. Wanneer je ibuprofen via zetpillen inneemt, werkt het pas na 2 – 3uur, maar blijft de werking wel tot 12u duren.
Als de gebruikte pijnstiller onvoldoende sterk werkt kan geadviseerd worden om paracetamol en een NSAID gelijktijdig in te nemen. Mochten de pijnklachten nog steeds onvoldoende bestreden worden, dan kan naar stap 3 gegaan worden. Dit betekent dat tramadol wordt toegevoegd aan de paracetamol en/of een NSAID.
Voor of na het eten? 'Terwijl paracetamol veilig genomen kan worden op een lege maag, is dat bij niet-steroïdale ontstekingsremmende middelen (zoals ibuprofen) niet het geval. Die moeten met of na het eten genomen worden, omdat ze de maagwand kunnen aantasten.
Ibuprofen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew en jicht.
Volwassenen en kinderen > 12 jaar. Oraal: 400 mg, zo nodig elke 4–6 uur; max. 1200 mg per dag.
De tabletten niet kauwen of fijnmaken, omdat dan onbedoeld al het werkzame bestanddeel tegelijk vrijkomt. De tabletten zijn zo gemaakt, dat ze langzaam oplossen, waardoor ze minder bijwerkingen geven en langer werken. Bruisgranulaat (poeder) of bruistabletten. Doe het poeder of de tablet in een half glas water.
Volwassenen en kinderen van 12 jaar en ouder 2 maal 1 tablet à 600 mg per dag. Volwassenen en kinderen van 12 jaar en ouder De eerste dosis dient bij voorkeur voor de ingreep ingenomen te worden.
500 mg zonder voorschrift. Maximum 3g/dag. Minimum 6u tussen twee innames laten.
Gebruik geen ontstekingsremmers, zoals ibuprofen en diclofenac. Deze middelen kunnen het hartfalen erger maken. Paracetamol mag wel. Werkt paracetamol niet goed genoeg, overleg dan met je arts.
NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs, oftewel ontstekingsremmers zonder steroïden), zoals ibuprofen, naproxen en diclofenac zijn soms verslavend. Opioïden (opiaten): voorbeelden van opioïden zijn morfine, codeïne, oxycodon en tramadol. Dit zijn verslavende pijnstillers en hulp bij afkicken kan nodig zijn.
Als je pijnstillers of ontstekingsremmers (NSAID's zoals bijvoorbeeld asprine of ibuprofen) gebruikt, kun je alcohol beter vermijden. Zowel de alcohol als de medicijnen worden verwerkt in de lever waardoor de afbraak van het medicijn kan worden vertraagd.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.
Advies. Bij gebruik van NSAID's en laaggedoseerde salicylaten (zonder maagklachten) is preventief maagbescherming geïndiceerd bij patiënten met risicofactoren voor maagschade. Geef als maagbeschermer een protonpompremmer, bij voorkeur omeprazol.
Alle acute (hoofd)pijnmedicatie kan medicijnafhankelijke hoofdpijn veroorzaken. De pijn ontstaat door langdurig gebruik van pijnstillers, zoals paracetamol, diclofenac, ibuprofen, morfine of migraine-middelen. Langdurig gebruik wil zeggen 15 dagen per maand en langer dan drie maanden.