In hoeverre iemand herstelt van hersenletsel, hangt af van de situatie en persoon. Vaak treedt het meeste herstel op in de eerste periode na het oplopen van het niet-aangeboren hersenletsel. Maar er zijn ook mensen die na langere tijd nog verbetering merken, jaren nadat het letsel is ontstaan.
Iemand die hersenletsel oploopt, komt meestal in het ziekenhuis terecht. Afhankelijk van de ernst van het letsel volgt revalidatiebehandeling in een ziekenhuis, revalidatie- centrum of verpleeghuis (geriatrische revalidatie). Niet iedereen krijgt direct revalidatiebehandeling.
In de eerste vier weken gaat het herstel het snelst. Dit is voornamelijk de lichamelijke genezing. Na zes maanden is er nog herstel, maar gaat het minder snel. Na een jaar is er meer zicht op welke klachten blijvend zijn.
Prognose. De klachten na traumatisch hersenletsel kunnen blijvend zijn. De mate waarin iemand klachten ervaart, verschilt van persoon tot persoon.
Een teveel daarvan kan leiden tot klachten zoals slaapproblemen, depressie, burn-out, angststoornissen, hartklachten en maag- en darmklachten. Langdurige overprikkeling kan klachten waar je last van hebt verergeren waardoor je steeds minder goed functioneert in het dagelijks leven.
Bied structuur en regelmaat zodat de cliënt houvast krijgt. Wees voorspelbaar: benader iemand met NAH consequent op dezelfde manier, ook dat geeft houvast. Houd rekening met wat de persoon met NAH aankan. Mensen met hersenletsel zijn vaak extreem moe, alles kost veel inspanning en energie.
De essentie van functionele neurologie is het inzetten van de plasticiteit (aanpassingsvermogen) van het brein om herstel op te laten treden. Neuroplasticiteit is dus essentieel voor het herstel van hersenen en zenuwen. Door het brein op de juiste wijze te stimuleren, kan het brein zichzelf herstellen.
Matig tot ernstig hersenletsel laat littekens achter die duidelijk te zien zijn op MRI of CT-scans. Maar het brein heeft een beperkte capaciteit om zichzelf te genezen; en in sommige gevallen, kan het bewijs na enkele jaren niet meer op een scan aangetoond worden, hoewel de cognitieve tekorten blijven.
Bij zeer ernstige letsels komen patiënten terecht in residentiële revalidatiecentra gespecialiseerd in NAH. Of ze worden vanuit een Algemeen Ziekenhuis rechtstreeks doorverwezen naar VAPH (Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap) of naar een WZC (Woonzorgcentrum).
Onder aangeboren hersenletsel wordt, zoals de naam al suggereert, een aandoening van de hersenen bedoeld die al vanaf de geboorte aanwezig is. Hierbij kunt u denken aan afwijkingen van het zenuwstelsel, hersenverlamming of een verstandelijke beperking.
Er bestaan twee soorten niet-aangeboren hersenletsel: traumatisch hersenletsel en niet-traumatisch hersenletsel.
Hersenbloedingen, herseninfarct (TIA`s), hersenschudding of een CVA. Ziektes die leiden tot beschadiging in de hersenen (Alzheimer, Parkinson, Creutzfeldt-Jacob of M.S.) De mogelijke gevolgen van NAH: Er kunnen blijvende gevolgen zijn als gevolg van NAH, die zowel zichtbaar en/of onzichtbaar zijn.
De fasen bij traumatisch hersenletsel
Kinderen met NAH doorlopen over het algemeen drie zorgfasen: de acute fase, de herstelfase en de participatiefase.
Zoals eerder benoemd zijn oorzaken van NAH door een traumatisch hersenletsel bijvoorbeeld een val of een verkeersongeluk, maar ook een zware klap tegen het hoofd, het shaken-baby-syndroom, het binnendringen van botgedeeltes als gevolg van een schedelbreuk of het binnendringen van een voorwerp, zoals een kogel of ...
Depressie, vermoeidheid en chronische pijn komen vaak voor na hersenletsel en kunnen lijken op apathie of komen tegelijkertijd voor. Bijwerkingen van sommige geneesmiddelen kunnen ook lijken op apathie. Probeer de oorzaak van het probleem te ontdekken, zodat u kunt helpen.
Jaarlijks krijgen naar schatting 130.000 mensen te maken met een vorm van hersenletsel door bijvoorbeeld een ongeluk, een herseninfarct, een tumor, een hartstilstand of een hersenbloeding. In Nederland leven naar schatting 500.000 mensen met de gevolgen van niet-aangeboren hersenletsel (NAH).
Ieder hersenletsel verschilt. Er zijn mensen die hun intelligentie volkomen behouden hebben, en er zijn anderen die op deelgebieden moeite hebben en op andere gebieden even intelligent gebleven zijn. Als dat zo is noemen we dat iemand een disharmonisch intelligentieprofiel heeft.
Lotgenoten contact. Middin heeft NAH inlopen, ondersteuningsgroepen en NAH cafés. Dit zijn informele bijeenkomsten waar mensen met niet-aangeboren hersenletsel en hun partner en andere familieleden naar toe kunnen om andere lotgenoten te ontmoeten en met elkaar in gesprek te gaan.
Een belangrijk verschil tussen NAH en dementie is de wijze van ontstaan: NAH ontstaat van de ene op de andere dag, terwijl dementie meestal geleidelijk optreedt. Bovendien is dementie een progressieve aandoening, in tegenstelling tot NAH.
In alle fasen na het ontstaan van niet-aangeboren hersenletsel kan herstel optreden. In het eerste jaar na niet-aangeboren hersenletsel vindt meestal de revalidatiefase plaats. Hierin zie je de meeste grote verbeteringen, zowel bij zichtbare (lichamelijke) als onzichtbare klachten.