Met een echografie kunnen de nieren, de urineleiders en de blaas zichtbaar gemaakt worden op een beeldscherm. Een eventuele dilatatie, verwijding van het afvloedsysteem van de nieren is nu te zien. Ook geeft een echografie een afbeelding van de blaas en de prostaat.
Wat houdt een echografie van de blaas in? Bij dit onderzoek bepaalt de onder-zoeker de mogelijke hoeveelheid urine die na het plassen in de blaas achterblijft. Dit gebeurt met een apparaatje op de huid, dat geluidsgolven uitzendt en opvangt. Deze geluidsgolven hebben zo' n hoge frequentie, dat u ze niet kunt horen.
Meestal doen we een bloedonderzoek en urineonderzoek. Ook maken we een echo van de nieren en doen we een blaaskijkonderzoek. Ook bij jonge kinderen is verder onderzoek nodig als zij één of meerdere keren na elkaar een blaasontsteking krijgen. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van een aangeboren afwijking.
Wanneer u denkt dat u mogelijk een blaasontsteking heeft, kunt u uw urine laten testen bij de huisarts. U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en sluit dit goed af. Bij de apotheek kunt u goed afsluitbare opvangbakjes voor urine kopen.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Bij een urineweginfectie kunnen de symptomen als vaak moeten plassen en een branderig gevoel weleens achterwege blijven, terwijl er toch een infectie gaande is. Soms is er dan wel van vermoeidheid sprake. Een urinetest kan aantonen of er van een infectie is en in dat geval kan antibiotica voorgeschreven worden.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Drinken en plassen
Gebruik cranberry als u merkt dat u bij gebruik hiervan minder blaasontstekingen krijgt: bijvoorbeeld door 2 keer per dag cranberrysap te drinken of capsules te nemen. Het is bewezen dat een aantal bacteriën zich minder goed aan de blaaswand kunnen hechten door het gebruik van cranberry.
Zo herkent u een blaasontsteking
Uw urine (plas) kan raar ruiken of troebel zijn. Soms zit er bloed in. Een blaasontsteking kan ook een drukkend of pijnlijk gevoel in uw onderbuik of rug geven.
Vang (liefst 's morgens) verse middenstroomurine op in een proper potje. Haal de teststrip uit de verpakking en dompel hem gedurende twee seconden onder in de urine. Leg de teststrip op de aluminium verpakking en laat deze gedurende exact één minuut liggen zonder aan te raken. Lees onmiddellijk daarna het resultaat af.
Soms heb je bij een urineweginfectie geen klachten: dit wordt een asymptomatische urineweginfectie genoemd.
Wordt een blaasontsteking niet op tijd behandeld, dan kunnen de bacteriën vanuit de blaas 'opstijgen' naar de nier. Er kan dan een nierbekkenontsteking (pyelonefritis) ontstaan. pijn tussen de zaadballen en de anus (perineum) Bij een prostaatontsteking hoeven er geen plasklachten te zijn.
Met een echografie zien we weefsels en organen in beelden op een monitor. We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft, zoals een abces, een verwijd bloedvat, een bloeding, een goed- of kwaadaardige tumoren, een gal- en niersteen en een ontsteking.
Met een echo van de buik kan de arts binnenin uw buik kijken, zonder dat hij of zij hoeft te snijden in uw lichaam. Op de echo ziet de arts bijvoorbeeld organen en bloedvaten in uw buik. Een echo-apparaat bestaat uit een echokop die verbonden is met een computer met beeldscherm.
Met een echografie van de onderbuik kunnen de meeste organen in de onderbuik zichtbaar worden gemaakt, zoals de blaas, de nieren, de baarmoeder en de prostaat. Dit onderzoek wordt onder andere verricht bij buikklachten of laboratoriumafwijkingen.
Don't: drink minder water
Want het droogleggen van je lichaam zorgt er alleen nog maar meer voor dat een infectie zich beter kan settelen. Het is dus van groot belang om voldoende tot veel water te drinken wanneer je een blaasontsteking hebt.
Fruit met een lage zuurgraad
Omdat fruit voor een groot deel uit water bestaat, is het goed voor je blaas. Maar zuur fruit kan je blaas irriteren. Kies liever voor fruit met een lage zuurgraad, zoals (water)meloen, perzik, banaan, kokosnoot of papaja.
Een blaasontsteking kunt u herkennen aan de volgende symptomen: U voelt vaker aandrang om te plassen, maar als u naar het toilet gaat plast u minder. De aandrang zelf kan ook pijn doen. Pijn bij het plassen.
Plassen doet pijn of geeft een branderig gevoel. U voelt vaker dat u moet plassen. Maar u plast elke keer maar een klein beetje. Het gevoel te moeten plassen kan al pijn doen.
Een blaasontsteking geeft klachten als vaker moeten plassen, kleine beetjes plassen, pijn bij het plassen en soms bloed plassen. De urine heeft vaak een vieze geur. Ook kunnen buikpijn en misselijkheid optreden.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Troebele urine kan echter ook een teken zijn van een blaasontsteking. Witte bloedcellen en pus zijn dan in je urine uitgescheiden. Andere symptomen waaraan je een blaasontsteking kunt herkennen zijn jeuk, branderigheid en pijn bij het plassen.
Deze richtlijn omschrijft dat een urineweginfectie gesignaleerd moet worden op urineweginfectie-gerelateerde klachten: pijnlijke en moeilijke urinelozing, aandrang om te plassen, vaker moeten plassen, (nieuw ontstane) urine-incontinentie, pusafscheiding uit de plasbuis en/of pijn in de flanken/onderbuik.