Bij eetstoornis NAO zou het kunnen zijn dat je jezelf wel uithongert, maar dat er geen sprake is van ondergewicht. Heb je alle kenmerken van anorexia, maar heb je geen menstruatieklachten, dan zal vermoedelijk de diagnose eetstoornis NAO gesteld worden.
Een vrouw heeft alle kenmerken van anorexia, maar blijft wel regelmatig menstrueren. Iemand is in korte tijd veel afgevallen en vertoont alle kenmerken die passen bij anorexia nervosa. Maar deze persoon heeft geen ondergewicht, dus het gewicht is normaal.
We speken van anorexia als iemand consequent het lichaamsgewicht op of onder de 85% houdt van het gewicht dat normaal verwacht mag worden. Bij volwassenen komt dit neer op een Body Mass Index (BMI) van maximaal 17,5.
De symptomen van anorexia
Als je de volgende symptomen herkent bij jezelf – of iemand in je omgeving – kan het zijn dat er sprake is van anorexia nervosa: Je hebt een normaal of te laag lichaamsgewicht, maar vindt jezelf toch te dik.
Anorexia kun je herkennen aan de volgende verschijnselen: Je bent erg bang om aan te komen of dik te worden. Je twijfelt aan jezelf en aan je lichaam; je bent heel onzeker. Je hebt een verstoord beeld van je lichaam: ook al ben je heel dun, je ziet een dik iemand als je in de spiegel kijkt.
De APA-richtlijn beschrijft dat bij het starten van de behandeling of bij starten van gewichtstoename 30-40 kcal per kg lichaamsgewicht per dag (gemiddeld 1000-1600 kcal/dag) wordt gehanteerd. Vervolgens wordt dat opgehoogd tot 70-100 kcal/kg/dag.
Er worden 2 types anorexia onderscheiden: het beperkende type en het purgerende type. Bij het beperkende type anorexia ligt de nadruk op het onder controle houden van het gewicht door (te) weinig te eten en overmatig te sporten. Het purgerende type staat ook wel bekend als het gemengde type.
Mensen met anorexia hongeren zichzelf uit, uit angst om aan te komen. Ze willen graag nóg dunner worden dan ze al zijn en ze hebben een lichaamsbeeldstoornis. Een lichaamsbeeldstoornis betekent dat patiënten die dun zijn hun eigen lichaam waarnemen als veel dikker dan het in werkelijkheid is.
De belangrijkste symptomen van anorexia
Je eet veel minder dan je nodig hebt en/of beweegt overdreven veel met als doel gewichtsverlies. Vaak ben je daardoor erg mager. Je hebt extreme angst om dik te worden of aan te komen. Je lichaamsbeeld is verstoord.
Tussen de 5 en 10% van de patiënten overlijdt aan de gevolgen van deze ziektes (door slechte lichamelijk conditie of suïcide). Van alle psychiatrische ziekten overlijden de meeste mensen aan Anorexia Nervosa. De ziektes duren gemiddeld 6-7 jaar, met een spreiding van een half jaar tot een tiental jaren.
Een BMI van 17,5 of minder wordt gezien als ernstig ondergewicht. Een BMI van 16 of minder is extreem schadelijk, de organen kunnen dan stoppen met functioneren. Medisch ingrijpen is dan noodzakelijk wanneer men zelf niet genoeg kan eten.
Er zijn geen medicijnen die je kunnen genezen van anorexia. Medicijnen zullen daarom alleen ingezet worden als ondersteuning van therapieën en andere behandelingen. Als je naast anorexia nog een andere ziekte hebt die je behandeling moeilijker maakt, dan kun je medicijnen krijgen tegen deze bijkomende ziekte.
Het gaat hier meestal om kleine, tengere kinderen en dit sinds kleuterleeftijd. Er is geen gestoorde gedachtegang rond gewicht en lichaamsbeeld, noch bestaat er ander specifiek abnormaal eetgedrag. Zij eten alles, doch in kleinere hoeveelheden.
Het lichaam schakelt bij een dalend gewicht en verminderde voedselinname zo veel mogelijk over op besparing in de stofwisseling. Je voelt je hierdoor vaak erg moe, duizelig, lusteloos en depressief; Doordat je weinig eten verbrandt en de lichaamstemperatuur daalt, kun je last krijgen van koude, blauwe handen en voeten.
Blijvende gevolgen van anorexia
Als vrouw heb je grotere kans op complicaties bij de geboorte van je kinderen. Langdurig ondergewicht kan er voor zorgen dat je onvruchtbaar wordt. Kinderen met anorexia kunnen in lichaamsgroei en seksuele ontwikkeling achterblijven.
Er zijn verschillende oorzaken waardoor je minder trek kunt hebben, denk aan: verandering van smaak- en geurwaarneming, medicijngebruik, ziekte, weinig beweging, je alleen voelen en moe zijn.
Een eetstoornis kan zich heel geleidelijk ontwikkelen. Het begint met afwijkend eetgedrag. Je bent bang om dik te worden en je voelt je onzeker over je lichaam. Je piekert steeds wat je wel of niet mag eten en telt elke calorie.
Bij anorexia vermager je meestal, terwijl je gewicht bij boulimia dikwijls niet veel verandert. Bij boulimia wisselen diëten, eetbuien en braken of laxeren elkaar af. Tijdens een eetbui eet je in een korte tijd overmatig veel. Hierna voel je je vaak schuldig.
Anorexia bij ouderen
Eetproblemen op latere leeftijd kunnen ook leiden tot anorexia. De link tussen die problemen en anorexia wordt niet snel gelegd. Sommigen wisten niet eens dat op latere leeftijd nog anorexia kon ontwikkelen. Die signalen die kunnen wijzen op anorexia zijn vergelijkbaar met die van jongere mensen.
Soorten eetstoornissen zijn bijvoorbeeld anorexia nervosa, boulimia nervosa en de eetbuistoornis binge eating disorder, afgekort BED.
Minder of geen eetlust hebben (anorexie) is niet erg, als het niet lang duurt. Maar als je te lang te weinig eet, kan dat leiden tot ondervoeding en cachexie. Dan is je lichaam verzwakt, vermagerd en is je weerstand laag. Cachexie wordt veroorzaakt door langdurig en ernstig ziek zijn.
Als je een hele zak chips eet wanneer je je rot voelt, dan ben je misschien een emotie-eter. Wil je afvallen, dan is het belangrijk dat je niet meer naar 'troosteten' grijpt. Overheerst eten je leven? Dan is er misschien sprake van een eetstoornis.