Chloor doodt ziektekiemen als bacteriën en virussen door in te breken in de chemische huishouding van hun moleculen. De desinfectiemiddelen die daarvoor worden gebruikt, bestaan uit chloorverbindingen die hun atomen op andere verbindingen kunnen overbrengen, zoals enzymen in bacteriën en andere cellen.
Roestvorming is een specifieke vorm van corrosie, die van toepassing is op metalen die ijzer bevatten. Roest ontstaat wanneer een waterdruppel in contact komt met een ijzeren of stalen object. In combinatie met zuurstof begint het metaal te corroderen. De technische term voor dit proces is oxidatie.
Chloor reageert zeer agressief op RVS en tast de oxidehuid aan. In het ondiepe putje dat daardoor ontstaat, hopen chloorionen zich op waardoor er een ideale situatie wordt gecreëerd voor corrosie, wat de weg vrijmaakt voor roest.
Roest is aantasting van metaal doordat het reageert op een combinatie van water en zuurstof. In het geval van ijzer ontstaat er dan ijzeroxide. Daarom wordt roesten ook vaak oxideren genoemd. Roest wordt doorgaans als negatief effect op metaal ervaren, omdat het de sterkte en het volume van metaal beïnvloed.
Metalen en bepaalde stoffen verdragen elkaar niet goed en vormen corrosie; bekende voorbeelden: rvs en chloor, zink en gips. Ook zuren en conserveermiddelen kunnen de corrosie versnellen.
Inox 316L kan tegen vloeibare chloor.
Alleen RVS soorten met het legeringselement molybdeen, zoals 316 en 316L (L=laag koolstof en daarom beter te lassen), zijn beter bestand tegen chloor en hebben een betere weerstand tegen putcorrosie, zwavelzuur is echter voor alle RVS soorten taboe, zeker in combinatie met een hoge vochtigheidsgraad en temperatuur.
Geanodiseerd aluminium is gevoelig voor chloriden. Doordat de anodiseerlaag factoren dikker is dan de natuurlijke aluminium-oxidehuid, is de levensduur echter vele malen langer dan van “brut” ingezet aluminium. Hoeveel langer is niet echt te voorspellen en is per geval weer anders.
Roest verwijderen met huishoudelijke middelen
Azijn is behoorlijk zuur en die zuren bijten door de roest heen. Limoen en zout. Strooi wat zout over de verroeste delen om het daarna te besprenkelen met limoen- of citroensap. Het ruwe zout en de zuren van de citrusvrucht lossen roest op.
Wat kun je doen om roest en corrosie te voorkomen? een dun laagje van een ander metaal aanbrengen. Processen als verzinken en verchromen brengen op bijvoorbeeld ijzer een dun laagje zink of chroom aan. een laagje van een ander materiaal.
De ijzerdeeltjes in het staal kunnen zich namelijk ook zonder water aan zuurstof hechten waardoor staal ook in droge toestand kan gaan roesten.
In het dagelijkse leven kennen we het van bleekwater (of javel) of simpelweg “chloor”. Daarnaast vind je het in de papierindustrie (bleken van papier), verf- en textielindustrie, pharmacie, insecticiden, … Je vindt het terug bij productie van keukenzout (natriumchloride) en bij de productie van PVC.
Met zekerheid zeggen hoe lang chloor actief blijft in je zwembad is eigenlijk niet mogelijk. De pH-waarde van het water kun je op peil brengen met pH+ poeder (als de waarde te laag is) of pH- poeder (als de waarde te hoog is.
Zink kan goed tegen chloor. Voor zwembaden wordt er veel gebruik gemaakt van zink.
RVS316 is beter bestand tegen aantasting van de chroomoxide laag die RVS roestvast maakt. Ook voor de watersport en in zwembaden is RVS316 geschikt - kies dan voor producten met een hoogglans gepolijst oppervlak. RVS producten dienen regelmatig onderhouden te worden om vervuiling tegen te gaan.
Voor zwembaden van RVS wordt RVS316 gebruikt. Bovendien wordt het oppervlak van deze baden tot hoogglans gepolijst. Het oppervlak lijkt daardoor iets spiegelend en wordt soms aangeduid met chroom of chroom-look.
1. Roestvast staal roest niet. De grootste mythe rond RVS is dat RVS niet kan roesten. RVS wordt door veel mensen roestvrij staal genoemd, maar de juiste term is roestvast staal.
Vaak wordt aluminium ook beschadigd door onjuiste reiniging. Bijvoorbeeld twee chloor tabletten i.p.v. de voorgeschreven één, want dan wordt het lekker schoon…… Het aluminium krijgt het voor de kiezen en een gecorrodeerd, beschadigd, uiterlijk is het resultaat.
Chloor is giftig bij niveaus van 0,5 ppm en langdurige blootstelling aan niveaus van 50 ppm kan de dood tot gevolg hebben. Het gas is 2,5 keer zwaarder dan lucht, wat betekent dat het zich op grondniveau ophoopt.
Non-ferro (niet ijzerhoudende) metalen kan men onderverdelen in edel en onedel. Onedele metalen zijn metalen die makkelijk oxideren, bijvoorbeeld, Koper, Messing, Tombak, Alpaca, Brons, Aluminium, Tin, Lood, Zink, Cadmium, Kwik, Titanium, Nikkel, IJzer.
Doordat zink onedeler is dan staal en gietijzer zal er bij kleine beschadigingen geen roestvorming optreden. Bij een oppervlaktebeschadiging ontstaat een elektrochemische reactie. De reactie-producten die hierbij ontstaan, zorgen ervoor dat roest zich niet hecht aan (kleine) beschadigingen en zich verbreidt.
Het aluminium wordt verzacht door het toepassen van wrijvingswarmte en mechanische druk, en de stukken worden met elkaar verbonden door het creëren van een nieuw metaal dat een combinatie is van het staal en het aluminium (een intermetallische verbinding).
Het smeltpunt van titanium van 3034,4 graden Fahrenheit (dat extreem hoog is) maakt het productieproces energie-intensief, wat resulteert in een duur productie- en fabricageproces. (4) Kenmerken. Titanium staat bekend om zijn hoge sterkte-gewichtsverhouding.