In elke natuurlijke niet verwarmde honing treft men gisten aan. Gewoonlijk ontwikkelen de gisten zich niet.
Gistende honing is niet meer geschikt voor consumptie. Ook niet om er mede van te bereiden. Hij kan hooguit nog aangewend worden als voedsel voor de bijen. Maar dan moeten we de gistende honing 2 tot 3 minuten opwarmen tot 70°C om alle gistcellen te doden.
Het fermenteren van de honing - dat wil zeggen het toevoegen van enzymen - begint al nadat de honingbij nectar heeft verzameld uit bloemen. voegt er daar via klierafscheiding al stoffen aan toe. Deze stoffen zijn enzymen die de nectar tot honing maken.
In principe is elke soort honing onbeperkt houdbaar. Je kunt er dus gerust een paar jaar mee doen. Toch staat er wel een houdbaarheidsdatum op het etiket omdat de wet dat voorschrijft. Na verloop van tijd zal de honing gaan kristaliseren, maar dat betekent niet dat de honing niet meer goed is.
Re: oude honing
Moet de teruggevoerde gekristalliseerde honing eerst worden gekookt alvorens hem terug te voeren. Dat zou je kunnen doen. Alle gisten, maar ook alle enzymen zijn dan dood.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? Honing bederft niet snel door hoog suikergehalte. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Bovendien is honing vrij zuur met een pH-waarde tussen de 3 en 4,5 (7 is neutraal). In zo'n zure omgeving kunnen bacteriën en schimmels gewoon niet lang overleven. Voor de houdbaarheid moet honing in een goed afgesloten pot bewaard worden.
Gekristalliseerde honing kan gemakkelijk weer vloeibaar worden gemaakt door ze in handwarm water te zetten (het water mag niet te warm zijn). Ook kunt u de pot enkele dagen op de verwarming zetten, deze manier is natuurlijk wel minder controleerbaar.
Wat is het witte laagje schuim bovenin de pot met vloeibare honing? Dit zijn luchtbelletjes. Honing bevat hele kleine luchtmoleculen, deze zitten normaal opgesloten in de honing en komen na enige tijd bovendrijven. Even goed roeren en de honing is weer glad!
Bewaar je honing altijd op een donkere en droge plaats met een stabiele kamertemperatuur, bijvoorbeeld in je keukenkastje. Schommelingen in temperatuur zorgen ervoor dat de honing versuikert.
Honing en knoflook gaan ontstekingen tegen en hebben een natuurlijke pijnstillende werking die behulpzaam kan zijn bij aandoeningen als artritis, vochtretentie en spierziekten. Beide ingrediënten gaan virussen tegen en bevorderen de aanmaak van antilichamen die de luchtwegen beschermen.
Volgende stap: de honing laten rijpen. Een dag (of 2) laten staan en het schuim verwijderen (zijn gewoon luchtbellen van het slingeren, maar oogt wat raar). Dan 2 à 3 maal daags roeren gedurende een 5-tal dagen tegen het kristalliseren en dan kan ze in potten.
Lage temperaturen remmen het proces van rijping en dus kristallisatie. Diepgevroren honing zal niet gaan kristalliseren. Dit is dan ook de manier om honing vloeibaar te houden. Honing die bewaard staat in een temperatuur vanaf ongeveer 14 graden zal binnen enkele weken tot maanden gekristalliseerd zijn.
De hoge concentratie aan suikers in honing is de oorzaak van de kristallisatie, voornamelijk de oververzadiging van de suiker glucose. Glucose is minder oplosbaar in water dan fructose en kristalliseert van beide suikers het eerst. Uitzonderlijk zorgen andere suikers dan glucose voor de kristallisatie van honing.
Lage temperaturen remmen het proces van rijping en dus kristallisatie. Diepgevroren honing zal niet gaan kristalliseren. Dit is dan ook de manier om honing vloeibaar te houden. Honing die bewaard staat in een temperatuur vanaf ongeveer 14 graden zal binnen enkele weken tot maanden gekristalliseerd zijn.
Versuikeren is verder afhankelijk van de hoeveelheid fructose die de honing bevat. Acaciahoning bevat bijvoorbeeld weinig fructose en versuikert minder snel.
Wettelijk gezien mag honing maximaal 20% water bevatten. Hoe lager het watergehalte, des te langer is de honing houdbaar. In honing met een waterpercentage dat lager is dan 17% kunnen gisten niet groeien (Cursusboek honingkunde, 2003).
De slinger draait en de honing wordt middels centrifugale kracht uit de cellen van de raat geslingerd. De honing is nu naar de bodem gezakt van de honingslinger. Na het slingeren wordt de honing afgetapt om verder gezeefd en afgeschuimd te worden. Na het oogsten van de honing kun je deze gaan slingeren.
Dit wordt ook wel kristaliseren of versuikeren genoemd. Misschien denk je dat de honing dan aan het bederven is, maar dat is niet zo. Het is juist een teken dat de honing van goede kwaliteit is en niet is gepasteuriseerd of verwarmd. Het is een volkomen natuurlijk proces.
Pure honing mag niet oplossen in water
Doe dan een lepeltje met wat honing in een glas warm water. Lost het direct op dan heb je te maken met honing die is vermengd met suikerstroop. Blijft het aan de lepel hangen en moet je er je best voor doen om het op te lossen, dan is het hoogstwaarschijnlijk honing.
Honing invriezen
Honing die gebruikt is een taart, cake, of in een ander gerecht, kun je mee invriezen. Ook honing zelf kun je gewoon invriezen, maar er is voor het invriezen eigenlijk geen goede reden, omdat honing al heel lang houdbaar is.
Het gaat na verloop van tijd wel kristalliseren, maar dit is weer ongedaan te maken door de honing te verwarmen. Na ongeveer 2 jaar nemen de enzymen in honing wel af en wordt het stroperiger, maar het is nog zonder risico te consumeren.
Wat doet honing in de wond? Honing bevat veel suikers, onder meer glucose en fructose. De suikers houden de honing in de wond vochtig door wondvocht aan te trekken. De zuigkracht van de honing is zo sterk dat ook het vocht uit de aanwezige bacteriën wordt onttrokken waardoor zij verschrompelen en dood gaan.