De wants is ca. 10 mm lang en kan niet vliegen. De soort kan, door zijn clusterende gedrag, ook verward worden met de lindenspitskop (Oxycarenus lavaterae) die steeds vaker in ons land wordt waargenomen. Vooral de nimfen lijken sterk op elkaar.
De grauwe schildwants is een slechte vlieger. Hij vliegt traag en luid zoemend en bij de landing komt hij vaak op de rug terecht. Bij verstoring scheidt de wants een zoetig ruikend vocht af.
Niet alle soorten wantsen zijn gevleugeld, en veel soorten kennen zowel gedeeltelijk (brachyptere) als volledig gevleugelde (macroptere) exemplaren, zoals ook wel bij andere insecten voorkomt, bijvoorbeeld bij sprinkhanen.
Verborgen steeksnuit
Aan de onderkant van zijn kop, goed verborgen voor hysterische huismannen en -vrouwen, zit een steeksnuit - al is zuigsnuit misschien een beter woord. De wants gebruikt dit monddeel immers vooral om plantensappen op te zuigen uit o.a. meidoorn, klimop, braam, hazelaar en lijsterbes.
Kenmerkend voor wantsen is dat de voorvleu gels deels verhard zijn en deels vliezig (figuur 1). Wantsen lijken oppervlakkig gezien op ke vers. Kevers hebben echter nooit voorvleugels die deels vliezig zijn en hebben bijtende mond delen, terwijl wantsen een zuigsnuit hebben.
Bedwantsen houden niet van munt- en lavendelolie
Munt- en lavendelolie schijnt ook te werken om bedwantsen te bestrijden. De geur moet bedwantsen wegjagen, het roept namelijk een allergische reactie bij ze op.
Bedwantsen leggen graag eitjes in de naden en zomen van matrassen. In bedden is er namelijk genoeg warmte en vocht aanwezig om de eitjes te doen ontwikkelen. Een eitje is wit van kleur en is één millimeter groot. De eitjes worden in groepjes gelegd, dus je ziet dan allerlei korreltjes bij elkaar liggen.
Zowel de bladpootwants als de grauwe veldwants worden toevallige binnendringers genoemd. Deze beestjes leven beiden buiten en komen 'per toeval' huizen binnen in hun zoektocht naar een plek om te overwinteren. Daarnaast vormen deze wantsen geen bedreiging voor mens en huisdier.
De wants is een planteneter en zuigt als nimf en volwassen dier sap uit bladeren en vruchten. De schildwants kent meer dan tweehonderd gerapporteerde waardplanten. Het is nog moeilijk om precies te schatten welke schade het insect hier zal veroorzaken.
Om een wantsen plaag te voorkomen, kun je gebruik maken van insectengaas in de luchtramen. Veel wantsen vliegen namelijk bij toeval de kas binnen, waarna ze zich hier vestigen wanneer het klimaat gunstig is.
Een bedwants beet is een klein, rood, gezwollen bultje. Bedwantsen beten zitten vaak op handen, armen, benen en nek. Bedwantsen bijten vaak meerdere keren achter elkaar. Je hebt dan mogelijk meerdere bultjes op een rij.
Verder zitten aan de zijkanten van het schild opvallende witte en zwarte strepen. Gelukkig is deze variant van de wants vrij onschuldig. Hij kan wel een bitter, stinkend vocht afscheiden en zelfs bijten als hij zich aangevallen voelt maar is niet in staat werkelijk letsel aan te brengen bij de mens.
Bedwantsen beet herkennen
Meestal zijn het drie beten op een rij, een soort ontbijt, lunch en diner. Dus drie beten op een rij kan betekenen dat je gebeten bent door een bedwants. Als bedwantsen gestoord worden in hun maaltijd, doordat jij bijvoorbeeld draait of krabt, zullen ze meerdere keren bijten op dezelfde plek.
Hij is zoals gezegd zo'n 1,5 centimeter groot en heeft zwart-witte antennes op zijn kop. Daarnaast heeft hij een grijzige kleur en is hij aan de zijkant zwart-wit geblokt. De grauwe schildwants heeft een steeksnuit waar hij overigens niet mee steekt. Hij valt geen mensen aan en u kunt er ook niet ziek van worden.
Hoe kunt u beten van bedwantsen krijgen? U wordt door bedwantsen gebeten als u ergens slaapt waar bedwantsen zijn. Omdat ze klein en plat zijn, kunnen ze zich goed verstoppen. Vooral in de naden en kieren van bedden en matrassen.
De grootste stinkers zijn toch wel de wantsen en het lieveheersbeestje. Eerstgenoemde ruikt naar muffe nootjes die te lang in de kast hebben gelegen.
Veel mensen zien de schildwants als een ongevraagde gast in huis, maar je hoeft er niet bang voor te zijn. 'Het is een onschuldig diertje, maar ze kunnen wel flink stinken', vertelt Aukema. 'Als ze zich in het nauw gedreven voelen scheiden ze een vloeistof af en dat ruikt niet fris.
De wants dankt het eerste deel van zijn naam aan de groene kleur, alleen de punten van de vleugels aan de achterzijde van het lichaam zijn bruin. Vlak voor de winterslaap kleurt de wants echter geheel bruin om in de lente weer groen te worden.
De vuurwants leeft zowel van plantaardig voedsel als van roof op kleine insecten, zoals bladluizen. Ze zullen zo nu en dan ook mee eten van dode insecten. De vuurwants komt dikwijls in groten getale voor op of in de nabijheid van lindebomen.
Het kan zijn dat u al deze tekenen herkent, maar dat de bedwantsen herkennen toch moeilijk is. Dat kan zijn omdat de bedwantsen overdag zich niet laten zien. Dat betekent niet dat u ze niet kunt vinden. Ga op zoek naar de bedwantsen op de plekken waar zij zich het liefst bevinden.
Ze hoeven niet meerdere keren per nacht te eten. Bedwantsen zijn altijd op zoek gaan naar een onbedekte huid; ze kruipen echt niet onder kleding. Als gevolg hiervan zien de slachtoffers vaak een rijtje prikken langs kragen, mouwen, enkels en broekriem (buikstreek).
Bedwantsen zijn heel klein en zeer moeilijk met het blote oog te zien. Bedwantsen zijn kleine insecten, maar je hebt geen vergrootglas nodig om ze te zien. Een volwassen bedwants is 5 tot 10mm groot en die kan je perfect vaststellen met het blote oog.
Kleine, donkere bloedvlekjes op de lakens en beddengoed - De bloedvlekjes op lakens, beddengoed en op andere plaatsen in of rondom het bed, kunnen een teken zijn van een bedwantsbesmetting. De bloedvlekjes zijn de uitwerpselen van bedwantsen. De uitwerpselen zijn tussen de 0,5 en 1 millimeter groot.
U komt aan bedwantsen door in een besmette kamer te logeren. De beestjes in bed kruipen op een gegeven moment ook ongezien in koffers. Eenmaal thuis pakt u uw bagage uit en verspreiden de bedwantsen zich langzaamaan naar allerlei ruimtes, maar vooral naar kamers waar bedden staan.
Bedwantsen bijten je vooral op plekken waar je huid het matras raakt. Typisch voor een bedwants is dat je vaak drie beten op een rijtje ziet. We noemen dat ook wel: ontbijt, lunch en diner. Niet iedereen reageert even sterk op de beet van een bedwants, de bulten hoeven daarom niet altijd te jeuken.