Net als andere dieren en mensen hebben vissen zintuigen.Daarmee kunnen ze zien, horen, ruiken en proeven.
De smaak is hetzelfde als bij de mens. Door dit zintuig proeft een vis of hij voedsel te pakken heeft, of bijvoorbeeld een stukje plastic wat in zee drijft. Als hij dit niet zou proeven, zou de vis alles opeten, dus ook dingen waar hij ziek van wordt of zelfs dood van gaat.
Net als mensen hebben vissen zintuigen als zicht, tast, reuk en smaak.
Zeevissen drinken voortdurend. Water stroomt binnen door hun bek en hun kieuwen, maar het zee- zout wordt tegengehouden. In één liter zeewa- ter zit vijfendertig gram zout opgelost. In de vis zelf zijn kleine porties zoutoplossing aanwezig in de vorm van lichaamsvochten zoals bloed, lym- fevocht.
Wil je vis met een redelijk neutrale smaak, ga dan verder met bijvoorbeeld tarbot, schol of tong.
Een vis is minder vers wanneer de ogen platter en minder helder zijn. Huid en schubben; sommige verse vissen hebben een natuurlijk eiwitrijk laagje op de huid. Dit laagje hoort glanzend en doorschijnend te zijn. Daarnaast zeggende schubben ook wat over de versheid van de vis.
Hoe ouder de vis, hoe meer de vis gaat stinken. Bij visfilets is het lastiger te beoordelen of de vis vers is, zeker als de filet is voorverpakt. Het is goed als de filet glanst en niet is verkleurd.Verse visfilet ruikt zilt, is stevig en verliest bij zachtjes duwen geen vocht.
De vissen hebben een opening, een cloaca, waar plas en poep uitkomt.
Visluizen irriteren de huid en geven jeuk, waardoor de vissen gaan schuren, de vinnen samenknijpen en rusteloos zijn. Er ontstaan wondjes en er kunnen bijkomende infecties ontstaan.
Een van de belangrijkste dingen om goed in de gaten te houden bij de verzorging van vissen is de waterkwaliteit. Vissen 'gewoon' in het kraanwater laten zwemmen is geen optie. Het water moet aan specifieke eisen voldoen willen de vissen er in kunnen overleven.
Als we als definitie van zeeziekte dus aanhouden “een samenspel van nare verschijnselen inclusief braken, ten gevolge van ongewone bewegingen”, dan luidt de conclusie: vissen – in tegenstelling met zoogdieren e.a. dieren – worden niet zeeziek.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Vissen staan erom bekend extreem gevoelig en empathisch te zijn. Ze hebben een groot vermogen om de emoties en behoeften van anderen te begrijpen, waardoor ze gemakkelijk relaties kunnen aangaan en zich met mensen kunnen verbinden.
Vissen communiceren met elkaar middels een geheime taal die bestaat uit gegrom, gekwetter en pop-geluiden. Dat hebben wetenschappers ontdekt. De vissen gebruiken hun taal om hun geliefde te verleiden, anderen voor gevaar te waarschuwen of de te zwemmen route aan te duiden.
Bacteriën in vis
Stinkende vis wordt niet gegeten. Daarom is bedorven vis nauwelijks een gevaar voor de volksgezondheid. Verder geldt dat eventuele aanwezig bacteriën en virussen tijdens het koken worden gedood.
In Hokkaido (Japan) is een grote blauwvintonijn gevangen en verkocht voor maar liefst 396.000 dollar. Het is een nieuw donker record in het bestaan van de soort.
Lange tijd heeft men gedacht dat vissen geen pijn kunnen voelen. Inmiddels staat onomstotelijk vast dat vissen gevoelens van pijn en stress kunnen ervaren. De discussie over het eten van vis terwijl er alternatieven zijn, moet gevoerd worden.
"De meest voorkomende oorzaak van het op de kop zwemmen van een vis is een probleem met de zwemblaas. De zwemblaas is een orgaan in de buik van de vis die gevuld is met gas. Het is een soort met lucht gevulde ballon in de vis.
Naarmate de ziekte zich voortzet worden die gaatjes steeds groter en kunnen ze zich over de rest van het lichaam verspreiden. Geïnfecteerde vissen verliezen hun eetlust, vermageren en zonderen zich af.
Lange tijd was de heersende gedachte dat we ons daar vooral geen zorgen over hoeven te maken, want vissen zouden niets voelen. Althans, niet zoiets menselijks als 'pijn'. Maar daar komt de wetenschap nu op terug. Uit steeds meer onderzoek blijkt namelijk dat vissen wel degelijk een vorm van pijn kunnen ervaren.
Door het kleine wateroppervlakte en het stilstaande water krijgen vissen snel zuurstoftekort. Dit is te herkennen aan de vissen die naar boven gaan, omdat het water bovenin extra zuurstof bevat. Maar wanneer de vis geen kracht meer heeft door het zuurstoftekort zal de vis op de bodem gaan liggen.
Het werkt als een soort uitbalanceren van het drijfvermogen. Door deze te ontluchten kunnen ze vervolgens makkelijker bij de bodem zwemmen. Vooral in dieper water zullen karpers dit vaker doen.”
Zieke vis herkennen
De zieke vis is minder beweeglijk en eet niet of nauwelijks. De zieke vis hangt scheef in het water of lijkt moeite te hebben met rechtuit zwemmen. De zieke vis heeft zichtbaar parasieten bij zich. Deze kunnen op verschillende plaatsen zitten, bijvoorbeeld tussen de schubben of in de kieuwen.
Het beste kun je de vis dezelfde dag nog eten. Lukt dit niet, dan kun je het prima twee dagen later eten. Bewaar verse vis echter niet langer dan deze twee dagen in de koelkast. Wil je de vis langer dan twee dagen na aankoop eten, dep de vis dan goed droog en doe deze in de vriezer.
Bij producten met een 'Te gebruiken tot'-datum (zoals verse vis en vers vlees) geldt: is het over de datum, gooi het dan weg.