Soms is shock namelijk lastig te herkennen, dus een vermoeden is genoeg om 112 te bellen. Hoe sneller de hulpdiensten er zijn, hoe beter. In de tussentijd kan jij ervoor zorgen dat het slachtoffer zich zo min mogelijk inspant. Als er een uitwendige bloeding is, is het belangrijk om deze te stelpen.
heeft een bleke, koude, klamme/zweterige huid; heeft een misselijk/ziek gevoel, maakt een zieke indruk; heeft dorst en is krachteloos. krijgt een verminderd bewustzijn of raakt bewusteloos.
Het hart pompt het bloed sneller rond, de ademhaling versnelt en de minder belangrijke organen zoals de huid krijgen minder bloed. Het lichaam reageert op het probleem en het slachtoffer wordt rusteloos en angstig. Ademhaling: De ademhaling is versneld en kan oppervlakkig of luidruchtig zijn.
Het verloop kan minuten of uren duren. Er is wel een duidelijk lijn in de fases die een slachtoffer met shock doorloopt. Een eerstehulpverlener (EHBO'er) kan wegens het ontbreken van kennis en medicijnen niets doen om de shock op te heffen maar er zijn wel handelingen om de ontwikkelingen van de shock te vertragen.
Shock verschijnselen
Eerst krijgt de huid minder vocht waardoor het slachtoffer bleek wordt. Dan krijgen de slijmvliezen minder vocht, wat voor dorst kan zorgen. Spieren krijgen geen voeding, waardoor het slachtoffer zich slap voelt.
Een shock is een situatie waarin je bloeddruk te laag is om je lichaam van bloed en zuurstof te voorzien. Er zijn verschillende vormen: hypovolemische shock, cardiogene shock, obstructieve shock en distributieve shock. Oorzaken kunnen bijvoorbeeld bloedverlies, hartfalen of problemen met de bloedvaten zijn.
De spijsverteringsorganen, de lever en milt. De nieren. Als laatste zullen het hart, de longen en de hersenen geen zuurstof meer krijgen. De laatste 3 zijn de vitale functies voor overleving.
Wanneer er veel cellen in de weefsels afsterven binnen de organen, kunnen deze niet meer functioneren en zo tot multi-orgaanfalen (mof) leiden. Dit is een irreversibele (onomkeerbare shock), waarbij herstel vaak niet meer mogelijk is en de patiënt zal overlijden.
Een spoor van een allergeen kan al genoeg zijn om een anafylactische shock te veroorzaken. Symptomen van een anafylactische shock zijn onder andere een opgezwollen gezicht en jeuk. Een anafylactische shock kan gelijk of binnen een uur na aanraking met een allergeen ontstaan.
Septische shock of ernstige infectie die zich uit in orgaanfalen. Dit is de meest voorkomende vorm van shock. Hij wordt veroorzaakt door bacteriële afbraakproducten die in de bloedbaan terechtkomen.
Een neurogene shock is een ernstige stoornis van de algemene toestand van het lichaam. Dit wordt gekenmerkt door een tekort aan circulerend vocht in de bloedbaan.
Een shock kan ontstaan door extreem vochtverlies. Dat vocht kan bloed zijn, maar ook ander lichaamsvocht. De oorzaken zijn legio, zoals door een hevig bloedende wond, maar ook door intern bloedverlies bij bijvoorbeeld een gescheurde maag.
De definitie van shock is een tekort aan circulerend volume met als gevolg dat er onvoldoende bloeddoorstroming in de weefsels plaatsvindt met als gevolg dat er onvoldoende zuurstof voor de cellen wordt aangevoerd. Hierdoor ontstaat ernstige schade aan weefsels en organen.
Shock wat is de definitie en de betekenis ervan
Er ontstaat een tekort een circuleren volume (bloed / plasma), er ontstaat een bloeddruk daling. Vitale organen en weefsel krijgen een tekort aan bloed en zuurstof, als shock niet behandeld wordt zal dit uiteindelijk dodelijk zijn.
Een cardiogene shock wordt veroorzaakt door een direct verminderde hartfunctie. Door een hartaandoening is het hart minder goed in staat het bloed rond te pompen en de circulatie op peil te houden. Het hart knijpt minder goed samen en heeft niet voldoende kracht.
Refractaire shock werd gedefinieerd als MAP <65 mmHg of systolische bloeddruk <90mmHg ondanks ≥1000ml vulling binnen 1 uur. Hypoperfusie werd geduid als een lactaat ≥4 mmol/L.
Hypovolemische shock wordt veroorzaakt door een tekort aan volume in de bloedvaten. Dit kan gebeuren door ernstige inwendige of uitwendige bloedingen, brandwonden en andere manieren van groot vochtverlies (diarree, braken en zweten). Dit ontstaat door groot bloedverlies.
Een shock is een levensbedreigende toestand waarbij de druk in de bloedvaten te laag is om de vitale lichaamsfuncties in stand te houden. Een shock kan ontstaan door ernstig bloedverlies, door hartfalen, door een bacteriële infectie (sepsis) of door een allergische reactie (anafylactische shock).
Septische shock
Bij sommige patiënten met een sepsis wordt de bloeddruk (te) laag en ontstaat een beeld waarbij de bloedcirculatie onvoldoende is om de organen van voldoende zuurstof te voorzien. Dit noemen wij een septische shock.
Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica.
Het doel van de behandeling van cardiogene shock is het voorkomen van eind-orgaan schade. De behandeling bestaat uit enerzijds revascularisatie bij het myocardinfarct of chirurgie bij mechanische complicaties en anderzijds ondersteunende maatregelen.
Een shock slachtoffer heeft dorst en vraagt dus om drinken. Een shock slachtoffer mag NIETS eten of drinken, dit activeert de maag waardoor het slachtoffer o.a. gaat braken.
Shock heeft een groot aantal symptomen. Bewustzijnsverlies is pas een laat symptoom. Voordat er een gestoorde circulatie in de hersenen plaatst vindt, zal het lichaam het tekort aan circulerend bloedvolume trachten te compenseren door: Versnelling circulatie (tachycardie).
De gemiddelde persoon heeft vijf liter bloed in zijn bloedsomloop en een verlies van meer dan ongeveer 30% kan ervoor zorgen dat mensen zich niet goed voelen. Interne bloedingen kan je vergelijken met het openzetten van een kraan.