De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.
Erfelijke aanleg, voeding en leefstijl kunnen een rol spelen. De meeste poliepen in de darm zijn goedaardig. Soms groeit een poliep in 10 tot 15 jaar tijd uit tot een kwaadaardig gezwel (een darmtumor). Dit gebeurt bij 1 op de 20 darmpoliepen.
Verreweg de meeste poliepen zijn goedaardig en zullen ook altijd goedaardig blijven. Poliepen kunnen echter onrustige cellen bevatten en op den duur uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: dikkedarmkanker. Deze poliepen worden ook wel adenomen of adenomateuze poliepen genoemd.
Als een poliep groter wordt dan 1 cm gaat het risico dat die later ontaardt geleidelijk toenemen. Gelukkig is het slechts een minderheid die uiteindelijk evolueert naar een groter kwaadaardig gezwel. Dit kan dan tot 4 à 6 cm groot worden zodat de darm daardoor ook vernauwd of geblokkeerd geraakt.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Logopedie kan helpen om de stem beter te gebruiken en soms is een operatie nodig. Neuspoliepen genezen niet vanzelf, maar die kan men laten zitten. Andere poliepen kan men beter uit voorzorg weghalen.
Een poliep kan verdwijnen. De impact ervan op de baarmoeder: een fibroom kan de baarmoeder vervormen. Een poliep vervormt de baarmoeder niet.
Het verwijderen van het weefsel is bijna nooit pijnlijk. Wel kunt u pijnlijke krampen voelen van de baarmoeder.
Kleinere poliepen (0 tot 2 cm) zijn af te knippen met een lasso of weg te snijden met stroom. Soms brengt de arts met een naald een vochtkussentje onder de poliep om deze veilig te kunnen verwijderen. In principe gaan alle verwijderde poliepen naar de patholoog voor onderzoek.
De uitslag van het kijkonderzoek van de darm (coloscopie)
Als er weefsel of een poliep is weggehaald bij het kijkonderzoek, dan wordt dit onderzocht in een laboratorium. Dat duurt meestal een week. U krijgt een nieuwe afspraak om de uitslag te bespreken. Zijn het 'goede' poliepen, dan zijn extra controles niet nodig.
Klachten die kunnen voorkomen, zijn: bloed bij de ontlasting; een verandering van het ontlastingpatroon; buikpijn.
Als die jonger dan 60 jaar was, wordt aangeraden om iedere 5 jaar een coloscopie te laten doen. Een stoelgangsonderzoek lijkt dan niet voldoende te zijn. Als die ouder was dan 60 jaar, volstaat een controle om de 10 jaar.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.
Het verwijderen van een grote darmpoliep
Een endoscopie is een kijkonderzoek, waarbij de arts ook een ingreep kan doen. Dit zijn de 3 technieken om een grote poliep te verwijderen: Endoscopische Mucosale Resectie (EMR) Endoscopische Submucosale Dissectie (ESD)
De operatie duurt 30-60 minuten, afhankelijk van het aantal poliepen en de grootte ervan. Na afloop van de operatie gaat u naar de verblijfsruimte. U blijft hier ongeveer twee uur ter observatie.
We onderscheiden in de dikke darm twee soorten poliepen: de hyperplastische poliepen, die zelden aanleiding geven tot kwaadaardigheid, en de adenomateuze poliepen, die wel kwaadaardig kunnen worden en evolueren naar kanker (carcinoom): adenoom-carcinoom sequentie.
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
Neuspoliepen zijn goedaardige zwellingen van het neusslijmvlies. Meestal ontstaan ze in de zeefbeenholte (1 van de 4 neusbijholten). De poliepen zakken als een soort 'slijmvlieszakjes' vanuit de zeefbeenholte in de neus. Neuspoliepen ontstaan bijna altijd aan beide kanten in de neus.
Wat zijn neuspoliepen? Neuspoliepen zijn goedaardige zwellingen van het neusslijmvlies, die meestal ontstaan in de zeefbeenholten (één van de vier neusbijholten). De zeefbeenholten zit tussen neus en ogen.
In het kort
Darmkanker kan verschillende klachten geven, zoals een veranderde ontlasting of bloed in de ontlasting. Om vast te stellen of u darmkanker heeft, krijgt u een kijkonderzoek in de darm (coloscopie). Er wordt ook een stukje weefsel weggehaald en onderzocht. Ziet de arts poliepen, dan haalt hij die ook weg.
Bij jonge kinderen wordt een coloscopie meestal niet met een roesje maar onder narcose uitgevoerd. Bij volwassenen gebeurt dit alleen in zeer zeldzame gevallen.
Vroege opsporing van dikkedarmkanker of colorectale kanker
Elke twee jaar wordt middels via een test die je thuis kan uitvoeren gezocht naar bloedsporen in de stoelgang. Die test heet de immunochemische Fecaal Occult Bloedtest (iFOBT).
Bij een andere aandoening kunnen mensen door een erfelijke aanleg heel veel poliepen krijgen (polyposis syndromen). Bij een erfelijke aanleg weten we welk gen daarvoor verantwoordelijk is. Waarschijnlijk is een erfelijke aanleg de oorzaak, we weten alleen nog niet welk gen hiervoor verantwoordelijk is.
Het stinken van winden heeft te maken met een geringe hoeveelheid stinkende gassen. Dit zijn vaak zwavelverbindingen (rotte eieren) die vrijkomen bij de afbraak van bepaalde eiwitten. De samenstelling en de geur van het darmgas heeft onder andere te maken met de voeding en de darmflora.