Een van de meest indrukwekkende emoties die we bij paarden zien, is rouw. Wanneer een paard overlijdt, lijkt de kudde een duidelijk afscheid te nemen. Dit ritueel, dat in de video in deze blog te zien is, laat zien hoe paarden niet alleen lichamelijk, maar ook emotioneel reageren op het verlies van een kuddelid.
Als je kunt, is het altijd raadzaam om ze het lichaam van de metgezel te laten zien, zodat ze het lichaam kunnen besnuffelen en dit zal hen helpen het te begrijpen. Wees je ervan bewust dat dit moeilijk voor je kan zijn, maar een natuurlijk proces voor je paard om te kunnen rouwen om hun verloren vriend. Wees geduldig, ze hebben ook tijd nodig om te rouwen.
“Meestal gaan paarden op het laatst naar de ziekenboeg.Dat is een extra grote stal met veel stro, zodat ze zacht kunnen liggen. Ook al hebben ze een maatje, we zien vaak dat die in aanloop al enige afstand neemt. Alsof ze het aanvoelen.
Wat is paardentherapie? Paarden reageren voornamelijk op wat mensen om hun heen doen. Dus wanneer iemand verdrietig is zal het paard deze emotie overnemen en bijvoorbeeld stil blijven staan. Paarden voelen dus heel goed emoties en gedrag aan van mensen.
Het paard kan ook chagrijnig of agressief worden op stal, voernijd ontwikkelen of agressief gedrag vertonen naar langslopende mensen en paarden. Vrije beweging is tevens vaak het moment dat paarden sociaal contact hebben met andere paarden, paarden op boxrust missen dit dus vaak ook.
Paarden kunnen stress ervaren, vreugde tonen, maar ook verdriet en verlies voelen. Het is belangrijk dat we als mensen deze emoties erkennen en respecteren. Wanneer een paard een belangrijke metgezel verliest, is het essentieel om de tijd en ruimte te bieden voor het afscheid en de rouw.
Zet de sentimentele muziek aan, want ja, paarden missen hun baasjes .
Onlangs is aangetoond dat paarden en andere gedomesticeerde zoogdieren menselijke emotionele signalen kunnen waarnemen en erop kunnen reageren . De meeste onderzoeken richten zich echter op vreugde en boosheid.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Op de grotere paardenkliniek is meestal een geschikte ruimte ingericht waar het paard in alle rust geëuthanaseerd kan worden. Vervolgens is er bij de praktijk een plek waar het dode lichaam van het paard afgedekt neergelegd wordt. Enkele praktijken hebben zelfs een stukje weide waar het paard geëuthanaseerd kan worden.
Het gaat om de kwaliteit van leven van uw paard en het maken van een weloverwogen beslissing over wanneer dit in gevaar komt. Een paard moet het grootste deel van de dag kunnen grazen of naar voedsel kunnen zoeken, zelfstandig kunnen opstaan en gaan liggen, comfortabel kunnen lopen, draven en bij voorkeur galopperen in een veld .
Terwijl een ieder die wel eens een voerbeurt heeft moeten overslaan weet dat paarden - net als andere dieren - een uitstekend tijdsbesef hebben. De innerlijke klok noemen we dat - het lichaam stelt zich in op tijdsintervallen, dat werkt bij een dier niet anders dan bij de mens.
"Sommige onderzoeken suggereren dat paarden [na de dood van een kuddegenoot] tekenen van angst, stoppen met eten en sociale terugtrekking vertonen", zegt Mendonça.
De meesten van ons waren een paar dagen daarna wat ingetogen, roepend en af en toe over het hek lopend. Over het algemeen herstelden ze beter als het paard van tevoren ziek of oud was geweest; ik denk dat ze ziekte en dood beter begrijpen dan wij ze krediet geven.
Hoewel het niet bekend is hoe dieren de dood interpreteren of begrijpen , zeggen veel eigenaren en dierenartsen dat er een vorm van begrip is. Wanneer een van een paar paarden sterft, kan het resterende paard ernstig getroffen zijn of weinig respons vertonen.
U kunt depressie bij een paard herkennen als u let op de signalen uit het eerder beschreven onderzoek: een rechte, ‘teruggetrokken’ houding met de nek, een doffe blik, een onbeweeglijk hoofd en oren, en verminderde reacties op mensen, maar verhoogde reactiviteit op nieuwe stimuli .
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Geen glimlach zoals wij die kennen, maar het scheelt niet veel! Ogen en oren vertellen ook een verhaal: als hun ogen lateraal gericht zijn en licht gesloten, en hun oren naar voren gericht zijn of lichtjes opzij ontspannen , is het een goed teken dat ze gelukkig zijn in het gezelschap dat ze hebben.
Het hinniken lijkt een zoekende roep te zijn die sociaal contact op afstand vergemakkelijkt .
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Paarden hebben een uniek vermogen om onze emoties te begrijpen en zullen vaak op dezelfde manier reageren . Wees je bewust van de stemming waarin je bent als je naar de stal gaat – je paard zal je emotionele staat kunnen oppikken.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Heeft je paard ooit zijn hoofd op je rug gelegd toen je zijn hoeven uithaalde, of zijn hoofd op je schouder gelegd toen je voor hem stond? Als je paard dit doet, kan het een teken zijn dat hij zich op zijn gemak en ontspannen voelt in jouw aanwezigheid en dat hij je vertrouwt .
Als je dit weet, kan het heel verdrietig zijn als je je paard moet verkopen of voor langere tijd weg moet. Veel paarden gaan naar een nieuw thuis en ontwikkelen na verloop van tijd positieve herinneringen en een sterke band met hun nieuwe eigenaar . Dit betekent niet dat een paard zijn eigenaar is vergeten toen ze een sterke band hadden.