"Want zwemmen kunnen ze niet." Is de tuin schoon, dan is de kans op slakken kleiner, omdat ze zich volgens Vriend graag verbergen tussen rottende bladeren en andere plantenresten, stenen en afval. "Zorg voor lucht en licht rond de planten. De grond kan dan ook opdrogen.
Bijna alle weekdieren leven in het water, behalve de landslak (naaktslakken en huisjesslakken dus). Dat de landslak het overleeft op het land, is eigenlijk heel bijzonder. Maar zijn 'onnatuurlijke' omgeving maakt het de slak niet makkelijk. Het dier heeft vocht nodig om te overleven.
De meeste slakken leven in het water. Alle andere weekdieren leven sowieso in of onder het water. Sommige slakken ademen door de huid, andere door kieuwen of door longen. Er zijn zoetwaterslakken met longen , zoals Lymnaea Stagnalis (poelslak) die onder water goed leven.
Huisjesslakken zijn iets “aangenamer” te vangen dan naaktslakken… Je kan ze doodtrappen of je kan ze ook “verdrinken” in heet water. Giet het op tijd weg want het begint al snel te stinken. Een plank op de grond leggen in de (moes)tuin zorgt er voor dat ze hieronder kruipen om overdag te schuilen.
Hoe doden? Echte die-hards knippen ze met een scherpe schaar doormidden (ð¤¢). Krijg jij dat echt niet voor elkaar, dan kun je ze ook verdrinken in bier, suikerwater of flink heet water. Of verzamel ze in een bakje met deksel en zet dat in de vriezer.
Plaats planten die geen slakken aantrekken
In de moesten zijn ze gek op sla, courgette en sperziebonen. Sterk ruikende planten zijn ouderwetse planten als salie, tijm, Oost-Indische kers, goudsbloem, geranium, lavendel, vingerhoedskruid, viooltjes, varens en klimop. Slakken hebben hier een hekel aan.
Zoals gezegd dienen ze als voer voor egels en vogels, dat alleen al is nuttig. Daarnaast ruimen naaktslakken dode planten op, en in de grond woelen ze de aarde om. Niet zomaar doodmaken dus, die naaktslak.
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden. De eitjes zijn klein en wit doorschijnend.
Ze bijten niet, maar raspen gaten. Langs de gemaakt gaten krijgen ook schimmels en bacteriën vrije ingang tot de planten. Wat eten slakken het liefst? Slakken hebben een duidelijke voorkeur voor zachte plantendelen.
Niet bij de composthoop
Slakken houden van vochtige plekken, zoals hoopjes tuinafval, stapels tegels of jouw composthoop. Zet kwetsbare planten daar liever niet in de buurt en ruim tuinafval snel op. Ook 's avonds sproeien is geen goed idee; dan blijft je tuin de hele nacht vochtig.
Zorg voor hindernissen waar slakken niet over heen kunnen, waaronder scherp zand, sparrennaalden, schelpengrit, fijngemaakte eierschalen en schelpen, zaagsel, kaf, houtas, lavagruis, dolomiet, koffieprut (hoe meer cafeïne, hoe beter de werking), zeewier, ongebluste kalk op jouw paadjes, hennepstrooisel of cacaodoppen.
“Het gewone pintje bleek het meest efficiënt om slakken te vangen.” “Het is vooral de gisting die substanties vrijgeeft waar slakken op afkomen. De slakken kruipen naar dat glas bier, vallen erin, en komen zo aan hun einde” zegt Backeljau.
Naaktslakken hebben meerdere natuurlijke vijanden. Hierbij kunt u denken aan kippen, diverse vogels, egels en ook padden. Maar er is er nog een natuurlijke vijand die eenvoudig in te zetten is en ook zeer effectief werkt! Deze natuurlijke vijanden zijn nematoden, ook wel aaltjes genoemd.
Naaktslakken kunnen ook gegeten worden, maar ze schijnen erg vies te zijn. En je moet slakken zeker nooit rauw eten, er kunnen levensgevaarlijke parasieten in zitten. Uit de oven of de pan, met bijvoorbeeld boter en kruiden (hier een smakelijk recept), zijn ze ook een stuk lekkerder.
Bel direct de dierenarts
Als je hond weleens slakken eet en je hond toont één van de bovenstaande symptomen, neem dan direct contact op met je dierenarts. Om te achterhalen of je hond besmet is met de worm kan de dierenarts een ontlastingsonderzoek uitvoeren, of een sneltest doen op bloed.
Grazen Voor sommige soorten slakken is het zeker dat ze hoog boven de grond op planten, bomen of oude muren rondkruipen omdat ze daar algen, schimmels (epifyten) of andere organismen van bladeren, schors of stenen grazen.
Naaktslakken hebben geen huisje om zich veilig in terug te trekken. Ze kunnen zich verstoppen in smalle ruimtes of ze kruipen in de grond. Naaktslakken hebben een taaie huid die hen tegen uitdroging beschermt.
Slakken kunnen hun huisje afsluiten bij droogte
Om te voorkomen dat ze uitdrogen sluiten ze hun slakkenhuisje af met slijm. Weer andere soorten zoeken vochtige plekken op onder een steen of een stuk hout. Ook zij sluiten hun huisje af met slijm zodat het binnenin lekker vochtig blijft.
Te weinig ventilatie kan ook voor vocht in huis zorgen. Natte ruimtes zoals een badkamer bijvoorbeeld kunnen te lang vochtig zijn. Dit trekt slakken aan en kan zelfs voor schimmel in huis zorgen. Goede ventilate zorgt dat de luchtvochtigheid in huis niet te hoog wordt.
Deze soort komt voor in koraalriffen en nabij mangroven in alle warmere wateren van de wereld.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Nee. Sommige slakken hebben wel een huisje, maar ze kunnen niet zoals mensen via het slakkenhuis horen. Ongewervelde dieren (wat slakken zijn) hebben namelijk geen zintuigen om te kunnen horen. Wel kunnen ze bepaalde trillingen in de bodem waarnemen, zoals van regen of van naderende voetstappen.
De ogen van een slak zijn twee lange tentakels. Deze twee ogen kunnen los van elkaar bewegen. Het enige wat deze ogen kunnen registreren is het licht en het donker. Deze tentakels kunnen ze intrekken.
Nee. Slakken maken geen geluid; er bestaat geen knor- of zangslak. In plaats van een geluid, zoals bij de koekoek of tjiftjaf, bootst de naam 'slak' een substantie na of, beter gezegd, het geluid dat zo'n substantie in onze verbeelding zou maken als er geluid in zat, zoals slurpen of slobberen.