Bij een ongeluk, bijvoorbeeld een verkeersongeluk, kan een
Klachten veroorzaakt door een verzwakte milt kunnen goed met voetreflex behandeld worden. Door de miltmeridiaan op de voet en in het onderbeen te behandelen, wordt de energietoevoer naar de milt gestimuleerd, waardoor deze zichzelf kan herstellen.
Een gezwollen milt geeft meestal geen klachten. Veelvoorkomende symptomen zijn pijn aan de linkerkant van je buik die uitstraalt naar je schouder en buikklachten bij het eten van grote maaltijden.
Symptomen van een vergrote milt
Een miltvergroting geeft meestal geen klachten. Het wordt dan ook vaak per toeval ontdekt als je in het ziekenhuis gecontroleerd wordt. De volgende klachten komen niet vaak voor, maar kunnen wel optreden: Buikpijn in je linkerbovenbuik.
Een miltbloeding of scheur van de milt (miltruptuur) treedt maar heel zelden spontaan op. De belangrijkste verschijnselen zijn dan bloeddrukdaling, pijn in de miltstreek en bewusteloosheid door een tekort aan bloed in het vaatstelsel (shock).
Pijn in de linkerschouder (gerefereerde pijn); Lage bloeddruk ofwel hypothensie; Tagycardie (versnelde hartslag, door lage lage bloeddruk raakt het hartritme verstoort; Door lage bloeddruk treden ook shock verschijnselen op zoals duizeligheid, flauwvallen, zweten, kortademigheid, een bleke huid en dorst.
Een miltruptuur is een ernstig ziektebeeld, waarbij direct medisch ingrijpen vaak noodzakelijk is. Bij een miltruptuur is de milt (gedeeltelijk) gescheurd, wat ernstige gevolgen kan hebben.
Symptomen. Klachten die passen bij een milt zwakte zijn slechte eetlust, vermoeidheid en maag- darmklachten zoals diarree en zuurbranden. Ook spierklachten en bloedingen (uit neus, vaginaal of uit de darmen) passen bij een niet goed functioneren van de miltenergie.
Milt-infarct is een zeldzame diagnose. De typisch klinische verschijnselen zijn pijn in de linkerflank vaak uitstralend naar de linkerschouder. De symptomen kunnen atypisch zijn en lijken op acuut coronair lijden, longembolie, peptisch ulcus, acute bloeding of miltrup- tuur. Soms verloopt het beeld zonder symptomen.
Als u geen milt heeft (asplenie) of als uw milt niet goed werkt (hyposplenie) loopt u een grotere kans op levensbedreigende infecties. De kans dat u een infectie krijgt is het hoogst tijdens de eerste twee jaar na het verwijderen van uw milt. Daarna blijft er ook een verhoogde kans op ernstige infecties bestaan.
Een vergrote milt is geen aandoening op zich, maar kan duiden op een onderliggende aandoening. Normaal gesproken is je milt ongeveer tien centimeter groot. Als je milt groter is dan twaalf centimeter, spreken we van een vergrote milt. Dit wordt door dokters splenomegalie genoemd en geeft meestal weinig klachten.
De milt zit links in de buik. Als hij sterk vergroot is, kan hij de maag en andere organen hinderen. Dit kan pijn of een zwaar gevoel in de buik veroorzaken. Ook veroorzaakt dit al snel een vol gevoel.
Veelal wordt de oorzaak van pijn in de linkerzij gediagnosticeerd als artrose, zenuwpijn, scheve rug, aspecifieke rugpijn, spieren zijn te slap, scheve bekkenstand, noem maar op. Vervolgens moet blijkbaar de wervelkolom of het bekken rechtgezet worden of moet je aan de core training (buikspieren en balans e.d.).
Wees voorzichtig met alcohol, vet en scherpe kruiden. Dit geldt ook voor melkproducten, suiker, zoetstoffen en koude frisdranken. Eet rauwkost en vlees met mate. Het zijn allemaal voedingsmiddelen die de milt energie kunnen beschadigen.
Voor zover bekend is er geen directe relatie tussen alcohol en de milt. Wel kan door overmatig drinken de milt vergroten (splenomegalie, hypersplenie). De miltvergroting door alcohol is onderdeel van het proces van het ontstaan van levercirrose. Hierdoor is de afvloei van bloed vanuit benen en onderlichaam verstoord.
Pijnlijke steken in de zij die optreden tijdens een inspanning worden niet veroorzaakt door de milt, noch door andere organen en spieren. De meest waarschijnlijke verklaring is een irritatie van het deel van het buikvlies dat in verbinding staat met het middenrif.
De milt heeft een belangrijke functie bij de bloedaanmaak en –afbraak in uw lichaam. Tevens werkt het kwetsbare orgaan als een soort filter in het afweersysteem. De milt ligt in de bovenbuik, aan de linkerkant. Wanneer u een miltaandoening heeft, kan het zijn dat de milt tijdens een operatie verwijderd wordt.
De milt is een belangrijk orgaan dat zorgt voor een goede afweer tegen bacteriën. Dit doet de milt door: antistoffen te maken tegen bepaalde bacteriën. het verwijderen van bacteriën en andere ziektekiemen uit het bloed.
De operatie duurt meestal 2 uur. medicijnen tegen de misselijkheid en antibiotica worden gegeven. Zodra u na een paar dagen voldoende drinkt, wordt het infuus verwijderd. Zuurstof: Soms heeft u na de operatie nog extra zuurstof nodig.
Je kunt zelf je milt ontgiften of ontlasten met een aantal eenvoudige voedingsadviezen. Zo help je de spijsvertering door het eten van warm, gekookt voedsel of voedsel met verwarmende ingrediënten zoals gember, kaneel of paprika, net als door het drinken van warme dranken zoals thee of water op kamertemperatuur.
De alvleesklier, ook wel pancreas genoemd, is een langgerekte trosvormige klier die bovenin de buik ligt, vlak achter de maag. De alvleesklier maakt hormonen aan en geeft deze af aan het bloed.
Symptomen van een bloeding
Bij een inwendige bloeding is er geen bloed zichtbaar, maar je kunt het wel herkennen aan de volgende symptomen: Pijn. Misselijkheid. Braken.
Het slachtoffer heeft een wonde ter hoogte van de buik. Er kan hevig bloedverlies zijn. Je kan soms uitpuilende ingewanden zien. Hij kan tekenen van shock vertonen.
Een inwendige bloeding kan veroorzaakt worden door stomp (een autostuur in de buik; een klap tegen het hoofd) of penetrerend (een kogel, een mes) letsel. Ook kunnen ziekten zoals een maagzweer of een stoornis van de bloedstolling inwendige bloedingen veroorzaken.
Bij de mens bevindt de milt zich in de linker bovenhelft van de buik, onder het middenrif en achter de maag.