Het proces van herinneringen opslaan kost tijd, en hierin zit de grootste beperking. Je kunt simpelweg niet alles onthouden wat je ziet en meemaakt. Daarnaast zijn er verschillende zaken die het opslaan van informatie kunnen beïnvloeden, zoals slecht slapen.
In 1986 onderzocht wetenschapper Thomas Landauer hoeveel visuele en verbale informatie een mens kan opslaan, en hoe snel een mens deze informatie vergeet. Zijn conclusie: een gemiddelde volwassene slaat in zijn leven ongeveer 125 megabyte informatie op. Dit kunt u vergelijken met honderd dikke leesboeken.
Lester verwijst in zijn artikel naar de Amerikaanse psycholoog Jerome Bruner; die 'onderzoek citeert waaruit blijkt dat mensen slechts tien procent onthouden van wat ze horen, dertig procent van wat ze lezen en ongeveer tachtig procent van wat ze zien en doen.
Dat betekent dat de geheugencapaciteit van het brein overeenkomt met een petabyte aan computergeheugen. Een petabyte is gelijk aan 1,000,000,000,000,000 bytes, oftewel 1 miljoen gigabytes.
Jouw brein houdt namelijk veel meer van plaatjes, dan dat het van woordjes houdt: Het blijkt namelijk dat mensen 80% onthouden van wat ze zien. Van informatie die ze lezen, blijft maar 20% hangen — en informatie die ze horen maar een schamele 10%!
Het langetermijngeheugen kan niet vol raken. Door hersenletsel of andere hersenziektes kan het wel worden aangetast.
Het aantal hersencellen dat je hebt is beperkt (volgens de laatste inzichten 86 miljard), maar het aantal connecties tussen die cellen is onbeperkt. Je geheugen kan dus niet vol raken. Wel is het zo dat nieuwe herinneringen oude herinneringen die daar sterk op lijken, weg kunnen duwen.
Rebecca Sharrock kamp met Hyperthymesia, een aandoening waardoor je beschikt over een superieur autobiografisch geheugen. In totaal zijn er tachtig mensen over de hele wereld die hiermee kampen, meldde Daily Mail woensdag.
Je sensorisch geheugen slaat al die indrukken heel even op. Maar dan wel voor maar drie tot vijf seconden. Je begrijpt dat het sensorische geheugen een grote capaciteit heeft. Al deze informatie kun je niet onthouden.
Het menselijke brein kan zich met maximaal twee taken tegelijk bezighouden, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Het mediale deel van de prefrontale cortex bestrijkt beide hersenhelften en houdt zich bezig met multitasking.
Herman Ebbinghaus ontdekte het volgende: In de eerste twintig minuten nadat je hebt geleerd, vergeet je relatief gezien het meest. In het eerste uur nadat je iets hebt geleerd, vergeet je ongeveer de helft. Na ongeveer een dag neemt hetgeen je vergeet af.
Bij spanningen en heftige gebeurtenissen kan het erger worden. Ook bij een depressie, sommige medicijnen of ziekten werkt het geheugen soms minder goed. U kunt ook andere klachten hebben, zoals problemen met aandacht of dingen begrijpen.
Lezen is dus niet automatisch onthouden wat je leest. Als je reflexen nog storen en je ogen niet optimaal samenwerken met je hersenen is het lezen al lastig genoeg! Je hersenen hebben geen energie en capaciteit meer over om nog meer te doen, zoals begrijpen en onthouden!
Van wat ze lezen 20%, van wat ze doen 50% en van wat ze zelf ontdekken 100% We hoeven niet over deze cijfers in discussie te gaan om te begrijpen dat zoiets geen argumentatie is voor een ander type onderwijs (niet lezen, niet luisteren, maar zelf doen en zelf ontdekken).
De informatie die je als baby door ervaringen in de buik en rondom de geboorte meekrijgt, kun je je later niet bewust herinneren. Dat komt onder meer omdat een baby hier nog geen woorden aan kan geven (verderop wordt dit uitgelegd), maar ook omdat het korte- en langetermijngeheugen zich nog verder moeten ontwikkelen.
Het expliciet geheugen: bewuste herinneringen. Het emotioneel geheugen: emoties en gevoelens. Het impliciet geheugen: onbewuste herinneringen en de rest van het geheugen, bijvoorbeeld gewoonten en vaardigheden.
Zimbardo e.a. (2011) beschrijven herinneringscues als stimuli die worden gebruikt om een herinnering in het bewustzijn te brengen, of om gedrag te activeren.
Mensen begrijpen dit vaak niet, waardoor je je eenzaam kunt voelen. Bijna alles wat je doet heeft een enorme vermoeidheid tot gevolg. Je raakt bijvoorbeeld de draad kwijt in je denken en je krijgt hoofdpijn. Je hebt veel rustmomenten nodig en dat maakt het lastig om te werken, of naar school te gaan.
Te lang te veel stress, of spanning, zorgt ervoor dat je hersenen minder goed functioneren. Hierdoor kun je bijvoorbeeld vaker dingen gaan vergeten, snel afgeleid zijn en gevoeliger zijn voor negatieve emoties. Dit is te voorkomen door je hersenen voldoende rustmomenten te geven.
Er zijn sterke aanwijzingen dat het probleem van de tinnitus vaak niet in de oren zit, maar in de hersenen, in de zogenaamde auditieve cortex. Dit is het gebied in de hersenen dat verantwoordelijk is voor het horen van geluiden. Als dit gebied verkeerd wordt aangestuurd, ontstaat er tinnitus.
En wat er precies pijn doet? Je brein zelf niet. Er zitten geen uiteinden van gevoels zenuwen in je hersenen die een signaal van pijn kunnen oppikken en doorgeven aan het gebied in je brein dat pijn verwerkt. Als je met een stokje in je hersenen zou roeren of er een stuk uit- snijdt, dan voel je daar niets van.