De meest voorkomende verschijningsvorm is de toeval waarbij de hond omvalt, hevige spierkrampen krijgt, schuimbekt en urine en/of ontlasting laat lopen. Tijdens een toeval is de hond meestal niet aanspreekbaar. Er zijn echter ook veel mildere vormen van epilepsie. Een toeval duurt meestal enkele minuten.
Epilepsie is een neurologisch probleem waarbij herhaaldelijke toevallen optreden. De frequentie van deze toevallen kan verschillen. Tijdens een toeval veroorzaken de elektrische stroompjes in de hersenen kortsluiting, waardoor de spieren verkrampen en de hond buiten bewustzijn kan raken.
Problemen in de hersenen zoals na een trauma (ongeluk), een tumor of infectie kunnen epilepsie geven (secundaire epilepsie). Ook problemen buiten de hersenen kunnen epilepsie veroorzaken, bijvoorbeeld laag bloedsuikergehalte, gifstoffen die gevormd worden bij orgaanproblemen (denk bijv.
De symptomen variëren van trillen waarbij de hond buiten bewustzijn raakt, kwijlt, trillende bovenlip tot het laten lopen van urine of ontlasting. Soms is stress de oorzaak van de aanval, soms is het ouderdom. Ook (extreme) warmte speelt vaak een rol.
Symptomen van hersenproblemen
Hersentumoren (en andere ziekten van de hersenen) kunnen verschillende klinische klachten veroorzaken zoals epilepsie, evenwichtsstoornissen, dronkenmansgang (ataxie), scheve kopstand, desoriëntatie, nekpijn, blindheid en gedragsveranderingen.
Wat te doen tijdens een epileptische aanval
Het is belangrijk om te realiseren dat de hond geen pijn heeft en niet in paniek is tijdens een aanval. Indien de hond een aanval krijgt op een gevaarlijke plaats (bv bovenaan een trap), probeer er dan voor te zorgen dat de hond zichzelf niet kan bezeren.
Een normale epilepsie aanval duurt maximaal een kwartier en is niet levensbedreigend. Wanneer uw hond een aanval krijgt die langer aanhoudt, zonder tussenpozen, spreken we van een status epilepticus. Dit is wel potentieel levensbedreigend en dient door de dierenarts behandeld te worden!
Wat te doen? Verplaats de hond naar een open ruimte (wanneer nodig) door de hond aan zijn achterpoten of zijn achterlijf vast te pakken. Probeer erachter te komen waarom de hond stuiptrekkingen vertoont. Neem contact op met de dierenarts en vertel wat er gebeurd is en wat voor symptomen de hond laat zien.
Veel honden proberen hun dromen werkelijkheid te laten worden. Dit betekent dat ze de dingen die ze overdag hebben gedaan nog een keer beleven - en dit is de oorzaak van het rennen, blaffen en de spiertrekkingen in de slaap.
Denk bijvoorbeeld aan verlamming, rare motoriek van uw hond of kat: het dier struikelt over zijn eigen poten, houdt constant zijn kop scheef of lijkt ineens niet meer te kunnen springen. Ook abnormaal gedrag (lusteloos voor zich uit staren) en epileptische aanvallen kunnen aanleiding zijn voor neurologisch onderzoek.
Er zijn verschillende soorten aanvallen bij epilepsie. De één is bewusteloos, valt en gaat schokken. De ander voelt vreemde tintelingen of hoort vreemde geluiden. Of iemand staart een korte periode voor zich uit en reageert niet.
Gedragingen die kunnen duiden op pijn
Verwijzen naar een pijnlijke plek: wanneer een hond pijn heeft op een bepaalde plek gaat hij deze plek vaak herhaaldelijk likken, bijten of krabben. Vooral bij acute pijn wordt dat veel gezien. Daarnaast probeert hij het pijnlijke (lichaams-)deel te verstoppen.
Iedere hond reageert op zijn eigen manier op zijn angsten en fobieën, maar ze laten vaak de volgende gedragingen zien: Binnen plassen of poepen. Trillen. Hard blaffen of janken.
Een gewone aanval duurt doorgaans maximaal 4 minuten en gaat vanzelf over. Duurt de aanval langer dan 5 minuten, dan noemt men dit een langdurige epileptische aanval. Een status epilepticus is een aanval die langer dan 10 minuten aanhoudt. Het herstel na een gewone epileptische aanval is meestal volledig.
Epilepsie is een aandoening waarbij de hond stuiptrekkingen en toevallen kan krijgen welke herhaaldelijk voorkomen. Deze aanvallen ontstaan doordat in de hersenen bepaalde signalen juist niet worden afgezwakt.
De 'uitgerekte pootjes'
Hoewel deze houding er een beetje vreemd uitziet is het niets om bezorgd over te zijn - dit betekent dat ze heel zelfverzekerd zijn en zich veilig voelen in hun woonomgeving. Dit is logisch omdat slapen op de rug de meest kwetsbare positie is voor een hond.
Hoofdschudden is voor honden normaal gedrag. Omdat honden geen vingers en duimen hebben , schudden ze instinctief hun kop om ongemak, jeuk of irritaties te verhelpen. Hoofdschudden is een effectieve manier om water, vuil of insecten uit de gehoorgang te verwijderen.
Heel wat hersentumoren worden ontdekt naar aanleiding van aanhoudende, met de tijd erger wordende hoofdpijn die al dan niet gepaard gaat met misselijkheid, braken, slechter zien en bewustzijnsdalingen. Die symptomen komen hoofdzakelijk voor door een drukstijging in het hoofd.
De ziekte van Cushing bij de hond betreft een aandoening waarbij de bijnieren te veel hormoon aanmaken. Het is een ziekte die zeer vaak bij de hond voorkomt, met name kleine hondenrassen. Bij de ziekte van Cushing wordt er teveel cortisol aangemaakt in de bijnieren van de hond. De bijnieren maken o.a. cortisol aan.
De gemiddelde kosten voor een MRI scan bedrag om en nabij de €600 tot wel €800,-. Uiteraard, er zijn dierenartspraktijken die een hoger bedrag vragen voor een behandeling, dit is meestal zo in de ietwat grotere steden of de drukkere gebieden.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
Paracetamol maximaal 5 dagen geven aan honden. De gebruikelijke dosering bij honden is 15-20mg per kg lichaamsgewicht 3-4x per dag. Het is belangrijk bij gebruik bij de hond dat de voorgeschreven dosering strikt wordt gevolgd. Geef niet meer en niet langer dan voorgeschreven.
Nee, honden kunnen niet huilen. Honden en ook andere dieren hebben wel traanproductie en emoties, maar er is niet vastgesteld dat dit ook aan elkaar gekoppeld is. Oftewel: honden huilen niet zoals mensen. Mensen zijn voor zover bekend de enige wezens die huilen als gevolg van emoties.
De ene raakt bewusteloos, valt en schokt met zijn armen en benen. De andere is plots even niet aanspreekbaar, staart voor zich uit of laat iets uit zijn handen vallen.