Er is geen (algemene) wettelijke regeling voor intrekking van besluiten. Sommige wetten hebben wel een regeling voor intrekking van een besluit, bijvoorbeeld de Woningwet en de Wabo (voor intrekking van een vergunning). Aangezien intrekking van een besluit ook een besluit is kan bezwaar en beroep aangetekend worden.
Intrekken begunstigende beschikking
Bestuursorganen kunnen een beschikking geheel of gedeeltelijk intrekken, bij: onrechtmatige totstandkoming van een beschikking; omstandigheden na het verlenen van de vergunning (bijvoorbeeld misbruiken of gedurende een bepaalde periode geen gebruik maken van een vergunning);
De algemene regel is dat een vergunning kan worden ingetrokken indien er gedurende drie jaar geen bouwactiviteiten hebben plaatsgevonden. Als het gaat om een vergunning die verleend is op grond van artikel 2.1, eerste lid, onder a onderscheidenlijk b of g Wabo, kan de vergunning na 26 weken worden ingetrokken.
In sommige gevallen kan het bestuursorgaan kiezen tussen herstel door een aanvullende motivering of een wijziging van het bestreden besluit. In andere gevallen kan het gebrek alleen hersteld worden door het bestreden besluit te wijzigen.
Het herroepen van een primaire besluit in het besluit op bezwaar geeft aan dat de rechtsgevolgen aan het primaire besluit worden ontnomen. Kan een primair besluit alleen worden herroepen wanneer dat besluit onrechtmatig is? Dat is niet het geval.
Wat is een herroeping? Met een herroeping trek je een eerder gemaakte akte in. Juridisch doe je dat met een vergelijkbare akte, met uitsluitend als inhoud dat je de vorige akte intrekt. Een testament trek je in met een Akte tot herroeping testament.
Het bestuursrecht vraagt in veel gevallen om een lange adem. Bestreden besluiten worden soms in bezwaar herroepen of in (hoger) beroep vernietigd. Vaak is het doel dan nog niet bereikt en wordt het bestuursorgaan opgedragen om een nieuw besluit te nemen. Dan kan de hele procedure weer opnieuw beginnen.
Regels voor besluitvorming
Het besluit moet zorgvuldig en deugdelijk tot stand zijn gekomen. De belangen van alle partijen moeten tegen elkaar worden afgewogen. Daarbij mogen de nadelige gevolgen voor belanghebbenden niet onevenredig groot zijn in verhouding tot de met het besluit te dienen doelen.
Een redelijke termijn kan variëren van enkele weken tot enkele maanden. De overheid moet in ieder geval binnen 8 weken een besluit nemen of een nieuwe beslistermijn bekendmaken.
Onder besluit wordt verstaan: een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling. 2. Onder beschikking wordt verstaan: een besluit dat niet van algemene strekking is, met inbegrip van de afwijzing van een aanvraag daarvan.
In beginsel heeft een omgevingsvergunning een onbeperkte geldigheidsduur. Omgevingsvergunningen kunnen worden verleend voor activiteiten met een aflopend of eindig karakter, zoals bijvoorbeeld bouwen, het uitvoeren van werken, geen bouwwerk zijnde, slopen, kappen en het wijzigen van een monument.
Als gedurende 26 weken – of gedurende een in de vergunning bepaalde termijn – geen handelingen zijn verricht met gebruikmaking van een omgevingsvergunning bouwen, dan is de gemeente bevoegd om deze vergunning in te trekken. Dat bepaalt artikel 2.33, tweede lid, sub a, Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo).
Op basis van artikel 2.33, lid 2 onder a. van de Wabo zijn burgemeester en wethouders bevoegd om een omgevingsvergunning geheel of gedeeltelijk in te trekken, voor zover de vergunning betrekking heeft op de activiteit milieu als bedoeld in artikel 2.1, lid 1 onder e.
Een beschikking is een schriftelijke gerechtelijke uitspraak (vonnis) van de rechter in bijvoorbeeld familierechtelijke zaken (echtscheiding) of in bestuursrechtelijke zaken, bijvoorbeeld de verlening of afkeuring van een bouwvergunning.
De uniforme openbare voorbereidingsprocedure (afd. 3.4 Awb) is tegenwoordig - naast de bezwaarschriftprocedure - een gangbare bestuurlijke voorprocedure. Ook deze procedure gaat vooraf aan het instellen van beroep bij de bestuursrechter en wordt zeker in het omgevingsrecht veel gebruikt.
Als de gemeente niet op tijd reageert, moet zij een dwangsom betalen voor iedere dag dat het besluit te laat is, met een maximum van 42 dagen. U krijgt: over de eerste veertien dagen € 23,- per dag. over de volgende veertien dagen € 35,- per dag.
Wanneer niet of niet tijdig is betaald stuurt het bevoegd gezag een 2e aanmaning. Als na de aanmaning nog niet wordt betaald, kan het verschuldigde bedrag bij dwangbevel worden ingevorderd. Dat dwangbevel is de officiële kennisgeving waarin de verplichting tot betaling van de dwangsom is vastgelegd.
Automatische dwangsom
Na ontvangst van uw ingebrekestelling, heeft de IND 2 weken de tijd om alsnog te beslissen. Doet de IND dat niet? Dan moet de IND een dwangsom betalen en kunt u in beroep gaan bij de rechter. Een dwangsom is een boete die de IND aan u moet betalen.
U kunt een brief met een bezwaar indienen bij de overheid die de beslissing heeft genomen. U moet uw bezwaar indienen binnen 6 weken na de dagtekening van de beslissing.
Bij beslissen ligt de nadruk op het doorhakken van een knoop, zodat aan bestaande onzekerheid een einde gemaakt wordt. Bij besluiten ligt het accent op na rijp beraad komen tot een keuze tussen alternatieven.
De kosten van een eenvoudig bezwaarschrift liggen rond de € 500 – 1.500 ex BTW. Voor het voorbereiden bijwonen van een zitting kan een vast bedrag afgesproken worden; in een eenvoudig zaak ligt dat tussen de € 500 – € 1.000 ex BTW.
Artikel 8:72 regelt de bevoegdheden van de rechter, indien deze een beroep gegrond verklaart en het besluit geheel of gedeeltelijk vernietigt. Zo kan de rechter na vernietiging aan het bestuursorgaan een termijn stellen voor het nemen van een nieuw besluit.
Het komt geregeld voor dat een bestuursrechter een tussenuitspraak doet, waarin een gebrek aan een besluit van een bestuursorgaan wordt geconstateerd. Vaak wordt dan een termijn gesteld waarbinnen dat gebrek moet worden hersteld door het nemen van een nieuw besluit (ook wel herstelbesluit genoemd).
De term 'primair besluit' is gereserveerd voor de (rechts)handeling waartegen het bezwaar is gericht, aangezien de term 'bestreden besluit' wellicht suggereert dat het gaat om een besluit dat bij de bestuursrechter ter toetsing voorligt (vgl. art. 8:72 lid 1 Awb).