Ze voelen de emoties van hun omgeving aan en kunnen daardoor ook anders reageren, bv. mama haar stem is anders of haar bewegingen zijn rustelozer. Dan voelt de baby zich minder snel getroost. Vanaf de
Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
De eerste maanden kan een baby nog geen onderscheid maken tussen zijn mama en zichzelf; de baby ìs mama en mama is de baby. Samen zijn ze één geheel en de baby weet nog niet dat hij een apart persoon is. Dat besef komt pas later, vanaf dat hij een maand of 8 oud is (soms iets eerder, soms iets later).
Zo blijkt uit onderzoek dat een 6 maanden oude baby een pas aangeleerde handeling ongeveer 24 uur kan onthouden. Een 8 maanden oude baby daarentegen kan zich een aangeleerde handeling een jaar later (bij 20 maanden oud) nog steeds herinneren.
Rond de leeftijd van 9 tot 12 maanden hebben de meeste baby's duidelijk een voorkeur voor bepaalde mensen en zullen ze genegenheid voor hen tonen. Baby's missen hun vaste verzorgers als ze weg zijn en huilen vaak, draaien zich om of reageren anderszins heftig. Dit gedrag wordt separatieangst of separatieprotest genoemd.
Baby's leren dat wanneer ze hun verzorger niet kunnen zien, dat betekent dat ze weg zijn . Ze begrijpen het concept van tijd niet, dus ze weten niet dat deze persoon terug zal komen, en kunnen overstuur raken door hun afwezigheid.
Baby's (van 0 tot 2 jaar) moeten vooral de kans krijgen om zich te hechten. Langdurig weg zijn bij de inwonende ouder (meestal moeder) is niet aan te raden. Enkele keren per week een paar uur naar uitwonende ouder is beter.
De eerste echte herinneringen van je kind
Het bewuste geheugen voor mooie en minder mooie gebeurtenissen ontwikkelt zich pas vanaf tweeënhalf à drie jaar. Er zijn kinderen die boven of onder het gemiddelde zitten, maar de meesten herinneren zich vrijwel niets van hun eerste levensjaren.
Het is wetenschappelijk onmogelijk om gebeurtenissen te herinneren voordat je hersenen voldoende ontwikkeld zijn om zulke herinneringen vast te houden . Mensen hier die herinneringen claimden in de eerste paar jaar van hun leven, zullen herinneringen hebben gecreëerd uit dromen of de herinneringen van andere mensen.
Op 3 à 3,5 maanden ziet je baby voorwerpen op alle mogelijke afstanden, maar details merkt hij of zij niet op. Het zicht verscherpt geleidelijk tussen 3 en 6 maanden. Op 6 maanden ziet je kind al vrij goed, maar het zicht ontwikkelt zich nog verder in de eerste levensjaren.
Als je baby zich niet lekker voelt, kromt het zijn lijfje en trekt hij of zij zijn beentjes op. Als je baby blij is, kruipt het ook in elkaar, maar dan van plezier.Je kunt plezier ook zien aan het gezicht.En horen aan het geluid dat je baby maakt.
Naarmate ze ouder worden, blijven de hersenen van baby's zich ontwikkelen en wordt hun vermogen om de mensen om hen heen te herkennen, te onthouden en zelfs te missen groter.
Landurige stress is naast super vervelend voor jezelf ook nadelig voor de ontwikkeling van je baby in de baarmoeder: verhoogd risico op slechte groei van de baby in de baarmoeder. Doordat er minder zuurstof en voedingstoffen naar de baarmoeder gaan kan je baby minder goed groeien.
Wanneer je baby tussen de 4 en 6 maanden oud is, maakt zijn rechterhersenhelft het mogelijk om de gezichten te herkennen van zijn directe verzorgers: papa en mama. Je kindje slaat in zijn geheugen op hoe jij eruitziet. Als je baby jou eenmaal herkent, zal hij je een big smile als teken van herkenning geven!
Het is dus volkomen normaal dat jullie baby huilt als hij wordt neergelegd, omdat hij - zoals beschreven in de eerste twee fasen van Piagets model - gewoon denkt dat hij helemaal alleen is. Als reactie daarop zendt hij een zogenaamde contactroep uit.
Baby's hebben tot 3 maanden vaak nog sterke zuigbehoefte en daarna is speen vaak niet meer nodig. Tussen 8 maanden en 2,5 jaar kan je baby er meer aan gehecht raken en dat, in combinatie met verlatingsangsten, kan het heel moeilijk voor je baby maken om gebruik van een speen af te bouwen.
Hoewel ze zich misschien niet de exacte details van wat er gebeurde herinneren, kunnen ze een gevoel van de ervaring vasthouden, wat hun gedrag en reacties later vormgeeft . Baby's slaan herinneringen voornamelijk op via sensorische ervaringen zoals zicht, geluid, geur, aanraking en smaak, in plaats van cognitieve verwerking zoals volwassenen dat doen.
Nog een reden is dat baby's nog geen zelfbewustzijn hebben, ze weten nog niet dat zij een eigen persoon hebben. Daardoor hebben ze ook nog geen 'zelf' om de herinneringen aan op te hangen. Verder blijkt dat hoe meer kapstokjes je al hebt om nieuwe ervaringen aan op te hangen, hoe beter je ze onthoudt.
Uit de resultaten blijkt dat mensen met AS niet verschillen van niet-autistische mensen wat betreft de leeftijd waarop ze hun vroegste gebeurtenissen herinneren. Ze herinneren zich echter gebeurtenissen van een jongere leeftijd in de kindertijd en met meer sensorische details. Dit is in tegenspraak met de veronderstelling dat er bij autisme sprake is van een algeheel tekort aan persoonlijk episodisch geheugen.
Een baby leert als snel dat huilen aandacht oplevert. De hippocampus, de motor van het kennisgeheugen, is nog onvoldoende ontwikkeld tijdens het eerste levensjaar. Opslag van feitenmateriaal lukt dus nauwelijks.
Volwassenen kunnen zich doorgaans gebeurtenissen herinneren van 3-4 jaar oud , waarbij degenen die voornamelijk ervaringsgerichte herinneringen hebben, beginnen rond de 4,7 jaar oud. Volwassenen die traumatische of mishandelende vroege kinderjaren hebben meegemaakt, melden een langere periode van jeugdamnesie, die eindigt rond de 5-7 jaar oud.
Onthouden. Wat betreft zijn geheugen is je baby net een olifant. Alles wat je baby waarneemt kan hij goed onthouden. Hij weet alleen nog niet hoe hij het moet interpreteren, dus ervaart hij alles heel anders dan een volwassene.
Moeilijke momenten
Op sommige momenten kan het voor je baby extra moeilijk zijn als jij weggaat. Bijvoorbeeld wanneer je kind zich niet lekker voelt of wanneer een dag heel anders loopt dan normaal. Je kind kan dan banger zijn om van jou te worden gescheiden en heeft dan ook meer behoefte aan jouw steun.
Idealiter is tussen de 4 en 9 maanden de beste tijd om je baby voor het eerst 's nachts alleen te laten. Dit komt omdat je baby voor de 4e maand nog borstvoeding moet krijgen en een band moet opbouwen tussen beide ouders, dus ze zijn nog iets te jong om bij je weg te zijn.
In wezen is eenzaamheid eenzelfde fenomeen. Een kind kan zich, net als een volwassene, in elk gezelschap eenzaam voelen. Zelfs opgroeien in een warm en hecht gezin hoeft geen garantie te zijn dat een kind zich niet eenzaam voelt.