Bloedluis is niet gevaarlijk voor mensen maar kan wel huidirritaties geven.
Denkbaar is dat de Dermanyssus gallinae, zoals de Latijnse naam van bloedluis luidt, zich op grotere schaal aanpast aan de mens of andere zoogdieren als gastheer. Vastgesteld is dat de bloedluizen enige tijd kunnen overleven in de directe nabijheid van mensen, knaagdieren, konijnen,paarden en gezelschapsdieren.
Bij lage temperaturen kunnen bloedmijten veel langer leven, tot 50 dagen en meer.
Hang zitstokken zwevend op of maak een buffer zodat bloedluizen niet naar de zitstokken kunnen kruipen. Maak het kippenhok vogeldicht. Vogels die op bezoek komen nemen bloedluizen (mijten) mee. Bestrijd de bloedluis door plaatselijk te verhitten met een stoomreiniger of verfstripföhn.
Azijn heeft een zure pH waardoor het geschikt is om luizen te bestrijden. Meng een hoeveelheid witte azijn met een gelijke hoeveelheid water. Was uw haren en laat 15 tot 30 minuten inwerken. Spoel nadien overvloedig uit.
Bloedluizen houden van warme en vochtige plekjes. Plaats een hygrometer in het nachthok, zodat je de luchtvochtigheid kunt monitoren. Bloedluizen hebben een hekel aan de geur van tabak stro, dus dit is het ideale materiaal om als bodembedekking te gebruiken.
Herhaal deze procedure indien nodig, vooral bij warm weer het hok vaker schoonmaken. Een goede hygiëne werkt preventief tegen bloedluis. Zet de roofmijten niet direct uit na het schoonmaken, ook de roofmijten houden niet van chloor of andere schoonmaakmiddelen.
Het kan voorkomen dat je bloedluizen in huis krijgt. Vaak doordat er een nestje van wilde vogels tegen het huis aan zit en de bloedluizen via kleine kiertjes dan binnen kan komen.
Wanneer je chemische middelen hebt ingezet voor de bestrijding van bloedluis, kunnen deze ook in de eieren zitten. Het beste is om de eieren niet meer te eten, totdat de bloedluizen bestreden zijn.
Bloedluizen zullen zich eerder nestelen in oud, vochtig strooisel dan in nieuw strooisel. Denk om de directe omgeving om het hok heen, hier kunnen de bloedluizen zich ook verschuilen. Beschoeiing, planten, opslag of gras zijn plekken waar de bloedluis zich ook kan verschuilen.
De uiterlijke ei-kwaliteit wordt negatief beïnvloed door bloedpunten op de eischalen. Niet alleen de dieren hebben last. Bloedluizen springen ook op mensen en kunnen hinderlijk bijten.
Zeker weten of het schurft is
De arts onderzoekt je huidschilfers onder de microscoop om te kijken of er mijten en eitjes in de huidschilfers zitten. Soms gebruikt de arts een PCR polymerase chain reaction (polymerase chain reaction)-test om aan te tonen of er mijten in huidschilfers zitten.
Bloedluis (zuigende luis of mijt)
Dit kan vrijwel iedere zoogdierensoort zijn, waaronder ook honden en katten. Ook de mens is niet veilig voor de bloedluis. Bloedluizen zijn een ware plaag voor vogelliefhebbers en pluimveehouders.
Deze kruidensnack zorgt door de toevoeging van peterselie, biergist, kokosnoot, rozemarijn, zwarte komijn en lavendel dat de lichaamsgeur van de kip veranderend, waardoor mijten en parasieten de kip niet meer aantrekkelijk vinden. Dit is dus ook een goede natuurlijke bestrijding tegen bloedluis!
Controleer je kip op bloedluizen door onder de vleugels te kijken. Check ook het hok en de legnesten. Bloedluizen zijn alleen 's nachts actief. Overdag verschuilen ze zich op donkere plekjes in het hok.
Voor de zekerheid kunt u aan het water ook nog Parasite Clean aan toevoegen. Bloedluizen kunnen niet goed tegen water, door het hok schoon te spoelen met water verwijderd u al een groot deel van de luizen.
Brood bevat veel zout en is slecht voor de meeste vogels. Hooguit kan je wat broodkruimels strooien. Kippen lusten wél broodrestjes (en vooral ook veel andere restjes), maar ook hier: met mate. Een beetje hard of droog is geen probleem voor de kippen, maar beschimmeld brood is altijd voor de vuilnisbak.
Volwassen bloedmijten kunnen zonder gevogelte maar enkele weken overleven maar de eitjes overleven 8 à 9 maanden! Deze blijven inactief zolang er geen kippen of gevogelte aanwezig is. Vanaf het moment dat er terug kippen of vogels zijn, komen de eitjes uit en start opnieuw de bloedluisproductie.
Over de vogelmijt
De parasitaire vogelmijt/bloedluis komt over de hele wereld voor. Favoriete gastheer van de vogelmijt is gevogelte en dan met name de kip. Maar ook zoogdieren, inclusief de mens, kunnen er last van krijgen. De last bestaat vooral uit jeuk en slapeloosheid.
Mensen kunnen last hebben van Dermanyssus gallinae (vogel- of kippenmijt) als de mijten talrijk en de vogels gevlogen zijn, zoals na een broedperiode.
De behandeling van luizen bestaat het verwijderen van de neten, desnoods door de veren uit te trekken (niet doen met veren in de groei of met de grote slagpennen). Daarna de dieren sprayen (2x met 7 tot 10 dagen tussentijd) met een insecticide (werkzame stof: pyrethroïden). Ook belangrijk: maak de omgeving schoon.
Witkalk is een heel goed en natuurlijk middel dat afstotende werkt tegen bloedluis (rode vogelmijt). Bloedluis gedijt goed bij een temperatuur van 27°C met een luchtvochtigheid van 40%. Zodra het zonnig gaat worden neemt de kans op besmetting van bloedluis erg toe.
Reinig eerst grondig en was eventueel met heet water en/of ontsmet met javel of dettol.Hiermee zijn alle microben, eitjes en luizen vernietigd, maar als je geen voorzorgsmaatregelen neemt komen de bloedluizen terug.
Kleinere dieren naar ratio minder knoflook geven. - Vogels: een eetlepel op een kilo eivoer, 2 a 3 keer per week. In het drinkwater; een theelepel per liter water.