Er zijn veel verschillende soorten zeewieren en algen. Beide zijn een goede bron voor eiwitten en ijzer. Daarnaast bevatten algen ook vitamine B1 en visvetzuren en zijn zeewieren een bron van jodium, calcium, fosfor, magnesium, natrium, kalium en vitamine B.
Zeewier en algen bevatten flink wat eiwitten en essentiële aminozuren. Omdat er ook ijzer en vitamine B1 inzit, zijn zeewieren en algen goede alternatieven voor vlees, Zorg wel voor voldoende variatie. Toch zijn zeewier en algen geen volwaardige vleesvervangers. Veel soorten zeewier en algen bevatten geen vitamine B12.
Het EFSA ( Europese Voedselveiligheid Autoriteit) heeft een veilige marge ingesteld voor dagelijks inname: dit ligt op 150 microgram per dag voor volwassenen. Zeekraal bevat aardig wat jodium, waardoor het zeker geen verkeerd idee is, om het dagelijks op je menu te zetten als je geen brood eet.
Het rauwe, onbehandelde, gedroogde zeewier kan men het beste aan de maaltijd toevoegen direct voordat het gegeten wordt. Rauw zeewier – in gedroogde of verse vorm – bevat de gezondste eigenschappen en behoudt het beste de actieve enzymen in het zeewier.
Groene en rode zeewieren, zoals nori en dulse, bevatten meer eiwit dan de bruinwieren (met uitzondering van wakame). Naast eiwitten bevatten alle soorten zeewieren ook B-vitamines, zoals vitamine B1, maar wel minder dan bonen. Zeewier kan meer ijzer bevatten dan vlees en in rood- en groenwieren zit vitamine C.
Veel mensen denken dat zeekraal een zeewier (alg) is, maar het is een plant uit de amaranthfamilie, specifieker nog: de ganzenvoet. Het wordt ook wel hanenpoot of zouterik genoemd. Het groeit op de slikken, schorren en kwelders, aan de rand van de zee: daar waar er water overheen spoelt.
Gedroogd zeewier ziet er niet altijd even mooi uit, maar niet getreurd, met een beetje heet water tover je het algauw om. Doe het zeewier in een kom, giet er kokend water over en wacht 10 minuten, het wier wordt maar liefst tien keer zo groot.
Je kunt, als smaakmaker, een stukje kombu van zo'n 5 cm laten meekoken met soep. Verwijder na het koken of stomen het wier; de smaak en de voedingstoffen blijven achter in het gerecht. Je kunt na het koken het zeewier afspoelen en drogen en later nogmaals gebruiken tot het zo bros wordt dat het verpulvert.
Veel soorten zeewier, zoals het bekende wakame, zitten boordevol licht verteerbare eiwitten. Eiwitten zijn belangrijk voor de opbouw en het herstel van je spieren. Ook houden ze je gedurende de dag vol, waardoor je minder snel trek hebt in eten tussen je maaltijden door.
Zeewier is een verzamelnaam voor sommige groepen algen. Het zijn meercellige plantachtige organismen die in zee leven en net als planten uit wortels, stengels en bladeren bestaan. Er zijn meer dan 500 soorten eetbaar zeewier die vooral populair zijn in de Japanse of Koreaanse keuken.
Een jodiumtekort is lastig te herkennen omdat de symptomen erg generiek zijn: koude handen en voeten, een droge huid, droge en breekbare haren, breekbare nagels, haaruitval, een hese of krakende stem, vermoeidheid, lusteloosheid, traagheid in denken en handelen, een verhoogd cholesterolgehalte, spierzwakte en ...
Bij een tekort aan jodium gaat de schildklier trager werken en opzwellen. Dit heet ook wel struma of krop. Klachten bij traag werkende schildklier kunnen zijn: gewichtstoename, het veel koud hebben, traagheid en obstipatie.
Bij sommigen zorgt een te veel jodium voor een overstimulering van de schildklier. Hierdoor produceert de schildklier te veel schildklierhormonen waardoor klachten als slapeloosheid, nervositeit, toename van eetlust en gewichtsverlies kunnen ontstaan. Dit noemen we hyperthyroïdisme.
Zeesla. Zeesla, een groen zeewier, lijkt op kropsla. Je kunt het ongekookt eten in een salade, als wrap of als vervanger voor nori bij sushi. Zeesla heeft een spinazie-achtige notensmaak.
Houdbaarheid: zeewiersalade is maximaal 2 weken houdbaar in de koelkast en 3 maanden in de diepvries.
Het zeegras is erg gezond en bevat calcium, vitamine A, vitamine B en ijzer. Een paar eetlepels hiziki bevat meer calcium dan een glas melk en meer ijzer dan een biefstuk.
Iris Groenenberg: “In pure zeewier en zeekraal zit respectievelijk 0,26 gram en 2,8 gram zout per 100 gram.
Ze is zowel rauw als gekookt eetbaar. Kort roerbakken of kort koken is voldoende. Verwijder zo nodig de onderste stugge delen en spoel de zeekraal snel schoon onder koud stromend water. Let erop dat je zeekraal nooit in een bak met kraanwater legt.
Zeemos is een heilzaam zeewier dat zeer rijk is aan vitamines, mineralen en antioxidanten. Zo bevat sea moss maar liefst 15 van de 18 voor de mens essentiële mineralen, waaronder calcium, jodium, kalium, magnesium en ijzer.
Grofweg kan je de wieren onderverdelen in 3 hoofdgroepen: groenwieren, roodwieren en bruinwieren. Dulse, kombu, wakame en nori zijn bekende zeewieren die je tegenwoordig veel tegenkomt. Wakame kan je onder andere eten als salade. Algen zijn bijvoorbeeld spirulina en chlorella.
Waar plantaardige producten niet tot nauwelijks EPA of DHA bevatten, is zeewier een geval apart. Deze algen bevatten zo'n 88 mg omega 3 vetzuren per 100 gram, waarvan 87 mg EPA (ter vergelijking: 100 gram wilde zalm bevat ongeveer 2 gram omega 3 vetzuren, waarvan 300 mg EPA).