De Atlantische zalm is een anadrome vis, wat betekent dat hij zich verplaatst tussen zeewater en zoetwater, maar zich alleen voortplant in zoetwater. De zalm is een vrij slanke, gestroomlijnde vis. Het vlees van de zalm heeft een karakteristieke roze kleur.
Atlantische zalm is een anadrome vis: dat wil zeggen dat zalm wordt geboren in zoetwaterstromen en als jonge zalm (smolt) naar zout water trekken waar ze uitgroeien tot volwassen zalm. Als volwassen dier leeft de zalm hoofdzakelijk in noordelijke zeeën en de Noord-Atlantische Oceaan.
Zalm heeft een stevige, vleesachtige structuur en heeft geen typische vissmaak. Het heeft een geheel eigen smaak die je met bijna iedere andere smaak kunt combineren. Zalm is bijzonder en de smaak is moeilijk te omschrijven.
Het leefgebied van zalm ligt inde Atlantische oceaan vanaf Noord-Spanje tot de Barentszzee, in de Noordzee en de Baltische zee en de hierop uitmondende rivieren. In Nederland wordt deze soort tegenwoordig aangetroffen in de Maas, Rijn en het Haringvliet.
Zalmachtigen komen voor in zowel zout als in zoetwater. De meeste soorten onder deze familie zijn gespecialiseerde roofvissen en komen voor in de gematigde klimaatzones.
Grote roofvissen - zoals tonijn en zalm - staan aan de top van de voedselketen en krijgen daardoor alle vervuiling van de zee binnen. Ze eten immers kleinere vissen waarin die vervuiling cumuleert. Tonijn is een serieuze bron voor kwik.
Er komen in en rond onze gemeente vijf soorten roofvis voor: snoek, baars, snoekbaars, roofblei en meerval. De meest voorkomende roofvissen in ons viswater zijn de snoek en de baars. Met name snoek is een gewilde vis bij onze roofvissers.
Kweekzalmen zijn – net als vleeskippen – doorgefokt op snelle groei, waardoor ze veel sneller groeien dan hun wilde soortgenoten. Dit leidt onder andere tot hartproblemen, misvormingen van de wervelkolom en hogere stressgevoeligheid. Zalmen met misvormingen hebben vaak hun hele leven ernstige last hiervan.
In Nederlandse kustwateren zeldzaam. Uit de Nederlandse rivieren is de oorspronkelijke zalmstand verdwenen, maar door uitzettingen in zijrivieren van Rijn en Maas wordt de zalm nu weer vaker gevangen.
Risico op listeria-besmetting
Gerookte vis zoals zalm, makreel, forel of paling kan Listeria bevatten. Dat risico bestaat vooral bij de koud gerookte vis. Wanneer producten warm gerookt worden, worden de eventueel aanwezige Listeria-bacteriën meestal gedood.
Is rode of roze zalm gezonder voor de mens? “Het onderscheid tussen de rode of roze kleur van zalm heeft geen invloed op de voedingswaarden van de vis, en dus ook niet op de gezondheid van de mens”, aldus Johan Verreth, hoogleraar Aquacultuur en Visserij aan Wageningen University & Research.
De winnaar
Eervolle vermelding voor de zalm van Albert Heijn die maar een tiende van een punt minder scoorde. Conclusie: Vind je smaak veel belangrijker dan uitzicht? Shop dan je gerookte zalm bij Albert Heijn.
Zalm is gezond
Zalm zit barstensvol vitamines A, D en B12. De Omega3 vetzuren in deze vis verkleinen de kans op hart- en vaatziekten en hebben een gunstig effect op de bloeddruk. De combinatie van mineralen, eiwitten en goede vetten zorgen voor een gezond lichaam.
De baars is een erg smakelijke vis en in de meeste Europese landen wordt vrij veel baars gegeten. De baars is populair vanwege zijn stevige, fijne, witte vlees en wordt daarom vaak de lekkerste zoetwatervis genoemd.
Trekvissoorten als de aal, de zalm, de bot, de driedoornige ste- kelbaars en de fint kunnen zowel in zout als zoet water leven. Zij kunnen dan ook omschakelen van de “water- en zouthuis- houding” van een zeevis naar die van een zoetwatervis, en vice versa.
Zoutwatervissen: ansjovis, bot, griet, heilbot, makreel, kabeljauw, koolvis, rode poon, sardien, schar, schelvis, schol, tarbot, tong, tonijn, wijting, zeepaling en zeeduivel. Zoetwatervissen: baars, forel, karper, meerval, paling, snoek en steur.
Het beste is dus om ze aan het begin van de reis in de monding van de rivier te vangen, dan zijn ze het vetst. Zalmen uit de Yukon of Copper rivier moeten de langste of zwaarste weg afleggen. Deze zalmen hebben dus van alle zalmen in heel Alaska het meeste vet en zijn daardoor het lekkerste.
Na het paaien worden de zalmen kelts genoemd. De meeste kelts sterven, maar sommige exemplaren (meestal wijfjes) kunnen terugkeren naar zee, waar ze hun zoutwaterhabitus weer krijgen en verder door kunnen groeien. Het gaat daarbij om zo'n 5% van de dieren die aan de paai deelnemen.
Voedzaam. De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen ...
Albert Ras van Sea Fresh uit Urk (Nederland)
De zalm wordt verantwoord gekweekt in de prachtige heldere fjorden van Noorwegen en draagt het ASC-keurmerk.
De zalm van Albert Heijn komt uit Noorwegen. Allerhande volgt een zalmkweker op het bedrijf waar hij werkt. De kweker vertelt over zalm en legt uit hoe deze gekweekt wordt. Leverancier Lars Nårstad vertelt dat hij werkt op het bedrijf Marine Harvest in Langavik.
Hoe (on)gezond is zalmhuid? Over het algemeen is de huid van de zalm veilig om te eten. Factoren als je individuele gezondheid en waar de zalm vandaan kunnen hier invloed op hebben. De huid van de zalm bevat, in termen van eiwitten en omega-3-vetzuren, een hogere concentratie dan de zalmfilets.
Dit is een giftige stof die nauwelijks afbreekt, het spierweefsel van vissen blijvend rood kleurt en o.a. bekend staat als kankerverwekkend. Gezien het risico voor mens, dier en milieu, dient het gebruik van gekleurde maden direct te worden verboden.
De snoek is een roofvis die voornamelijk leeft van vissen, maar ook kreeftachtigen en knaagdieren worden gegeten. Jonge watervogels worden van onderen belaagd en ook de soortgenoten en jongen van de snoek zijn niet veilig.
Makrelen zijn snelle roofvissen, die altijd in scholen zwemmen. In de winter leven ze in dieper water, dichtbij de bodem, waar ze in een soort winterslaap gaan en nauwelijks eten. Maar komt de lente dan trekken ze in grote scholen naar de kust, waar het water warmer en het voedselaanbod groot is.