Vis bevat ook ongezonde stoffen. Het gaat dan vooral om dioxine en het zware metaal methylkwik. Deze stoffen komen door vervuiling in onze voeding terecht. Gelukkig is het risico van kleine hoeveelheden dioxines en zware metalen in 1 portie vette vis te verwaarlozen.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
In principe zijn alle soorten vis goed. Het maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, uit de diepvries of in blik. Voor de gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij zoute vis moet je denken aan haring, gerookte zalm, gerookte paling, stokvis of ansjovis.
Voeding buiten de voedingsdriehoek
Overbevissing van de zeeën vormt een belasting voor het milieu. Daarom is één keer per week vis eten voldoende.
In vis zitten visvetzuren die de kans op hart- en vaatziekten verkleinen en een gunstig effect hebben op uw bloeddruk. Vis bevat bovendien van nature eiwit en vet. Deze stoffen zijn onmisbaar voor uw lichaam. Daarnaast is de meeste vis rijk aan vitamine B12, jodium, fosfor, seleen en vitamine B6.
Vis eten is hartstikke gezond, maar meer is niet altijd beter. Meer dan twee porties per week vis eten levert niet of nauwelijks extra effect op. Alleen mensen die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten of eerder een hartinfarct of beroerte hebben doorgemaakt, kunnen wel baat hebben bij meer vis.
Naast groente eten is vis nuttigen erg belangrijk bij het afvallen. Eet daarom zeker 3 keer in de week vette vis zoals haring, makreel, tonijn of zalm. Deze vissoorten hebben de goede vetsoorten en die zorgen ervoor dat je lijf gezond blijft en je bloedvaten schoon. Ook zorgt het voor een goede cholesterolverhouding.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Daarnaast bleek uit het onderzoek dat zelfs het een keer per week eten van gefrituurde vis de kans op hartfalen met 48 procent vergroot. "Door het frituren verlies je niet alleen de gunstige voedingsstoffen uit vis, maar voeg je ook nog schadelijke stoffen toe.", legt onderzoeker Donald Lloyd-Jones uit.
Vis is eigenlijk gewoon vlees. Qua soort voedingswaarden zit er dan ook niet zo heel veel verschil tussen vissenvlees, kippenvlees en zoogdierenvlees. Zowel vlees als vis bestaat namelijk grotendeels uit eiwitten en vetten.
Gifstoffen in vis
Vooral vette wilde vis bevat veel meer gifstoffen zoals pcb's, dioxines, dioxineachtige pcb's, zware metalen zoals kwik, en brandvertragers, die je maar beter niet binnen kunt krijgen. Dit zijn allemaal zeer carcinogene stoffen, die zelfs in de kleinste hoeveelheden kanker kunnen veroorzaken.
Goede keuzes zijn bijvoorbeeld zalm, garnalen, ansjovis, krab, forel en haring. Deze bevatten weinig zware metalen. Eet vis zoals tonijn, zwaardvis en haai maximaal 1 keer per week anders krijg je snel te veel kwik binnen en dat is schadelijk voor je gezondheid.
Rundvlees
Het behoort tot de gezondste vleessoorten die er zijn. Rundvlees is een natuurlijke bron van vitamine B3, B12, zink en ijzer. Het vetgehalte in het vlees hangt ook af van de diersoort, het lichaamsdeel en natuurlijk het voer. Mager rundvlees bevat minder dan tien gram vet per 100 gram vlees.
Het advies is om 1 portie vis per week te eten, bij voorkeur vette vis.
Vette vis
Vette vis bevat de gezonde omega 3 vetzuren. Omega 3 vetten zijn goed voor tal van zaken, waaronder je lever. Ze remmen bijvoorbeeld ontstekingen en ze verminderen de risico's op hart- en vaatziekten (bron).
Lage kwikgehaltes (minder dan 50 microgram per kilogram) werden aangetroffen in haring, zalm, forel en inktvis. Hogere kwikgehaltes zaten in brasem, kreeft, makreel, snoek en tonijn. De kwik-kampioen was zwaardvis, met 1.212 microgram kwik per kilogram.
Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren en hier vallen vissen in principe niet onder. Echter kan vis wel gegeten worden en is het ook een dierlijk product. In dit opzicht kan vis dus gezien worden als het vlees van een vis.
Een veilig doel om af te vallen is een halve kilo in de week. Meer dan 1 kilo per week is te veel. Bij geleidelijk afvallen haal je namelijk de meeste energie uit je vetreserves.
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
In vis zitten speciale visvetzuren, die goed zijn voor hart en bloedvaten. Ze zitten vooral in vette vis, zoals makreel, zalm, sardines en haring. Het goede nieuws: deze visvetzuren blijven goed behouden bij het inblikken van vis.
Er kleven effectief enkele risico's aan het eten van vis in het algemeen en zalm in het bijzonder. Zo is vis een belangrijke bron van kwik, dioxines en PCB's. Door milieuverontreiniging kunnen er schadelijke stoffen voorkomen in vis. Het gaat vooral om zware metalen (kwik), dioxines, PCB's en pesticiden.